Πάνος Σταθακόπουλος: «Αν δω αχαριστία, πληγώνομαι αλλά το τελειώνω»

Έχει από τα πιο όμορφα και αληθινά χαμόγελα της ελληνικής τηλεόρασης. Η αμεσότητα και το ταλέντο του, τον έχουν βάλει στις καρδιές των τηλεθεατών πολλά χρόνια τώρα. Ο Πάνος Σταθακόπουλος μίλησε σε συνέντευξη του για τα επαγγελματικά του, για την καραντίνα αλλά και για το τι είναι αυτό που τον πληγώνει.

-«Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη», της Μιμής Ντενίση, η παράσταση που σε απολαμβάνουμε φέτος. Πες μας λίγα πράγματα για το έργο.

Είναι η συνέχεια του πρώτου μέρους που ήταν το «Σμύρνη μου αγαπημένη», το οποίο βγαίνει και σε ταινία και έφτανε μέχρι την καταστροφή της Σμύρνης και η δική μας παράσταση είναι από τη στιγμή που φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη και πώς αυτοί οι άνθρωποι επιβίωσαν με αξιοπρέπεια. Εγώ υποδύομαι έναν Εβραίο που έχει ένα ραφτάδικο και ράβει την υψηλή κοινωνία της πόλης.

-Πώς είναι το κλίμα στην παράσταση;

Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί οι πρωταγωνιστές και θιασάρχες, όπως είναι η Ντενίση, το εννοώ. Κάναμε πρόβες περίπου δύο μήνες, δεν την άκουσα ούτε στιγμή να φωνάζει ή να κάνει κάτι που θα με κάνει να πω, άλλη μια από τις ίδιες.. Το κλίμα ήταν πολύ καλό, ήξερε τι ήθελε από τον κάθε ηθοποιό, είχε μεγάλη ηρεμία και ψυχραιμία, παρόλο που είμαστε πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη δουλειά και έπρεπε να μας διαχειριστεί όλους. Έχει αγάπη για όλους μας.

-Τηλεοπτικά σε βρίσκουμε στη σειρά «Συμπέθεροι από τα Τίρανα», η οποία έχει αγαπηθεί πολύ. Πώς το βιώνεις εσύ όλο αυτό;

Θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν περιμέναμε ότι θα έχει μεγάλη επιτυχία η σειρά, με το συγγραφικό δίδυμο Ρέππα- Παπαθανασίου, ίσως να μην περιμέναμε την τόση μεγάλη επιτυχία. Είναι πολύ αγαπησιάρικο το κλίμα και γελάμε ασταμάτητα. Πραγματικά είναι σαν να πηγαίνουμε στην παιδική χαρά και όχι σε δουλειά. Υπάρχει κούραση από τα πολύωρα γυρίσματα, αλλά είναι ευλογία.

-Καθόλου ελεύθερος χρόνος σου μένει;

Όταν θέλουμε, βρίσκουμε ελεύθερο χρόνο. Μέσα σε όλα αυτά που έχω, θα κάνω και ένα σεμινάριο με τίτλο «Σεμινάριο υποκριτικής-τεχνικές κωμωδίας». Με φώναξέ ο Στέλιος Καλαθάς στον πολύ χώρο του «+αίσθημα», όπου από τον Γενάρη, κάθε Σάββατο 13.30 με 15.30 θα είμαστε εκεί και μπορούν όλοι να συμμετέχουν. Παράλληλα, θέλω να σου πω, πως είχα την αδερφή της γιαγιάς μου, η οποία έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν έχει κανένα να τη στηρίξει, οπότε την πήγα στο Θριάσιο νοσοκομείο και σε περίοδο προβών και γυρισμάτων πήγαινα καθημερινά για να μην μείνει μόνη της. Οπότε καταλαβαίνεις πως όταν θες να βρεις χρόνο, τον βρίσκεις. Τέλος, οφείλω να πω πως είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από το προσωπικό του νοσοκομείου και την κοινωνική του υπηρεσία, η οποία μας βοήθησε και την πήγαμε στη Στέγη κατακοίτων γερόντων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

-Ζορίστηκες με το θέμα της πανδημίας και του εγκλεισμό;

Στην πρώτη καραντίνα ζορίστηκα πολύ, γιατί έγιναν όλα ξαφνικά και απότομα. Στη δεύτερη, όλα ήταν πιο χαλαρά και είχα και σίριαλ, οπότε δεν το πολύ κατάλαβα. Με τον ιό είμαι ψύχραιμος, αλλά τον σέβομαι, έχω κάνει και τα τρία εμβόλια και κάνω συχνά τεστ.

-Τι σου δίνει χαρά;

Να μιλάω με ανθρώπους όπως εσύ (γελάει). Μου δίνουν χαρά οι καλές δουλειές, τα ζεστά χαμόγελα του κόσμου που με συναντάει στον δρόμο, η αγάπη της οικογένειάς μου και των φίλων μου.

-Τι σε πληγώνει;

Το άδικο και η αχαριστία. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά είναι τόσο σημαντικό. Δίνω τα πάντα, αλλά αν δω αχαριστία και εκμετάλλευση, εκεί κατεβάζω ρολά και βάζω τέλος. Πληγώνομαι αλλά το τελειώνω.

Πηγή: Λοιπόν

Διαβάστε επίσης:

Ανθή Βούλγαρη: Αυτά τα συμπτώματα βιώνει από τον κορονοϊό - Η ανάρτηση στο Instagram

Κλέλια Πανταζή-Λευτέρης Τσάκαλος: Γονείς για δεύτερη φορά - Όλες οι φώτο του νεογέννητου

Αποκαλυπτική η Καγιά για το GNTM: «Έπρεπε να κάνω ένα βήμα πίσω να προστατεύσω την οικογένειά μου»