Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Το τι λένε οι άλλοι για μένα δεν με αφορά τόσο»

Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί και για το αν τον ενοχλεί που μπορεί κάποιοι να τον θεωρούν μόνο κωμικό ηθοποιό.

Πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου. Πώς αισθάνεσαι που «βουτάς» στα βαθιά νερά της κωμωδίας με αυτό το έργο;

Η κωμωδία είναι κάτι που από μικρός, υπήρχε μέσα μου, αλλά το κατάλαβα μεγαλώνοντας όταν άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά και να εξελίσσομαι μέσα από αυτήν. Ξεκινήσαμε τις παραστάσεις μας από 31 Γενάρη στο Νέα Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου σε σκηνοθεσία/μουσική/διασκευή και πρωτότυπο κείμενο του Κώστα Γάκη. Είναι ο ορισμός της κωμωδίας αυτή η παράσταση και είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί με έναν τρόπο, όλοι μου οι κόποι και η «σπουδή» μου πάνω στην κωμωδία, μπαίνουν μέσα στην παράσταση.

Σε ενοχλεί που μπορεί κάποιοι να σε θεωρούν μόνο κωμικό ηθοποιό;

Το τι λένε οι άλλοι για μένα δεν με αφορά τόσο, το ακούω αλλά το πόσο βαρύτητα δίνω σε κάθε άποψη είναι άλλο ζήτημα. Εγώ χαίρομαι που είμαι και κωμικός ηθοποιός. Δεν πιστεύω στις ταμπέλες. Η κωμωδία βέβαια, θεωρώ ότι είναι μία φυσική κλίση που είτε την έχει κάποιος, είτε όχι. Μπορεί να καλλιεργηθεί κάποιος πάνω στην κωμωδία, αλλά έχοντας το φυσικό χάρισμα, μπορεί να εκτοξευθεί. Ένας κωμικός μπορεί να παίξει και στα υπόλοιπα είδη, δε σε περιορίζει αυτό. Εμένα δε με περιορίζει η κωμωδία. Ενδεχομένως να περιορίζει αυτούς που θα μου προτείνουν κάτι που δεν είναι αμιγώς κωμικό. Παρ όλα αυτά έχω κάνει δραματικά έργα και έντονα συγκινητικά, στο θέατρο, όπως είναι και ο Μολιέρος τώρα, ένας συνδυασμός κωμωδίας και συγκίνησης.

Ισχύει ότι οι κωμικοί ηθοποιοί δεν είστε τόσο κωμικοί και στη ζωή σας;

Από την στιγμή που κάνουμε αυτή την δουλειά, υποδυόμαστε ρόλους διαφορετικούς από το πως είμαστε εμείς. Γι’ αυτό και δεν είναι απαραίτητο αυτό που βλέπει το κοινό στη σκηνή, να είναι και ο εαυτός μας στην εκτός θεάτρου ζωή. Όταν ασχολείσαι τόσο έντονα στη δουλειά σου με το να κάνεις τον άλλον να γελάσει, μερικές φορές στη ζωή σου «πέφτουν» πιο έντονα τα ρολά και είσαι πιο συγκρατημένος. Πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να είμαι πιο ήσυχος στην καθημερινότητά μου κι όχι τόσο κωμικός, όσο πάνω στη σκηνή. Επειδή η κωμωδία είναι ένα πιο «λαϊκό» είδος στο ευρύ κοινό, γίνεσαι πιο εύκολα δημοφιλής κάνοντας τον άλλον να γελάει και με αυτό τον τρόπο το κοινό σε ταυτίζει και πιο εύκολα.

Έχει λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά το θέατρο στη ζωή σου;

Άπειρες φορές μου έχει συμβεί. Αυτή η δουλειά με διατηρεί μονίμως παιδί. Σε δύσκολες στιγμές, μέχρι να βγω στη σκηνή μπορεί να είμαι πολύ χάλια, είτε λόγω κάποιας απώλειας, είτε λόγω προσωπικών προβλημάτων, αλλά βγαίνοντας στη σκηνή μεταμορφώνομαι και μπορεί μετά την παράσταση να μου έχει λυθεί και αυτό που με ταλάνιζε πριν.

Έχει συμβεί ποτέ να αποχωρήσεις από δουλειά, λόγω κακής συμπεριφοράς συναδέλφου;

Δεν έχω φύγει ποτέ από δουλειά. Στα πρώτα μου χρόνια, έχω πετύχει προσβλητικές συμπεριφορές, αλλά όχι ποινικά κολάσιμες, γι’ αυτό σχετικά σύντομα πήγα προς τον δρόμο του να επιλέγω τους συνεργάτες μου. Ρωτούσα σε μία δουλειά με ποιους θα συνεργαστώ κι αν συνειδητοποιούσα ότι τα χνώτα μας απείχαν, δεν έκανα την δουλειά, ακόμη κι αν είχε υψηλές οικονομικές απολαβές. Είχα το νου μου να επιλέξω συνεργάτες, για να μην συναντήσω προβλήματα. Πολλές φορές έχασα δουλειές που μπορεί να είχαν λάμψη και χρήμα, γιατί εγώ ήξερα ότι δεν θα περάσω καλά.

Πηγή:ΕΓΩ