Σεμίνα Διγενή: «Όσο πιο σκληρά δουλεύω, τόσο πιο ...τυχερή γίνομαι!»

Η γνωστή δημοσιογράφος σε συνέντευξή της ανέφερε αν γυρνούσε το χρόνο πίσω αν θα άλλαζε κάτι απ’ όσα έχει κάνει και πού θα έλεγε το πιο δυνατό της ευχαριστώ και πού την πιο ηχηρή της συγγνώμη.

-Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, θα άλλαζες κάτι από αυτά που έχεις κάνει;

Μα γιατί; Δεν υπήρξε κάτι που να μη με δίδαξε. Μόνο ένα θα άλλαζα, γιατί 30 χρόνια μετά, μου είναι αδύνατο να το διαχειριστώ. Τον θάνατο της μητέρας μου.

-Οι συνεντεύξεις που έχεις κάνει είναι αμέτρητες και ένα μέρος τους φιλοξενείται στο βιβλίο σου «Αποδελτίωση» (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή). Θα μπορούσες να κάνεις ένα τοπ 3 αυτών και να μου πεις το γιατί;

Απ' αυτό το μικρό μέρος του βιβλίου, ξεχωρίζω αυτές του Δημήτρη Χορν, της Τάνιας Τσανακλίδου και της Χαρούλας Αλεξίου, γιατί ήταν κουβέντες από καρδιάς, είχαν χιούμορ, αγάπη, αλήθεια, αυτοσαρκασμό, γέλια, αλλά και σπαραγμό.

-Η τύχη ήταν με το μέρος σου όλα αυτά τα χρόνια δουλειάς;

Πιστεύω πως την τύχη την φτιάχνει η δουλειά. Δεν είναι κάτι μεταφυσικό ή ουρανοκατέβατο. Αυτό που κατάλαβα όλα αυτά τα χρόνια, είναι πως όσο πιο σκληρά δουλεύω, τόσο πιο ...τυχερή γίνομαι!

-Τι λες γι’ αυτούς που επενδύουν στην τύχη;

Μάλλον αυτοί που ακολουθούν αυτήν τη μέθοδο, το κάνουν για να δικαιολογήσουν τη δική τους έλλειψη θέλησης. Και καταλήγουν σε αυτό που έλεγε ο Κοκτώ, στο ότι «πρέπει να πιστεύουμε στην τύχη, γιατί πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε την επιτυχία αυτών που αντιπαθούμε»;

-Πού θα έλεγες το πιο δυνατό σου ευχαριστώ και πού την πιο ηχηρή σου συγγνώμη;

Ακριβώς στα ίδια πρόσωπα. Και το «ευχαριστώ» και το «συγγνώμη» στην οικογένειά μου.

-Αν έγραφες ένα βιβλίο με θέμα αμιγώς την ζωή σου, τι τίτλο θα έδινες;

Νομίζω πως η ζωή μου περιγράφεται με τον ένα ή τον άλλον τρόπο και στα 3 μου βιβλία. Ίσως λίγο περισσότερο στο «Κίτρινο Υποβρύχιο», όπου ζωντανεύει η παιδική ηλικία η εφηβεία, η ζωή μου στην Ιταλία, οι έρωτες, τα τραύματα και οι στιγμές της δουλειάς, δίπλα σε σπουδαίες προσωπικότητες.

Πηγή:Εγώ