Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Με τα χρόνια αποβάλλω οτιδήποτε περιττό»

Η αγαπημένη ηθοποιός σε συνέντευξή της ανέφερε γιατί πιστεύει ότι ξεχώρισε η σειρά και πώς είναι η ζωή μακριά από το θέατρο.

Κυρία Καραμπέτη, πώς είναι η ζωή μακριά από το θέατρο τόσον καιρό;

«Κατ' αρχάς με θλίβουν πολύ ο τεράστιος αριθμός των θυμάτων και όλες οι ανθρώπινες τραγωδίες, το ανυπολόγιστο κοινωνικό και οικονομικό κόστος και το βαρύτατο πρόβλημα επιβίωσης του κλάδου μας. Με κούρασαν πολύ η έλλειψη της κανονικότητας στη ζωή μας και φυσικά η στέρηση της σκηνικής ευφορίας. Ψάχνω βέβαια καθημερινά να βρίσκω τρόπους για να γεμίσω το κενό και είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να εκφραστώ καλλιτεχνικά μέσα από τη σειρά "Αγάπη παράνομη"».

Αναρωτιέμαι, αφενός, πώς είδατε ως αναγνώστρια το συγκεκριμένο κείμενο; Τι εντύπωση σας προκάλεσε; Αφετέρου, επειδή σας είδαμε π.χ. να φουρνίζετε ή να κρατάτε μια ρόκα στα χέρια, υπάρχουν πράγματα που σας συνδέουν με εκείνον τον κόσμο;

«Οταν διάβασα το διήγημα, θαύμασα τη λιτότητα της γραφής και την αδρή του γλώσσα - που ενσωματώνει την εντοπιότητα χωρίς γραφικότητες - καθώς και τη συγκλονιστική του ιστορία, κατεξοχήν επίκαιρη σήμερα. Θέμα του είναι ο άνομος πόθος ενός αγρότη για τη γυναίκα του γιου του, πάθος που καταστρέφει όλη την οικογένεια". Εγώ υποδύομαι τη σύζυγο του Διαμάντω. Λόγω της αγροτικής μου καταγωγής, οι μνήμες της παιδικής μου ηλικίας με βοήθησαν πολύ να μπω στον τρόπο της ζωής της: ο θερισμός με τα δρεπάνια, το γνέσιμο του μαλλιού, οι λάμπες με το φιτίλι, η πηγή και οι στάμνες, ο φούρνος στην αυλή, οι χοροί και τα τραγούδια. Το ταξίδι στον χρόνο ήταν από τα πιο συγκινητικά δώρα που μου χάρισε ο ρόλος».

Γιατί ξεχώρισε, εν τέλει, αυτή η σειρά;

«Πρώτον, γιατί το θέμα της αγγίζει κάποια από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας, που λόγω της πανδημίας ήρθαν στην επιφάνεια με τρόπο σοκαριστικό - την ενδοοικογενειακή και έμφυλη βία, τον σεξισμό, την κουλτούρα του βιασμού- οι χαρακτήρες του Θεοτόκη, δουλεμένοι από την ευαισθητοποιημένη πένα της Ελένης Ζιώγα, φωτίζονται ακόμα καθαρότερα μέσα από το σημερινό πρίσμα. Και δεύτερον για την αισθητική της και τον τρόπο που αφηγήθηκε την ιστορία· η σκηνοθεσία του Νίκου Κουτελιδάκη προσέγγισε τα πρόσωπα με ρεαλιστικές σκηνές και διερευνητικά κοντινά- η αναπαράσταση της εποχής, τα υπέροχα σκηνικά και κοστούμια, η εξαιρετική φωτογραφία που θυμίζει πίνακες ζωγραφικής, οι βαθιές ερμηνείες, το μοντάζ και η μουσική, όλα βοήθησαν σε ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα που τιμά την τηλεόραση και τον θεατή».

Σκιαγραφεί, νομίζω, μια μυστηριώδη αμφιταλάντευση (προς πάσα κατεύθυνση) αυτή η γυναίκα, η Διαμάντω. Σε ποιον βαθμό αποδείχθηκε πρόκληση υποκριτική, δεδομένης της πείρας σας;

«Η Διαμάντω βιώνει τρομερές καταστάσεις και οι διαθέσεις της εναλλάσσονται συνεχώς. Προσπαθεί απεγνωσμένα να προστατέψει την οικογένεια της από το σκάνδαλο και τον γιο της από το αίμα που θα επέβαλλαν οι λόγοι τιμής- και είναι αναγκασμένη να περάσει το μαρτύριο της μέσα στη σιωπή. Τα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα της υπήρξαν μια διαρκής πρόκληση για μένα, έπρεπε καθημερινά να βρίσκομαι σε εγρήγορση, ώστε να τηρώ το μέτρο και τις ισορροπίες. Επιπλέον, δεν είναι εύκολο να κρατιέται η ερμηνευτική συνέχεια στα γυρίσματα, γιατί δεν γίνονται σύμφωνα με τη σειρά των σκηνών. Με βοήθησε όμως πολύ η βαθιά μελέτη του έργου και του ρόλου και σίγουρα η πείρα από την ενασχόληση μου με σπουδαίους θεατρικούς χαρακτήρες. Με τα χρονιά θέλεις να αποβάλλεις οτιδήποτε περιττό και να επικεντρώνεσαι στο σημαντικότερο: την ευθύβολη αμεσότητα και ειλικρίνεια της ερμηνείας σου».

Στον σκληρό της πυρήνα είναι μια βάναυση ιστορία αυτή για τη μοίρα της γυναίκας. Ωστόσο, μήπως εντοπίσατε εσείς κάτι παρήγορο σε αυτήν;

«Το παρήγορο βρίσκεται στην ευγένεια της ψυχής και στην αγάπη. Η Διαμάντω, όσο κι αν θα περίμενε κανείς κατηγορήσει τη νεαρή αντίζηλο με το υψηλό αίσθημα δικαίου που τη διακρίνει ξέρει πολύ καλά ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος. Ακόμα κι αν η εγκυμοσύνη της βιασμένης νύφης της αντίκειται σε κάθε ηθική της αρχή, θα κάνει την υπέρβαση και θα δείξει όλη της την αγάπη στο αθώο κορίτσι, στέλνοντας σε όλους μας ένα σπουδαίο μήνυμα».

Με τι ασχολείστε τώρα και τι να περιμένουμε από εσάς στο άμεσο μέλλον;

«Βρίσκομαι στο στάδιο της προετοιμασίας για τη σειρά "Φλόγα και άνεμος" της Ρέινας Εσκενάζυ, που βάσιζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου και θα παιχτεί στην ΕΡΤ την επόμενη σεζόν. Αφορά τη σχέση του Γεωργίου Παπανδρέου, που τον υποδύεται Λεμπεσόπουλος, με την ηθοποιό Κυβέλη Αδριανού που ερμηνεύω εγώ, και καλύπτει πέντε κρίσιμες δεκαετίες της ελληνικής Ιστορίας. Μέσα από την προσωπική τους σχέση παρακολουθούμε παράλληλα και όσα συνέβαιναν στον χώρο της πολιτικής και του θεάτρου», είπε στο Βήμα.