Ο Χάρης Χιώτης στο gossip-tv: Η επώνυμη αδερφή του και η δύσκολη συνεργασία με τον Φιλιππίδη
«Χάρη θα αργήσω λίγο, δεν βρίσκω να παρκάρω», του τηλεφώνησα αγχωμένη αφού γύρω από το θέατρο Λαμπέτη οπού πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Σεσουάρ για δολοφόνους», γινόταν χαμός. Εντέλει λίγη ώρα μετά και αφού έχω σχεδόν μισοφτάσει στο θέατρο με παίρνει: «Μην αγχώνεσαι… απλά θα προλάβουμε πριν το πρώτο κουδούνι;», «Ναι, ναι…», του απαντώ αισιόδοξη πως θα καταφέρουμε να κάνουμε μια ωραία κουβέντα για το gossip-tv.
Και πράγματι έτσι έγινε. Γιατί ο Χάρης Χιώτης εκτός από ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης, έχει ένα χάρισμα μοναδικό… μπορεί να ξετυλίξει το κουβάρι της ζωής του μέσα από περιγραφές και λέξεις, που ουσιαστικά δεν χρειάζονται χρόνο μετρημένο σε λεπτά.
Με καλλιτεχνική φλέβα, δημιουργική πνοή, ισορροπημένη σκέψη και με παντιέρα τον σεβασμό και την αγάπη για την τέχνη μιλά για όλα και ο τρόπος που αφηγείται τις στιγμές του μέσα στο χώρο που αγάπησε από παιδί είναι σχεδόν… αριστοτεχνικός.
Είναι ο αγαπημένος Πανάγος, που σε κάθε παράσταση του Σεσουάρ, λύνει και δένει το μυστήριο με τη δολοφονία της Αμαλίας Τσαλίκογλου.
Ήταν και ο αγαπημένος Ζώης, στην Τούρτα της μαμάς, που σε κάθε επεισόδιο έπεφτε με τα μούτρα στο φαγητό της Ευανθίας (Καίτης Κωνσταντίνου) . «Έτρωγες στα αλήθεια;», ήταν η απορία μου…
«Ο ρόλος του Ζώη ήταν απολαυστικός και ναι έτρωγα πολύ, αλήθεια, όλοι μας. Οι λήψεις μας ήταν κανονικό φαγοπότι», λέει γελώντας και φυσικά μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τη συνεργασία του με τους συντελεστές. «Όλο το team ήταν μια αγκαλιά και όλη η συνεργασία ήταν πολύ όμορφη».
Όσο για τον λόγο που αποχώρησε; «Ήρθαν έτσι οι συνθήκες και… χωρίσαμε. Σίγουρα από μια καλή δουλειά δεν θέλεις να φύγεις αλλά έρχονται πάντα οι συγκυρίες κάπως… παντρεύονται ή χωρίζονται οι συνθήκες κι έτσι χωρίζουν και οι δρόμοι».
- Περίμενες αυτή την τόσο μεγάλη επιτυχία της σειράς καθώς η ΕΡΤ μέχρι τότε απείχε από το δρόμο της μυθοπλασίας
«Χαίρομαι γενικά για όλες τις σειρές της ΕΡΤ και επειδή ήρθαν σε μια χρονική περίοδο οπού ο χώρος είχε «ματώσει» πάρα πολύ, είχε περάσει μεγάλη κρίση και με αυτό το άνοιγμα της η ΕΡΤ έδωσε δουλειά και ψωμί σε πάρα πολύ κόσμο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Χαίρομαι που κάνουν επιτυχίες οι σειρές της ΕΡΤ και χαίρομαι τόσο που ανταμείβεται και το θάρρος της απόφασης να κάνει τέτοιο άνοιγμα όσο και για τους συνάδελφους μας».
- Έχεις συνεργαστεί με την αδερφή σου;
«Ναι, φυσικά. Γενικότερα συμβουλευόμαστε ο ένας τον άλλον για πράγματα που θέλουμε να κάνουμε. Στην αρχή οι συνεργασίες μας ήταν με «μαχαίρια» με αιχμή, με φωτιά και όλο αυτό το πράγμα αλλά μεγαλώνοντας κατευνάστηκε και είμαστε πολύ αγαπημένοι, πολύ αγκαλισμένοι και προχωράμε μαζί. Μόνο συναγωνισμός και φύγαμε…»
- Οι γονείς πώς αντέδρασαν που και τα δυο παιδιά επέλεξαν να γίνουν ηθοποιοί;
«Πολύ θετικά, χαρούμενοι, περήφανοι…»
- Εκτός από ηθοποιός είσαι και σκηνοθέτης
«Συμπορεύονται. Και τα δυο έχουν να κάνουν με τη δημιουργία, με την αγάπη για το αντικείμενο… Είναι παράλληλα, αγκαλιάζονται… Κάποια στιγμή χωρίζουν και πάλι είναι μαζί»
- Πώς είναι να κάνεις γυρίσματα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα με τον φόβο της πανδημίας;
«Υπάρχει ο φόβος, ιδίως στην αρχή. Τώρα κατά μια έννοια όλοι οι άνθρωποι και όλοι οι εργαζόμενοι σε οποιονδήποτε τομέα έχουν μάθει να πορεύονται με αυτό. Τα γυρίσματα γίνονται υπό συνθήκες απόλυτης ασφάλειας, με τα τεστ, με όλη την γραφειοκρατική κατάσταση που ορίζεται και από τη στιγμή που έχεις πάρει όλα τα μέτρα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο»
Οι καταγγελίες και η συνεργασία με τον Πέτρο Φιλιππίδη
«Ακουγόντουσαν πράγματα στο χώρο ναι, όπως σε όλους τους χώρους. Από εκεί και πέρα μετά ήρθαν στο φως και έγιναν σε πιο ευρύ πλαίσιο. Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που ξέρεις με χειροπέδες είναι σοκαριστικό. Από εκεί και πέρα ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, αυτές τον ορίζουν, τον καθορίζουν και στο τέλος αυτές τον οδηγούν στο οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Από τη στιγμή λοιπόν που υπάρχουν τόσο βαριές κατηγορίες και καταγγελίες νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν αυτό που ήρθε»
«Η συνεργασία μου με τον Φιλιππίδη ήταν μια συνεργασία που τα είχε όλα. Περιείχε και στιγμές δύσκολες, κακομεταχείρισης και στιγμές πόνου εσωτερικού και ψυχολογικού, υπήρχαν και στιγμές με χαμόγελα»
- Πώς σχολιάζεις την απόφαση του Άρη Σερβετάλη να αποχωρήσει από την παράσταση;
«Προσωπικά δεν συμφωνώ με την απόφαση του. Μια απόφαση ορίζει μια πληθώρα πραγμάτων. Καταλαβαίνω ότι η ηθική του όριζε το να μην παίζει μόνο για εμβολιασμένους, αυτό ήθελε και αυτό έκανε αλλά αυτό σε μια περίοδο που το θέατρο είχε «ματώσει» τόσο πολύ, ο καλλιτεχνικός χώρος είχε «παγώσει» τόσο πολύ και από αυτή την απόφαση κρέμονται πολλές οικογένειες, δεν τη θεωρώ σωστή στο χρονικό πλαίσιο στο οποίο ήρθε. Θα μπορούσε να συμβεί κι αλλιώς. Θα μπορούσε να αποχωρήσει από την παράσταση χωρίς όμως να δημιουργηθεί αβεβαιότητα για τους συναδέλφους και να μείνουν μετέωροι στο τι γίνεται. Οπότε με το «μπαμ» πέφτει η αυλαία, «γεια σας» δεν συμφωνώ»
- Πώς είναι το κλίμα μεταξύ σας;
«Είμαστε μια πάρα πολύ ωραία παρέα, μια πολύ δυνατή και κεφάτη και νεανική παρέα. Έχουμε δέσει πάρα πολύ, είμαστε ο ένας για τον άλλον και αυτό δημιουργεί μια έξτρα ασφάλεια στο να εκτεθούμε στο κοινό. Παίζουμε επειδή το γουστάρουμε και επειδή ξέρουμε ο ένας με τον άλλον πως θα περάσουμε καλά και θα περάσει καλά και ο κόσμος»
- Τι είναι αυτό που σου προκαλεί φόβο;
«Φοβάμαι αρκετά πράγματα μεγαλώνοντας. Όσο είμαστε μικροί δεν υπάρχουν καθόλου φοβίες και όσο μεγαλώνουμε, έρχονται όλο και περισσότερες. Φοβίες που αν δεν της διαχειριστείς μπορεί να γίνουν ψυχαναγκασμοί».
- Δράμα ή κωμωδία;
«Νομίζω όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Από κάθε συνεργασία παίρνω πράγματα».
