Παντελής Παπαδόπουλος: «Ό,τι ονειρευόμουν, το πέτυχα»

Ο ίδιος μίλησε για το πώς ξεκίνησε αυτή η αξιόλογη επαγγελματική διαδρομή, για το αν έχει κάνει όσα ονειρεύτηκε και αν για το αν πιστεύει στο κίνημα #Metoo.

-Είστε ένας σπουδαίος ηθοποιός, σκηνοθέτης, αλλά και δάσκαλος θεάτρου. Πείτε μου λίγο πώς ξεκίνησε αυτή η αξιόλογη επαγγελματική διαδρομή για εσάς…

Είμαι από τα Γιάννενα, από ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη. Από παιδί πήγαινα και έβλεπα παραστάσεις. Ήμουν ένα αγόρι με χιούμορ, κοινωνικός, επικοινωνιακός. Αποφάσισα λοιπόν να ασχοληθώ με το θέατρο και πήγα στο θέατρο Τέχνης, όπου και έμεινα για είκοσι πέντε χρόνια. Έχω παίξει σε πολλά θεατρικά, συμμετείχα στην Επίδαυρο σε πολλές παραστάσεις. Δεν αλλάζω αυτή τη θεατρική πορεία με τίποτα.

-Έχετε υπάρξει βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν, έχετε παίξει πολλάκις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, σταθμοί στην καριέρα σας, τους οποίους πολλοί θα ήθελαν να ζήσουν. Νιώθετε γεμάτος; Έχετε κάνει ό,τι ονειρευτήκατε;

Ό,τι ονειρευόμουν, το πέτυχα. Έκανα αυτό που ήθελα και αγαπούσα. Τώρα που τα συζητάμε, το σκέφτομαι και συνειδητοποιώ ότι έχω κάνει πολλά, κουβαλάω ένα πλούτο, αλλά στην καθημερινότητα δεν με απασχολεί αυτό το πράγμα, δεν αισθάνομαι ότι κάτι έχω κάνει. Είμαι του παρόντος, του τι κάνω τώρα. Δεν πάω πολύ πίσω.

-Ως δάσκαλος υποκριτικής, τι είναι το πρώτο πράγμα που συμβουλεύετε τους μαθητές σας;

Τους λέω ότι στο θέατρο για να επιτύχετε χρειάζεται να έχετε τρία πράγματα, δουλειά, δουλειά, δουλειά. Το ταλέντο είναι ένα στοιχείο που όποιος θέλει να το δουλέψει, μπορεί να το κάνει. Δεν είναι τεμπέλικη δουλειά, θέλει αφοσίωση και μελέτη. Η σημερινή γενιά στην πλειοψηφία της, είναι υπερβολικά πληροφορημένη και δεν εκπλήσσονται εύκολα. Πολλοί ταυτίζουν την πληροφορία με την γνώση, αλλά η γνώση είναι άλλο πράγμα. Τα λόγια στο θέατρο δεν πρέπει κάποιος να τα μαθαίνει παπαγαλία, αλλά να τα μελετήσει. Πρέπει να διακατέχονται από μια πνευματική περιέργεια. Εμένα αυτό με έσωσε. Άκουγα και μάθαινα από τους ανθρώπους και από τα βιβλία. Διδάσκω με πολλή αγάπη. Από το 1989 που δίδασκα στο θέατρο Τέχνης μέχρι και σήμερα, κάνω το ίδιο μάθημα, με την ίδια ενέργεια.

-Ένας σπουδαίος ηθοποιός πρέπει να είναι και σπουδαίος άνθρωπος;

Δεν είναι απαραίτητο. Προσωπικά, θα ήθελα να είναι και σπουδαίος άνθρωπος, αλλά δεν είναι πάντα έτσι.

-Πιστεύετε στο κίνημα metoo;

Πιστεύω πολύ στο κίνημα metoo. Να είναι καλά η Σοφία Μπεκατώρου που το ξεκίνησε όλο αυτό. Πολύ καλά έκανε.

-Παλαιότερα γινόντουσαν ανάλογα σκηνικά με αυτά που έχουν βγει στη δημοσιότητα το τελευταίο διάστημα;

Πάντα κάτι γίνεται, αλλά αυτό το πράγμα που βγήκε στην επιφάνεια δεν το φανταζόταν κανείς. Βιτρίνα είναι το θέατρο, αλλά δεν γίνονται μόνο στον χώρο μας αυτά. Όλο αυτό έχει να κάνει με την εξουσία. Η επιτυχία είναι τραγικό να γίνεται μπανανόφλουδα. Για εμένα είναι αισχρό να εκβιάζεις. Το να βιάζεις είναι αποτρόπαιο, εγκληματικό, σιχαμένο. Πρέπει όλοι να έχουμε αρχές και φραγμούς. Όλοι έχουμε πάθη. Αλλά ποιο είναι το πάθος; Η επιβολή; Δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα.

Πηγή:Λοιπόν