Λένα Παπαληγούρα: «Δούλεψα πολύ, τίποτα δεν μου χαρίστηκε, αλλά βοήθησαν και οι συνθήκες σε αυτό»

Η ίδια μίλησε για το αν το θέατρο λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά για εκείνη και για το εάν υπάρξει στιγμή μέχρι τώρα, που να αφήσει κάποια δουλειά λόγω κακής συμπεριφοράς συνεργάτη της.

Είσαι κι εσύ μια εργαζόμενη μητέρα, πόσο εύκολο είναι να βρεις τις ισορροπίες μεταξύ δουλειάς και παιδιών;

Γενικά δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά νιώθω πολύ τυχερή γιατί με τον σύζυγό μου μοιραζόμαστε την καθημερινότητα αυτή και την ανατροφή των παιδιών, οπότε οι ισορροπίες υπάρχουν. Γενικά είναι δύσκολο να τα συνδυάσεις, αλλά από τη μία το σπίτι και η οικογένειά σου είναι πηγή χαράς και αθωότητας και από την άλλη για να φύγω να πάω στη δουλειά μου, πρέπει να είναι όλα τακτοποιημένα και να φύγω ήσυχη από το σπίτι. Επίσης, αντλώ ικανοποίηση και χαρά μέσα από τη δουλειά μου!

Νιώθεις αυτό τον φόβο του κόσμου από κοντά;

Την περίοδο που έκλεισαν τα θέατρα ήταν φαινόμενο όχι μόνο ελληνικό, αλλά αφορούσε όλη την Ευρώπη. Ήταν μια κίνηση πανικού. Σίγουρα δεν υπήρξε η απαραίτητη μέριμνα από την πολιτεία και πολλοί καλλιτέχνες, έφτασαν στα όρια της απόγνωσης. Θεωρώ ότι το θέατρο είναι από τους πιο ασφαλείς χώρους, ο κόσμος στην δική μας παράσταση είναι εμβολιασμένος, η μάσκα δεν κατεβαίνει κι έτσι τα θέατρα παραμένουν ανοιχτά. Βλέπεις τον κόσμο που έρχεται στο θέατρο να αποζητά την παρηγοριά, προσέχουμε πολύ αλλά δεν σταματάμε και να ζούμε.

Το θέατρο λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά για σένα;

Πάρα πολύ και όσο περίεργο κι αν σου φανεί, λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά κυρίως όταν είμαι θεατής. Μπορείς να ξεφεύγεις από την πραγματικότητα και να «παίζεις» ένα παιχνίδι. Εμείς οι καλλιτέχνες οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανό το κομμάτι της αθωότητάς μας και να το δουλέψουμε, πράγμα που μας καθιστά πολύ τυχερούς. Είμαστε σε συνεχή επαφή με τον εσωτερικό μας κόσμο.

Νιώθεις τυχερή για τις έως τώρα συνεργασίες σου;

Σίγουρα νιώθω κι ευλογημένη. Μου δόθηκαν ωραίες ευκαιρίες που τις άρπαξα και έχω συναντηθεί με πολύ ωραίους ανθρώπους που με έκαναν να σταθώ στα πόδια μου και να ανακαλύψω καλλιτεχνικές πτυχές, που δεν ήξερα ότι υπάρχουν. Δούλεψα πολύ, τίποτα δεν μου χαρίστηκε, αλλά βοήθησαν και οι συνθήκες σε αυτό.

Έχει υπάρξει στιγμή μέχρι τώρα, που να αφήσεις κάποια δουλειά λόγω κακής συμπεριφοράς συνεργάτη σου;

Από δουλειά δεν έχω φύγει ποτέ γιατί πάντα έχω ένα κομμάτι μέσα μου επίμονο και θέλω να προσπαθώ μέχρι τέλους. Αυτό δεν είναι πάντα καλό, γιατί δεν σε προστατεύει. Σίγουρα έχω βρεθεί σε δουλειές που δεν κυλούσαν όλα ομαλά, αλλά ποτέ δεν βρέθηκα εκτεθειμένη ή να προσβληθώ ή να θίγεται η αξιοπρέπειά μου. Σε τέτοια περίπτωση θα είχα φύγει. Ήμουν τυχερή γιατί δεν βρέθηκα σε ευάλωτη στιγμή.

Όλα αυτά που ακούστηκαν σχετικά με το #metoo στο χώρο σας, θεωρείς ότι βοήθησαν το ελληνικό θέατρο ή το αμαύρωσαν;

Δεν πιστεύω ότι αμαυρώνουν το θέατρο. Εμείς το έχουμε ανάγκη κι όχι το θέατρο εμάς. Νομίζω ότι βοήθησαν και είναι λίγο περισσότερο στο χέρι μας πια να διαχειριστούμε τον χώρο εργασίας μας. Εύχομαι κάποιοι άνθρωποι από άλλους χώρους να πήραν κουράγιο και να έβαλαν όρια και στις δικές τους δουλειές. Ελπίζω η δικαιοσύνη να πράξει το σωστό. Χρέος είναι να δίνουμε χώρο στα θύματα να ακουστεί η φωνή τους και χρέος της πολιτείας είναι να θεσπίζει νόμους για να προστατεύει τα θύματα.

Πηγή:ΕΓΩ