Μπέσσυ is... back! Το DWTS, οι απώλειες που της κόστισαν και η δουλειά της ως ασφαλίστρια!
Η Μπέσσυ Αργυράκη σε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, αποκλειστικά στο gossip-tv.gr. Για την επάνοδό της στο προσκήνιο, για τους γονείς και την αδελφή της που έχασε πολύ νωρίς αλλά και για τις επιδόσεις της στο DWTS όπου την απολαμβάνουμε...
Είναι γλυκιά, πάντα με τον καλό λόγο για όλους, ναζιάρα αλλά και πολύ δουλευταρού! Οι 24 ώρες της ημέρας δεν της φτάνουν αφού "μοιράζεται" σε πολλές δουλειές, πολλές υποχρεώσεις αλλά και πολλές δραστηριότητες που της αρέσουν πολύ. Χορεύει, τραγουδάει, κάνει ασφάλειες ζωής, είναι τρυφερή μητέρα και σύζυγος... Κλείνει τα μάτια σε οτιδήποτε κακό και δυσοίωνο, χαίρεται κάθε της στιγμή σαν να μην υπάρχει αύριο και δίνεται ολοκληρωτικά σε ό,τι και αν αποφασίσει να καταπιαστεί.
Όπως λέει και η ίδια, Μπέσσυ is... back και μάλλον δείχνει αποφασισμένη αυτή τη φορά να μείνει για τα καλά στο προσκήνιο! Η ίδια μιλώντας στο gossip-tv μοιράζεται τις αγωνίες της, λυγίζει όταν μνημονεύει τα αγαπημένα της πρόσωπα που έφυγαν νωρίς από τη ζωή αλλά δηλώνει αποφασισμένη να ζήσει με ζωντάνια και δημιουργικότητα το μέλλον, αποτινάσσοντας από πάνω της κάθε τι δυσάρεστο!
Κυρίες και κύριοι, η Μπέσσυ Αργυράκη!
Πώς τη βλέπετε την Εβελίνα στην τηλεόραση φέτος που είναι και στο J2US και στο Καλύτερα δε γίνεται;
«Μου αρέσει πολύ γιατί «κουμπώνουν» όλα αυτά πάνω της και κάνει ό,τι πραγματικά της αρέσει. Είναι πολύ καλή».
Δείχνετε σαν να έχετε ανανεωθεί μέσα από τη συμμετοχή σας στο DWTS… Και όχι μόνο γιατί κάνετε κάτι που σας αρέσει αλλά και γιατί σας βοηθάει να έχετε καλύτερη φυσική κατάσταση…
«Πρώτα απ’ όλα έχω χάσει περίπου 11 με 12 κιλά. Κάνω καθημερινά πρόβες. Όταν έχεις το άγχος των βημάτων, τη λαχτάρα του να χορέψεις, δεν σκέφτεσαι το φαγητό. Δεν προλαβαίνω άλλωστε να φάω. Μέσα στο άγχος μου να κάνω κάτι που δεν κατέχω γιατί δεν είναι τραγούδι, και επειδή είμαι και τελειομανής, μου παίρνει χρόνο να το προσπαθήσω.
Έχω χάσει περίπου 11 με 12 κιλά. Κάνω καθημερινά πρόβες. Όταν έχεις το άγχος των βημάτων, τη λαχτάρα του να χορέψεις, δεν σκέφτεσαι το φαγητό. Δεν προλαβαίνω άλλωστε να φάω. Μέσα στο άγχος μου να κάνω κάτι που δεν κατέχω γιατί δεν είναι τραγούδι, και επειδή είμαι και τελειομανής, μου παίρνει χρόνο να το προσπαθήσω.
Έτσι, έχει ξεφύγει το μυαλό μου από το φαγητό. Έχω μπει με πολλή φόρα και μου κόπηκε και η όρεξη. Μία μέρα ο άντρας μου μού έφερε μιλφέιγ και του λέω «όχι, δεν θα φάω». Προβληματίστηκα για δευτερόλεπτα και γυρνάω και του λέω "βρε Λευτέρη, μήπως παρααδυνατίσω;" Εκεί έφτασα. Ανησύχησα μήπως φτάσω στο άλλο άκρο».
Ο σύζυγός σας είχε πει σε συνέντευξή του είχε πει με πολύ χιούμορ: «Λυπήθηκα τον καβαλιέρο της στο DWTS όταν είδα να τη σηκώνει». Πείτε μου πώς περνάτε λοιπόν την καθημερινότητά σας με τον Γιούρι, τον καβαλιέρο σας; Τι τραβάτε και τι τραβάει και εκείνος;
«Δεν ξέρω αν φταίει η δυσλεξία μου και στον χορό όμως πραγματικά χρειάζομαι πολλές επαναλήψεις και με τον Γιούρι και μόνη μου. Δεν μπορώ λόγω δυσλεξίας να κάνω focus. Οπότε πρέπει να κάνω πολλές επαναλήψεις μέχρι να τα καταφέρω. Με τον Γιούρι δεν έχουμε τσακωθεί αλλά επειδή και εκείνος θέλει να ‘δει’ τη δουλειά του και έχει απαιτήσεις από εμένα, σαν δάσκαλος βλέπει τις δυνατότητές μου. Και μου λέει ‘γιατί τρελαίνεσαι;’. Εγώ όμως δεν του αποδεικνύω ότι ησυχάζω. Αν δεν είχα και λίγο ενόχληση στο πόδι μου –είχα χτυπήσει το γόνατο- που ευτυχώς κάθε μέρα πάει και καλύτερα, θα ήθελα να πετάω στο ταβάνι. Τώρα είμαι πολύ καλύτερα, ευτυχώς».
Η σχέση σας με τον Γιούρι ποια είναι;
«Είμαστε πολύ αγαπημένοι. Ο Γιούρι κάνει τεράστιες προσπάθειες για μένα και τον ευχαριστώ και δημοσίως γι’ αυτό που κάνει. Θέλω να χορεύω και να του αποδείξω ότι κατάφερα να κάνω τα βήματα που μου έχει μάθει. Ζούμε στιγμές απείρου κάλλους».
Ο Γιούρι κάνει τεράστιες προσπάθειες για μένα και τον ευχαριστώ και δημοσίως γι’ αυτό που κάνει
Στο DWTS πάντως βλέπουμε ότι παρά τη σκληρή κριτική που δέχεστε, οι κριτές είναι πολύ δεκτικοί απέναντί σας. Ας πούμε από τη Μιλλούση έχουν την απαίτηση της τελειότητας στις κινήσεις της, όχι όμως και από εσάς. Πιστεύετε ότι αυτή η αντιμετώπιση έχει να κάνει με τον τρόπο που και εσείς τούς συμπεριφέρεστε; Πάντα με γλυκύτητα και νάζια;
«Εγώ ξέρω ότι είμαι ο εαυτός μου και νομίζω ότι αυτό έχει κερδίσει και τον κόσμο. Αγαπώ και σέβομαι όλο τον κόσμο και δικαιολογώ τις κινήσεις τους. Ακόμα και τους ανθρώπους που μπορεί να μην με πολυσυμπαθούν για τον οποιοδήποτε λόγο και πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου, στην πορεία να τους κερδίσω.
Να τους κερδίσω με την αλήθεια μου και τον σεβασμό μου. Εγώ απλά χαλαρώνω και το απολαμβάνω και είμαι πολύ κοινωνικό άτομο. Αυτοί που με γνωρίζουν μού λένε ότι είμαι η χαρά της ζωής».
Εκτός από το τραγούδι, τον χορό, τη μητρότητα, ασχολείστε με την τοπική αυτοδιοίκηση (αντιπρόεδρος στο Γκολφ Γλυφάδας) και ασφαλίστρια. Δεν έχετε σκεφτεί να εγκαταλείψετε τις ασφάλειες που κάνετε για να έχετε περισσότερο χρόνο;
«Αυτή την περίοδο για να είμαι ειλικρινής, δίνω προτεραιότητα στην ψυχούλα μου γιατί όποια μέρα περνάει, δεν ξαναγυρνάει. Όμως τις ασφάλειες δεν τις αφήνω».
Πώς τολμήσατε να ασχοληθείτε με έναν χώρο που δεν έχει σχέση με τον καλλιτεχνικό κόσμο όπως είναι οι ασφάλειες;
«Έχω συναισθηματικό δέσιμο με τον κόσμο των ασφαλειών. Και ο πατέρας μου και η αδελφή μου ήταν ασφαλιστές. Και τους έχασα και τους δύο νωρίς, πολύ νωρίς. Η αδελφή μου ήταν πολύ νέα, μόλις 42 χρονών. Δεν πήρα το χαρτοφυλάκιό τους. Από το μηδέν ξεκίνησα. Έτυχε να με πάει ένας συνάδελφος καλλιτέχνης που είναι και αυτός ασφαλιστής σε έναν κορυφαίο άνθρωπο του χώρου.
Έχω συναισθηματικό δέσιμο με τον κόσμο των ασφαλειών. Και ο πατέρας μου και η αδελφή μου ήταν ασφαλιστές. Και τους έχασα και τους δύο νωρίς, πολύ νωρίς. Η αδελφή μου ήταν πολύ νέα, μόλις 42 χρονών
Είχε τον τρόπο να με πείσει, σε μία περίοδο που είχα αφήσει λίγο το τραγούδι επειδή είχα παντρευτεί και είχα κάνει τα παιδιά και δεν το κυνήγησα. Ήταν μία περίοδος που ήμουν λίγο αποστασιοποιημένη. Και ένα ελάττωμα που ήρθε και έδεσε με αυτό, ήταν ότι δεν μπορώ να πω γενικά «όχι».
Εσείς όμως δεν είχατε ποτέ κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα βιοπορισμού…
«Δεν ήταν θέμα βιοπορισμού το πρόβλημα. Ήταν ότι ήθελα να απασχοληθώ. Μού βγήκε το επικοινωνιακό και μην ξεχνάμε ότι η δουλειά του ασφαλιστή, αν την κάνεις σωστά, είναι και λειτούργημα».
Αναφέρατε πριν δύο πολύ αγαπημένα σας πρόσωπα. Σας έχουν στοιχίσει αυτές οι απώλειες;
«Η αδελφή μου έφυγε από τη ζωή πολύ νέα από καρκίνο. Και ο πατέρας μου μόλις 61 ετών και η μητέρα μου στα 60. Και τη μητέρα μου την έχασα από καρκίνο. Γι’ αυτό και τα 62α γενέθλιά μου τα γιόρτασα με τη χαρά ότι πέρασα αυτό το «φράγμα» της ηλικίας των ανθρώπων της οικογένειάς μου που έφυγαν από τη ζωή. Έζησα έναν χρόνο παραπάνω. Έφτασα να μην κάνω όνειρα ούτε για τον επόμενο μήνα. Η θλίψη δεν φεύγει ποτέ. Όμως έρχεται η οικογένειά σου και στο κατευνάζει».
Μη το σκέφτεστε όμως έτσι γιατί και μόνο σαν σκέψη είναι καταθληπτική…
«Ναι, όντως είναι καταθλιπτική και μία φίλη μου μού είπε «Μπέσσυ μου, μην αγχώνεσαι. Σε όλες τις οικογένειες υπάρχει ο κορμός, υπάρχουν και τα κλαδιά και φαίνεται ότι εσύ ήσουν ο κορμός».
Γυρνάμε τον χρόνο πίσω και πάμε στο 1977 με το Μάθημα Σολφέζ όπου μαζί με τους Πασχάλη, Μαριάννα Τόλη και Ρόμπερτ Ουίλιαμς είχατε κατακτήσει την καλύτερη μέχρι τότε θέση για την Ελλάδα, την πέμπτη. Πώς θυμάστε εκείνη την εποχή;
«Το τραγούδι ήταν κάτι εξαιρετικά πρωτοποριακό και ευρηματικό. Αν και ήμουν πολύ μικρή, μόνο ωραίες αναμνήσεις έχω από εκείνη την εποχή. Μόνο χαρές και συγκίνηση, ευτυχισμένες στιγμές μού έρχονται στον νου. Λόγω ηλικίας δεν είχαν καταλάβει την τεράστια σοβαρότητα που είχε τότε η συμμετοχή μας. Μου έδωσε όμως ο κόσμος να το καταλάβω μέσα στον χρόνο πόσο μεγάλος σταθμός ήταν αυτός. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που συμμετείχα. Και έλεγα μέχρι και πρότινος: «πόσο μ’ αρέσει να λάβω μέρος ξανά στη Eurovision». Μου αρέσουν οι διαγωνισμοί. Έχω λάβει μέρος σε πολλούς διαγωνισμούς και σαν επιτροπή και σας διαγωνιζόμενη, κάτι που απολαμβάνω και μέσα από το DWTS».
Πιστεύετε ότι το DWTS σας επανέφερε στη δημοσιότητα, παρ’ όλο που έχετε διαγράψει μία μεγάλη πορεία στον καλλιτεχνικό χώρο;
«Μήπως μέσω του DWTS με θυμήθηκαν τόσοι πολλοί; Γιατί σε αυτή τη χώρα ξεχνάμε εύκολα. Επανήλθα στο προσκήνιο ξανά μέσα από το σόου. Όμως πρέπει να τονίσω ότι ο κόσμος δεν με έχει προδώσει ποτέ σε ό,τι και αν κάνω. Και κάνω πολλά πράγματα, άλλα λάθος και άλλα καλά έκανα και τα έκανα»
Ο κόσμος δεν με έχει προδώσει ποτέ σε ό,τι και αν κάνω
Πάμε και στις εμφανίσεις σας στο Γυάλινο μουσικό θέατρο. Πώς νιώθετε που επιστρέψατε στο κοινό σας τραγουδώντας σε μουσική σκηνή;
«Έχω τη χαρά και την τιμή να συνεργάζομαι με μία σπουδαία Μαργαρίτα Δρούτσα. Με έχει εκπλήξει και μέσα από αυτή τη συνεργασία ξεκινάει να καρποφορεί η επάνοδός μου. Περνάμε μουσικά πολλές δεκαετίες και σε ελληνικά και ξένα. Μου ζητάνε το «Μεγάλη στιγμή», το «Κορμί και αλάτι», «Μια θάλασσα γαλάζια» να τους τραγουδώ… Περνάμε πολύ καλά και οι εμφανίσεις μου θα κρατήσουν όσο θα βλέπουμε ότι υπάρχει κίνηση».
Μπέσσυ λοιπόν is back σε γενικό επίπεδο…
«Μπέσσυ is back! Πολύ ωραίο αυτό γιατί πραγματικά ήρθε η επάνοδός μου και τη χαίρομαι».
