Παπαγεωργίου: «Αυτή τη στιγμή συντελείται μια επανάσταση στο ελληνικό θέατρο, απολύτως αναγκαία»

Την ίδια στιγμή βρίσκεται και στο θέατρο. Ο ίδιος μίλησε για την παράσταση «Ξύπνα Βασίλη» και για το αν θεωρεί τη γενιά του αδικημένη .

Την ίδια στιγμή, στο θέατρο Ιλίσια συναντάτε τον ρόλο του ποιητή Φανφάρα στην παράσταση «Ξύπνα Βασίλη», σε σκηνοθεσία Αρη Μπινιάρη...

«Είναι ο τρίτος χρόνος που τον συναντώ. Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος άφησε τη σφραγίδα του σε αυτόν τον ρόλο, με μια πολύ εμβληματική ερμηνεία στην ομώνυμη ταινία. Γι' αυτό και όταν μπήκαμε στις πρόβες δεν θέλησα καθόλου να τη δω. Ηθελα να μπω λευκό χαρτί. Και δημιουργήσαμε μαζί με τον Αρη Μπινιάρη μια φιγούρα πολύ εκκεντρική, κοντά σε εμένα και στο χιούμορ μου. Παράλληλα, οργανώνω μια νέα σκηνοθεσία όπου ο Πάνος Παπαδόπουλος θα ερμηνεύει τη "Δεσποινίδα Μαργαρίτα". Και για το Εθνικό Θέατρο σκηνοθετώ την άνοιξη στο Κεχ τον "Αυτόχειρα" του Νικολάι Ερντμαν, με πρωταγωνιστές τον Μανώλη Μαυροματάκη, τη Ναταλία Τσαλίκη και την Αγορίτσα Οικονόμου. Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή 22 ατόμων. Συνδέθηκα πολύ με αυτό το έργο εξαιτίας του ακραίου, μαύρου χιούμορ του. Μιλάει για έναν άνδρα που έχει φτάσει να πιάσει πάτο. Λόγω μιας παρεξήγησης, όλοι πιστεύουν ότι πρόκειται να αυτοκτονήσει, ενώ το μόνο που θέλει είναι να φάει ένα κομμάτι σαλάμι. Νομίζω ότι υπάρχει μια σύνδεση με την παράλογη εποχή που βιώνουμε».

Θεωρείτε τη γενιά σας αδικημένη;

«Απόλυτα. Ανήκουμε στη γενιά της κρίσης. Φυσικά δεν ήρθαμε από τη Σμύρνη, δεν βιώσαμε πόλεμο, ούτε εμφύλιο, ούτε δικτατορία. Αλλά δεν ζήσαμε και την εποχή των παχιών αγελάδων, τη χρυσή εποχή του ΠαΣοΚ, όπως οι γονείς μας. Και αυτό μας έκανε, νομίζω, τελικά πιο συνειδητοποιημένους πολίτες από εκείνους. Αποδομήσαμε τις κομματικές ιδεολογίες. Καταλάβαμε ότι το μόνο που χρειάζεται είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Συνειδητοποιήσαμε επίσης ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε τα σκουπίδια μας στην παραλία ή τη βρύση ανοιχτή να τρέχει, γιατί είμαστε η γενιά της κλιματικής αλλαγής. Είμαστε τελικά εκείνοι που η κρίση μας έκανε να καταλάβουμε τις πραγματικές μας ανάγκες. Εκείνοι που από τη σαλάτα με τη φράουλα και το αποξηραμένο αβοκάντο, γυρίσαμε στη σαλάτα με τη ρόκα και την ξινομυζήθρα. Και αυτή η γείωση με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Σήμερα νοσταλγώ τα μωσαϊκά στο σπίτι της γιαγιάς μου στο Παγκράτι που πιτσιρικάς τα σιχαινόμουν και λέω: "Μα γιατί τώρα να βλέπω το μπεζ το πλακάκι;". Είμαστε η γενιά που έμαθε να εκτιμά το μικρό, να είναι χαρούμενη με την απλότητα και να επιζητεί δικαιοσύνη στα πράγματα».

Το κίνημα #ΜeΤοο είναι σύμπτωμα αυτής της ανάγκης για περισσότερη δικαιοσύνη;

«Βεβαίως. Αυτή τη στιγμή συντελείται μια επανάσταση στο ελληνικό θέατρο, απολύτως αναγκαία. Γιατί εκτός από τις ακραίες εγκληματικές πράξεις που έχουν οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη, αλλάζουμε ρότα και σε επίπεδο συμπεριφορών και νοοτροπιών νομίζω».

Θεωρείτε ότι με έναν τρόπο είχε νομιμοποιηθεί το μοντέλο του σκηνοθέτη-δυνάστη στο ελληνικό θέατρο;

«Απόλυτα. Ηταν μάλιστα δεδομένο σε τέτοιον βαθμό που αν δεν ήταν δυνάστης ο σκηνοθέτης, ως ηθοποιός σκεπτόσουν ότι ενδεχομένους να μην είχες πέσει σε τόσο καλά χέρια. Επρόκειτο για ένα εσφαλμένο μοντέλο. Εγκαθιδρύθηκε από δύο-τρεις το πολύ δυνατούς σκηνοθέτες που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή και, επειδή ακριβώς αυτό συνοδευόταν από δυνατές παραστάσεις, αυτόματα λατρεύτηκε από όλους. Ετσι πιστέψαμε ότι αν δεν σε ζορίσει ο σκηνοθέτης στην πρόβα μέχρι να ξεχάσεις και το όνομα σου δεν θα είσαι αποδοτικός. Δυστυχούς, έχω δουλέψει με τέτοιους σκηνοθέτες. Εχω βιώσει εξευτελισμό στη δουλειά, ατελείωτες πρόβες χωρίς τέλος που με άφησαν μάλιστα με χρόνιο πρόβλημα στα γόνατα μου και χρειάστηκαν χρόνια αποθεραπείας για να περπατάω ξανά ελεύθερος στη σκηνή».

Εσείς στα πρώτα βήματα σας ως σκηνοθέτη είδατε στον εαυτό σας τέτοιες, συμπεριφορές;

«Δυστυχώς ναι. Γιατί με έναν τρόπο αυτές οι συμπεριφορές των "δασκάλων" σου - δεν εννοώ τους δασκάλους μου στο Εθνικό - εγγράφονται μέσα σου. Δεν λειτούργησα ποτέ κακοποιητικά, αλλά ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι μου έβγαινε μια υπερβολική αυστηρότητα, ότι μου θύμιζα μάλιστα έναν σκηνοθέτη με τον οποίο είχα συνεργαστεί στο παρελθόν. Ευτυχώς το κατάλαβα πολύ γρήγορα. Γιατί είμαι ένας σκηνοθέτης που λατρεύει τον ηθοποιό. Τον έχω τεράστια έγνοια. Θέλω να αισθάνεται πρίγκιπας στη σκηνή», είπε στο BHMAGAZINO.

Διαβάστε επίσης:

Λιάγκας: Άστραψε και βρόντηξε on air: Είναι ντροπή!Είπα ότι δεν ξεπέρασα τον χωρισμό από την Σκορδά;

Γιώργος Παπαγεωργίου: Έτοιμος και για θρησκευτικό γάμο με την Δανάη Μιχαλάκη; (Video)

Κατερίνα Καινούργιου: Ξεπέρασε την κρίση στη σχέση της; Η αναφορά στον Φίλιππο Τσαγκρίδη