Σοφία Μπεκατώρου: «Δεν θέλουμε να μιλούν μόνο οι καταξιωμένοι, θέλουμε όλοι να έχουν φωνή»

Επίσης, τι πιστεύει ότι μπορεί να γίνει για τους προπονητές που έχουν υπάρξει κακοποιητές και είναι ακόμα εν ενεργεία.

Πώς σχολιάζεις ότι γνωστοί αθλητές, όπως για παράδειγμα ο Λευτέρης Πετρούνιας, έχουν κάνει άστοχες δηλώσεις σε δημόσιες τοποθετήσεις τους;

Ως επιφανείς εν ενεργεία αθλητές έχουν πολλούς οπαδούς και γι' αυτό υπάρχει ευθύνη στο πώς τοποθετούνται. Ως αθλητές δεν εκπαιδευόμαστε στο πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε και να τοποθετούμαστε δημόσια με βάση την ευθύνη μας και όλο και περισσότερο διαπιστώνουμε την αναγκαιότητα οι αθλητές να προσέχουν τι λένε επειδή είναι πρότυπα των νέων παιδιών. Σημασία βέβαια δεν έχει να φαινόμαστε καλοί, αλλά η εκπαίδευση που λαμβάνουμε να είναι ουσιαστική. Να θέτει ερωτήματα, προβληματισμούς και απαντήσεις. Αυτό που διακρίνω περισσότερο είναι το πόσο βαθιά στερεοτυπική είναι ακόμα η κοινωνία μας, που ούτε καν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς λέμε. Είναι θλιβερό να απαιτούμε κάποιος να βγει να καταγγείλει με προϋπόθεση να είναι πρωταθλητής. Το κίνημα του #ΜeΤοο θέλει και το 5χρονο παιδί που πήγε στο γυμναστήριο και το σύρανε από τα μαλλιά επειδή δεν έκανε καλά την κωλοτούμπα να μπορεί να παραπονεθεί. Έχουμε ανάγκη αυτό το παιδί να μπορεί να μιλήσει στους γονείς του και μετά αυτός ο προπονητής να τιμωρηθεί ή να αποσυρθεί. Δεν θέλουμε να μιλούν μόνο οι καταξιωμένοι, θέλουμε όλοι να έχουν φωνή. Η βία και τα δικαιώματα δεν αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων, αφορούν όλους μας, δεν αφήνουμε κανέναν πίσω. Δεν έχει σημασία αν κάποιος έχει 1.000.000 followres και άλλος έχει μηδέν, δεν σημαίνει πως ο ένας έχει λιγότερα δικαιώματα από τον άλλον. Δεν είμαστε τέλειοι, αλλά μπορούμε να το πάμε καλύτερα χωρίς τάσεις εκδίκησης και χωρίς να σημαίνει πως πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο.

Τι πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει για τους προπονητές που έχουν υπάρξει κακοποιητές, τα αδικήματα έχουν παραγραφεί και είναι ακόμα εν ενεργεία;

Αυτό είναι ένα θέμα με τις κοπέλες από τη γυμναστική. Γνωρίζαμε πως υπάρχουν αθλήτριες εν ενεργεία που δεν είχαν καταθέσει και ο λόγος είναι ότι οι εν ενεργεία αθλητές φοβούνται. Όταν βλέπουν ότι δεν υπάρχει διαδικασία που να προστατεύει την αγωνιστική τους δραστηριότητα εάν καταγγείλουν κάτι τέτοιο, είναι σαφές ότι οι περισσότεροι υπομένουν τις βίαιες συνθήκες. Πιστεύω πως χρειάζεται αναδιάρθρωση του αθλητικού στερεώματος διότι έχουν αλλάξει και πολλές μέθοδοι προπονητικής. Πλέον υπάρχουν πολλές άλλες σχολές, που φέρνουν αντίστοιχα αποτελέσματα με πολύ πιο θετικό τρόπο. Ίσως αυτό που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι τι είδους αθλητισμό θέλουμε. Θέλουμε μετάλλια με όποιο κόστος; Θέλουμε μετάλλια από αθλητές τους οποίους έχουμε στύψει και μετά τους πετάμε; Ή θέλουμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν πολλές προσλαμβάνουσες από τον αθλητισμό και τον υψηλό αθλητισμό και μετά τις διοχετεύουν στην κοινωνία μας και συνεχίζουν να είναι παραγωγικοί σε αυτήν;

Πηγή:Down Town