Θλίψη στο τελευταίο αντίο του Χρήστου Κυριαζή - Συντετριμμένοι η οικογένεια και οι φίλοι του
Το τελευταίο αντίο είπανε συγγενείς, φίλοι και θαυμαστές στον Χρήστο Κυριαζή στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο τραγουδιστής πέθανε τα ξημερώματα της Τετάρτης 10 Νοεμβρίου, σε ηλικία 68 ετών, βυθίζοντας σε θλίψη την οικογένειά του αλλά και τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Ο Χρήστος Κυριαζής έδωσε τη δική του μάχη με τον καρκίνο. Ήταν άρρωστος εδώ και μήνες και πέθανε τα ξημερώματα της Τετάρτης στο σπίτι του έχοντας στο πλευρό του μέχρι το τέλος του τη σύζυγό του, Σοφία η οποία ήταν σήμερα, 13 Νοεμβρίου υποβασταζόμενη στην κηδεία του.
Επιθυμία της οικογένειας είναι αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές στο Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) για την εκπλήρωση ευχών παιδιών 3-18 ετών με απειλητικές ασθένειες.
Η ανακοίνωση της οικογένειας:
«Εκ μέρους της οικογένειας του Χρήστου, η κηδεία θα τελεστεί το Σάββατο, 13 Νοεμβρίου 2021 και ώρα 12μ.μ. στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
Παράκληση της οικογένειας, αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στο Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) για την εκπλήρωση ευχών παιδιών 3-18 ετών με απειλητικές ασθένειες.
Ακολουθούν οι λογαριασμοί του Οργανισμού ενώ παρακαλούμε να αναγράφετε στην αιτιολογία τον κωδικό ΧΚ καθώς και το κινητό σας τηλέφωνο με σκοπό την έκδοση και αποστολή απόδειξης και ευχαριστήριας επιστολής.
Σας ευχαριστούμε για τη συμπαράσταση στο πένθος μας.
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος: (λογαριασμός): 715 4701 31 37
BIC (SWIFT CODE): ETHNGRAA (iban ): GR30 0110 7150 0000 7154 7013 137
Eurobank Ergasias AE: (λογαριασμός): 0026.0450.89.0200038512
BIC (SWIFT CODE): ERBKGRAA (iban ): GR570 260 45 00000 890 2000 38512»
Ποιος ήταν ο Χρήστος Κυριαζής
Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης κι εκείνος έμαθε τη τέχνη. Ποτέ όμως δεν έκρυψε την αγάπη του για τη μουσική. Στην διάρκεια της ζωής του το όνομά του συνδέθηκε και με την κατασκευή επίπλων.
Σε ηλικία 12 ετών πήρε μία χειροποίητη κιθάρα κι άρχισε να προσπαθεί μέσα από αυτήν, να μάθει τις νότες. Πέντε χρόνια αργότερα, έπαιζε με ένα μικρό rock συγκρότημα σε καφετέριες και ζαχαροπλαστεία της εποχής.
Δημιουργός και μέλος του Συγκροτήματος «Πρόκες» (1972) και προηγουμένως, των Συγκροτημάτων «Mirabilis Zalapa» και «What a pity». Κατόπιν έφυγε για σπουδές στην Ιταλία. Όταν επέστρεψε, στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική.
Ο δίσκος που φέρει τον τίτλο της μεγάλης επιτυχίας του «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» (1992) έγινε «πλατινένιος», ξεπερνώντας τις 125.000 αντίτυπα!
Οι τελευταίοι δίσκοι του: «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), "Χαμένος Νικητής" (1995), «Άλλο τί θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997). Τα γνωστότερα τραγούδια αυτών των δίσκων: «Οι απέναντι που πληρώνουν έναντι», «Ημεροβίγλι», κ.λπ.