Σωτήρης Σκάντζικας: Τα ευτράπελα που δε θα ξεχάσει από το "Εκείνες κι εγώ"

Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του θυμήθηκε πώς προέκυψε ο ρόλος, ενώ ανέφερε πώς ήταν το κλίμα της συνεργασίας με τον Γιάννη Μπέζο και τους άλλους ηθοποιούς.

-Ποιος ήταν ο ρόλος σου στη σειρά και πώς προέκυψε;

Υποδύθηκα τον ρόλο του «Πετράκη» ανιψιού του Ζάχου Δόγκανου (Γιάννης Μπέζος). Ο ρόλος μου προέκυψε από μία οντισιόν που είχε κάνει το Studio ATA, η εταιρεία παραγωγής τότε. Δεν ήταν γι’ αυτό το σίριαλ, αλλά για όλες του τις παραγωγές. Είχαμε πάει πολλοί νέοι ηθοποιοί τότε και θυμάμαι είχαν πάρει μόνο δύο. Εμένα και την Πέγκυ Τρικαλιώτη. Αφού έκανα ένα μικρό πέρασμα από κάποια σίριαλ, μετά ήρθε ο ρόλος μου στο «Εκείνες κι Εγώ». Η σειρά είχε ξεκινήσει εδώ και 2 εβδομάδες με άλλον ηθοποιό στον ρόλο του «Πετράκη». Δεν ξέρω γιατί δεν ευδοκίμησε με τον άλλον ηθοποιό και πρότειναν εμένα για τον ρόλο, από την παραγωγή. Κι έτσι πήγα, ο μόνος μεταξύ αγνώστων. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί πάνω-κάτω γνωρίζονταν μεταξύ τους, είχαν συνεργαστεί. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν από την αρχή, σαν να άρχιζε η σειρά εκείνη την ώρα.

Πώς ήταν το κλίμα της συνεργασίας με τον Γιάννη Μπέζο και τους άλλους ηθοποιούς;

Ήταν αυστηρά επαγγελματικό. Δεν γινόταν πανηγύρι, δηλαδή. Ήταν μία σκληρή δουλειά με πολύωρα γυρίσματα. Δεν κάναμε την πλάκα μας. Η δυσκολία της σειράς ήταν ότι σε κάθε επεισόδιο είχαμε σκηνή με μπουζούκια. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε πάντα μία σκηνή με έναν καλεσμένο τραγουδιστή ή τραγουδίστρια, πολύ κόσμο που ήταν οι θεατές κι εμείς έπρεπε μέρα μεσημέρι να γλεντοκοπάμε και να πίνουμε. Ο Γιάννης Μπέζος είχε και την επιστασία της σκηνοθεσίας μαζί με τον Ανδρέα Μορφονιό, ήταν πολύ αυστηρός και λεπτομερής. Και πολύ καλά έκανε. Ο λιγότερο καλός και λιγότερο επιτυχημένος σε αυτή την δουλειά ήμουν εγώ. Όμως, επειδή όλοι οι άλλοι ήταν τόσο καλοί, με πήρε κι εμένα η μπάλα. Δεν είναι σεμνότητα αυτό που λέω. Συνέβη. Ήταν η πρώτη τηλεοπτική μου φορά, το χάρηκα, έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα.

-Θυμάσαι ευτράπελα από τα παρασκήνια της σειράς;

Αρχικά, θυμάμαι τη σκηνή του γάμου, όπου έτσι τελειώνει και η σειρά, του Γιάννη Μπέζου με τη Λουκία Πιστιόλα. Η Λουκία ήταν έγκυος στον μήνα της και κάναμε σκηνές στα μπουζούκια. Είχαμε τέτοια αγωνία μήπως γεννήσει στα γυρίσματα. Ευτυχώς δεν γέννησε εκεί. Το άλλο στιγμιότυπο που θυμάμαι, ήταν μία τεράστια γκάφα που έκανα εγώ. Είχα το σενάριο ενός συγκεκριμένου επεισοδίου, είχε φύγει ο Γιάννης Μπέζος και έπρεπε να γυρίσω μία σκηνή και να πω κάποια λόγια μόνος μου. Στη σκηνή δέχομαι εγώ ένα φόρεμα από ένα courier, γεμάτος χαρά, κάνουμε τη σκηνή και φεύγουμε. Την άλλη μέρα, έρχεται ο Μπέζος και μου λέει: «Σωτήρη, το διάβασες το σενάριο;». Του λέω «έτσι κι έτσι». Στη σκηνή αυτή κανονικά μου στέλνει η αρραβωνιαστικιά μου «Λίλη» πίσω το φόρεμα γιατί δεν θέλει να προχωρήσουμε. Άρα τα λόγια ήταν άλλα κι όχι αυτά που είπα γεμάτος χαρά. Δεν παίχτηκε ποτέ η σκηνή αλλά τη θυμάμαι όμορφα. Εννοείται είχαμε και πολλά ευτράπελα με τους γκεστ ρόλους και τους τραγουδιστές που ήταν στα γυρίσματα με τα μπουζούκια. Πολύ γέλιο. Επίσης είχε αργήσει 8 ώρες στο γύρισμά του ο αείμνηστος Βλάσσης Μπονάτσος ή η Έφη Σαρρή που είχε αργήσει 2 ώρες και την περιμέναμε. Αλλά μετά ήταν τόσο γλυκά πλάσματα, κάναμε πλάκες, γελούσαμε. Ήταν τόσο ωραίο να τους γνωρίζεις.

-Καλύτερες στιγμές που θυμάσαι;

Μία από τις καλύτερες στιγμές στη σειρά, ήταν όταν έπαιξα σε σκηνές με την Τέτη Σχοινάκη που έπαιζε τη «Λίλη» στην πρώτη μορφή του έργου με τον Κωνσταντάρα. Μεγάλη χαρά. Είχα ξετρελαθεί, γιατί μου άρεσε και σαν ηθοποιός η συγκεκριμένη. Επίσης η Κατερίνα Γιατζόγλου. Καλλονή. Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση. Όπως και όλα τα μοντέλα που πέρασαν από τη σειρά. Ήταν ευγενικές και επαγγελματίες σε αυτό που έκαναν.

-Τι κάνει ο Σωτήρης σήμερα, τι ετοιμάζει;

Μετά από μία μακρά απουσία από το θέατρο, παρ’ ότι είχα προτάσεις, αλλά δεν ήταν για μένα κάτι ιδιαίτερο, από πέρυσι έπαιξα στην παράσταση «Το Καπλάνι της Βιτρίνας» της Άλκης Ζέη στο Θέατρο Καρέζη. Περιμένουμε να ξεκινήσουμε πάλι μετά τις γιορτές, καλώς εχόντων των πραγμάτων και κορονοϊού επιτρέποντος.

Πηγή:Λοιπόν