Αντώνης Καφετζόπουλος: «Ξέραμε ποιοι καλλιτέχνες έχουν κακοποιητική συμπεριφορά»

Ο ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Κάποτε στον Βόσπορο» του Ακη Δήμου, που αναφέρεται στην ιστορία των Ρωμιών της Κωνσταντινούπολης και του τραγικού διωγμού τους τη δεκαετία του '60, σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου.

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, που το 1964, στα 13 του χρόνια, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του στην Πόλη και να έρθει στην Ελλάδα μαζί με την οικογένεια του, ανεβαίνει στη σκηνή υποδυόμενος έναν έμπορο υφασμάτων της εποχής εκείνης. «Το ενδιαφέρον με το έργο είναι ότι αφορά τη ζωή απλών, καθημερινών ανθρώπων και όχι ιστορικών προσώπων. Αναδεικνύει τα προσωπικά τους δράματα, όπως χωρισμούς, προδοσίες, ζήλιες. Οσα έζησε η ελληνική κοινότητα της Πόλης από το 1940 «ως το 1964. Εγώ γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη το 1951 και έζησα εκεί έως το 1964, οπότε αυτή η ιστορία μου είναι πολύ οικεία. Μου ξυπνάει πολλές μνήμες».

Θυμάται τα χρόνια εκείνα με ανάμεικτα συναισθήματα. «Δεν συγκινούμαι με
τα παλιά. Απλώς το βρίσκω χρήσιμο να γνωρίσει ο κόσμος αυτά τα γεγονότα.
Λίγοι ξέρουν ότι εκεί υπήρχε μια μικρή πόλη μέσα στην πόλη, αποτελούμενη
από Ελληνες, που ήταν μέρος του Ελληνισμού, ο οποίος μέσα σε μια 15ετία ξεριζώθηκε. Φύγαμε από εκεί με τις κλωτσιές». Αναφορικά με τον δύσκολο θεατρικό χειμώνα λόγω της πανδημίας, αλλά και τα οφέλη που έχει πια αποκομίσει ο καλλιτεχνικός χώρος από το κίνημα «#ΜEΤοο», ο Αντώνης Καφετζόπουλος είναι αρκετά επιφυλακτικός. «Το θέατρο δεν νομίζω πως πέρασε κάποια μεγάλη κρίση με το "#ΜEΤοο". Μπορεί να κρύβονται στις λεπτομέρειες και ένα-δύο πρόσωπα ακόμα με κακοποιητική συμπεριφορά, αλλά αποδείχτηκε ότι πραγματική κακοποιητική συμπεριφορά είχαν ελάχιστοι άνθρωποι. Δεν αποκαλύφθηκαν πράγματα που μας έκαναν να πέσουμε από τα σύννεφα. Ξέραμε ποιοι καλλιτέχνες έχουν κακοποιητική συμπεριφορά. Στην πορεία μάθαμε πως κάποιοι είχαν και παράνομη συμπεριφορά. Αλλά από το θάρρος των κοριτσιών και των αγοριών του θεάτρου που βγήκαν και μίλησαν δεν είδα να αποκτούν θάρρος και άτομα από άλλους χώρους. Να πουν τι πιέσεις δέχονται σε διάφορες εταιρείες από τους προϊσταμένους τους», είπε χαρακτηριστικά.

«Υπήρχε μια παράδοση ότι, επειδή οι σπουδαίοι άνθρωποι του θεάτρου πολύ
περασμένων δεκαετιών είχαν τέτοιες συμπεριφορές, πίστευαν ότι αυτή είναι
μια θεμιτή πλευρά του παθιασμένου δημιουργού, να σου συμπεριφέρεται με
τρόπο εξευτελιστικό. Δεν υπήρχε όμως αυτό τα τελευταία 20 χρόνια. Οι καλλιτέχνες ήταν πολύ πιο ώριμοι και οι νεότεροι κυρίως ήταν πολύ πιο έτοιμοι να αντισταθούν σε αυτό. Υπήρχαν, όμως, ιερά τέρατα του θεάτρου που συμπεριφέρονταν με τρόπο που άγγιζε τον Ποινικό Κώδικα. Αυτό γενικώς είχε δημιουργήσει μια μυθοποίηση». Για τις γυναίκες που αναγκάζονται κάποιες φορές να πάνε για ποτό με έναν σκηνοθέτη προκειμένου να εξασφαλίσουν ρόλο σε μια παράσταση ο γνωστός ηθοποιός πιστεύει ότι εκεί είχαν μπερδευτεί τα πράγματα. «Αυτό υπήρχε και θα υπάρχει. Και καλό είναι να καταγγέλλεται ακαριαία. Αλλά τα τελευταία 20 χρόνια δεν ήταν εύκολο να πείσεις ένα κορίτσι να σου κάτσει για να του δώσεις ρόλο. Η αντίσταση και η αντίδραση ήταν πολύ πιο έντονη απ' ό,τι σε παλαιότερες εποχές».

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, αν και είναι χορτασμένος από τη μεγάλη καριέρα του, δεν θεωρεί πως έκανε κερδοφόρες δουλειές. «Είναι στη φύση των καλλιτεχνών να μη νιώθουμε ότι έχουμε κάνει κάτι μεγάλο. Ετσι αισθάνομαι κι εγώ. Αλλά δεν παραπονιέμαι. Είμαι πολύ ήσυχος με αυτά που έκανα. Θα ήθελα να είχα μερικά λεφτά παραπάνω στην άκρη για τα έκτακτα, όπως τώρα με τον Covid, που μετράγαμε το κάθε ευρώ. Θα ήθελα αυτό να μην είχε συμβεί, αλλά δεν έκανα δουλειές που να αποφέρουν μεγάλα κέρδη. Ετσι είμαι εγώ», είπε στο Secret.

Διαβάστε επίσης:

Λαμπερή θεατρική βραδιά! Τα ερωτευμένα ζευγάρια και τα... χαμόγελα των αστέρων!

Αντώνης Καφετζόπουλος: «Κρίνοντας, από τη σχέση που έχω με τα παιδιά μου, καλά τα πήγαμε»

Πασίγνωστος ηθοποιός αποκαλύπτει: «Μια φορά είχα πηδήξει από τη σκηνή, στοχεύοντας έναν σκηνοθέτη»