Έμιλυ Κολιανδρή: «Μου φαίνεται βαρετό που οι δηλώσεις του Χρήστου γίνονται θέμα συζήτησης»

Η γοητευτική ηθοποιός αναφέρθηκε επίσης στο ελληνικό #MeToo και πώς το βίωσε ως επαγγελματίας, αλλά και ως μητέρα.

Είσαι παντρεμένη με τον επίσης ηθοποιό Χρήστο Λούλη. Πόσο δύσκολη είναι μια σχέση ζωής;

Είμαστε 20 χρόνια μαζί, παντρευτήκαμε το 2008. Στις ημέρες μας είναι πολύ πιο εύκολο να χωρίσεις παρά να είσαι με κάποιον, γιατί οι μακροχρόνιες σχέσεις πέρα από σιγουριά, ασφάλεια, συντροφικότητα, θέλουν και πολλή δουλειά. Είναι πολύ πιο εύκολο να τελειώνει κάτι, να προχωράς σε κάτι νέο και η εποχή μας ευνοεί κάτι τέτοιο. Προφανώς, για να μένουμε μαζί, κάτι βρίσκουμε σε αυτή την ένωση που μας αρέσει. Εγώ δεν θα μπορούσα να φανταστώ να μην είμαι με τον Χρήστο, παρόλο που έχουμε περάσει και οι δύο περιόδους που έχουμε κουραστεί ή συνηθίσει, αλλά πάντα, και ειδικά με την έλευση των παιδιών, κάτι συμβαίνει και δεν καταλαβαίνεις πώς περνά η ζωή - με την καλή έννοια. Εχουμε την τύχη να κάνουμε αυτή τη δουλειά που μας έχει απαλλάξει από μια ρουτίνα που ίσως έχουν άλλα ζευγάρια με πιο κανονικές δουλειές και αυτό είναι σωτήριο. Υπάρχουν φορές που δουλεύουμε μαζί και άλλες που δεν δουλεύουμε μαζί και όλα αυτά κάπως τροφοδοτούν, νομίζω, και τη σχέση μας.

Εχεις δηλώσει ότι έχετε περάσει κρίση στον γάμο σας. Οταν περνάς αυτόν τον σκόπελο, είσαι πιο συνειδητοποιημένος;

Σίγουρα οι κρίσεις αφήνουν πίσω τους και κάποια αγκάθια, δεν ξεπερνιούνται πλήρως, αλλά, από την άλλη, το ότι ξεπερνάς την κρίση, σίγουρα σου δίνει την αίσθηση ενδυνάμωσης. Είναι μια ένδειξη αντοχής.

Πώς διαχειριστήκατε οικογενειακώς την καραντίνα;

Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη περίοδος της καραντίνας ήρθε σε μια στιγμή που είχαμε πολύ καιρό να βρεθούμε όλοι μαζί και βρήκαμε τρόπους να περάσουμε πολύ ωραία. Ακούσαμε τα παιδιά, χωρίς άγχος και υποχρεώσεις, και ήταν κάτι που μας μαλάκωσε, αλλά ταυτόχρονα με πολύ μεγάλο φόβο για το τι είναι αυτό που μας βρήκε. Μετά βαρεθήκαμε και τα μαγειρέματα και τα επιτραπέζια και τις ταινίες και θέλαμε να τελειώσει. Η αλήθεια είναι πως, αν και δεν θα ήθελα να ξανάρθει η πρώτη περίοδος, υπάρχουν φορές που μου λείπει.

Τέτοια εποχή, πριν από έναν χρόνο, ξεκίνησε το κίνημα #ΜeΤοο. Πώς το βίωσες ως επαγγελματίας, αλλά και ως μητέρα ενός κοριτσιού;

Και ενός αγοριού! Γιατί θεωρώ ότι πιο πολλή δουλειά πρέπει να γίνει μετά αγόρια. Εχουμε μεγάλο ρόλο οι γονείς αγοριών για να σπάσουν κάποια στερεότυπα που είναι ριζωμένα ακόμα και στα παιδιά -τα βλέπω και τρομάζω. Είχα ακούσει κάποιες ιστορίες αλλά όχι στο μέγεθος και στην έκταση που τελικά πήραν τα πράγματα. Στεναχωρήθηκα πολύ. Ηταν και αυτή η περίοδος μιας γενικότερης ματαίωσης και. ένιωθα πολύ άσχημα που κάθε βράδυ στις ειδήσεις έβλεπα όλα αυτά τα δυσάρεστα με φόντο την πλατεία του Εθνικού Θεάτρου, μου στοίχιζε. Ενιωθα πως αμαυρώνεται το θέατρο με αυτόν τον τρόπο. Θεωρώ ότι αυτό το κίνημα, αν καταφέρει να αφήσει κάτι πίσω του, είναι η εξάλειψη του φόβου, να μπορείς να είσαι νεαρός σε μια δουλειά και να έχεις ανάστημα, να μπορείς να μη φοβάσαι και πόσο μάλλον στη δική μας δουλειά, που είναι ένας χώρος όπου δεν υπάρχουν κριτήρια για να θεωρήσει κανείς ότι είσαι καλός ηθοποιός, είναι και θέμα γούστου. Ισως καταφέρουν τα νέα παιδιά να μη φοβούνται, γιατί, όταν κάτι μοιάζει λάθος, ίσως και να είναι και πρέπει να το λένε.

Μιλάς στον Αλέξανδρο και στη Σμαράγδα για τους κινδύνους της ζωής;

Ο γιος μου είναι 10 χρόνων και η κόρη μου είναι 6,5 και προσπαθώ να τους μιλώ από πιο μικρή ηλικία. Θέτω και τον εαυτό μου ως παράδειγμα για το πώς θα πρέπει να είναι η σχέση μας με τους ανθρώπους. Κι αν νιώθω ότι μέσα στην πανδημία βρέθηκα με σαν οικογένεια, νομίζω πως αυτό που τους άφησε θα χρειαστεί χρόνος για να το ξεπεράσουν. Ξαφνικά είναι πιο φοβισμένα, πιο επιθετικά, είναι κι αυτά που έχουν κουραστεί περισσότερο.

Ξέρουν τι δουλειά κάνετε εσύ και ο Χρήστος;

Δεν είμαστε από αυτούς τους γονείς που φέρνουν τα παιδιά τους στις πρόβες και στις παραστάσεις. Προσπαθούμε, όσο μπορούμε, να έχουν μια υγιή σχέση με αυτό, γιατί θεωρώ ότι η ηλικία τους και η ανάγκη τους αυτή τη στιγμή είναι να παίζουν με τους συνομηλίκους τους και όχι να περνούν τον χρόνο τους σε ένα καμαρίνι ή στα παρασκήνια μιας πρόβας. Παρ' όλα αυτά, παρακολουθούν παραστάσεις, έχουν έρθει και στην Επίδαυρο, αλλά νομίζω ότι πιο πολύ σαν διακοπές το παίρνουν, παρά για να δουν τη μαμά και τον μπαμπά. Από μικροί, ως χαρακτήρες το έχουν κάπως απομυθοποιημένο ότι εμείς κάνουμε αυτή τη δουλειά. Νομίζω ότι ως μικρότερα τους είχε περάσει κάτι σαν ότι το θέατρο είναι υπεύθυνο που η μαμά και ο μπαμπάς δεν περνούν πολλές ώρες μαζί τους.

Ποιος είναι ο πιο αυστηρός μαζί τους;

Νομίζω ότι τον ρόλο αυτό αναπόφευκτα τον έχει ο γονιός που είναι περισσότερες ώρες με τα παιδιά. Ο πατέρας που συνήθως είναι λιγότερες, είναι και ο πιο διασκεδαστικός. Στη δική μας περίπτωση, επειδή υπάρχουν και περίοδοι που εγώ απουσιάζω περισσότερο λόγω δουλειάς αυτός που μένει στο σπίτι έχει αναγκαστικά τον ρόλο του πιο αυστηρού.

Ο Χρήστος, σε συνεντεύξεις του, κάνει κάποιες δηλώσεις που μπορεί να θεωρηθούν εμπρηστικές. Πώς το διαχειρίζεσαι;

Πολύ θλιβερό κι αυτό. Εννοώ ότι θα μιλήσει ο Χρήστος και σίγουρα κάτι θα βρεθεί που μετά θα γίνει θέμα συζήτησης. Μου φαίνεται πάρα πολύ παλιακό, λίγο κουραστικό και βαρετό. Με στεναχωρεί λίγο και μετά το ξεπερνάω, γιατί αυτή είναι η μοίρα του πράγματος να κρατήσει για λίγο και μετά να ξεχαστεί.

Αυτό σας δημιουργεί εντάσεις στο σπίτι;

Οχι ευτυχώς γιατί κι εκείνος στεναχωριέται, αλλά όχι σε σημείο να χάσει τον ύπνο του. Σαν να υπάρχει -ένας άγραφος κανόνας στις δημόσιες δηλώσεις ότι πρέπει όλα να είναι σωστά και να είμαστε μαλακοί στις δηλώσεις μας. Νιώθω ότι αν κάποιος μιλήσει διαφορετικά, έξω από αυτόν τον άτυπο κανόνα, είμαστε έτοιμοι να οργιστούμε και να τον πετάξουμε στον Καιάδα.

Ο Χρήστος δήλωσε ότι δεν έχει γραφτεί ακόμα στο ΣΕΗ. Εσύ είσαι μέλος;

Νομίζω ότι είμαι.

Πηγή:RealLife