Κώστας Καπώνης: «Το σενάριο το αγάπησα όταν είδα τους ηθοποιούς να δίνουν ζωή σε αυτά που έγραφα»

Επίσης ανέφερε ποιες συγκυρίες τον οδήγησαν στην συγγραφή και τι τον έκανε να την αγαπήσει.

«Οκτώ Λέξεις», «Τατουάζ», «Μπρούσκο», «Τα μυστικά της Εδέμ», «Ερωτας», «Φιλοδοξίες», «Απαγορευμένη αγάπη»... Μεγάλες επιτυχίες που φέρουν την υπογραφή σας. Με ποια είστε περισσότερο δεμένος;

Πρώτα από όλα με την «Απαγορευμένη αγάπη», γιατί ήταν η πρώτη μου δουλειά και γιατί σε αυτή γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους, οι οποίοι μου έμαθαν πολλά, όπως ο Αντώνης Τέμπος, ο Κώστας Αρζόγλου, ο Νικήτας Τσακίρογλου, ο Θοδωρής Κωνσταντόπουλος και πολλοί άλλοι. Φυσικά, ξεχωρίζω και «Τα μυστικά της Εδέμ» για τα τέσσερα χρόνια εξαιρετικής συνεργασίας με τον Γιώργο Κυρίτση, την Ελενα Ακρίτα και τη σπουδαία συγγραφική μας ομάδα. Αγαπώ πολύ και το «Μπρούσκο», με την εξαιρετική ιδέα της «σύζευξης» της Κρήτης με την Κύπρο, μέσα από υπέροχες ερωτικές ιστορίες, αλλά και γιατί έφερε και πάλι την καθαρά ελληνική μυθοπλασία στο προσκήνιο, εξοβελίζοντας τις τουρκικές σειρές που κυριαρχούσαν, όταν προβλήθηκε. Με αυτή τη σειρά ξεκίνησε π δεύτερη συνεργασία μου με τη Βάνα Δημητρίου, με την οποία πάμε αισίως για περισσότερα από 10 χρόνια συνεργασίας.

Ποιες συγκυρίες σας οδήγησαν να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; Τι σας έκανε να την αγαπήσετε;

Το 1999-2000 βρέθηκα σε ένα επαγγελματικό αδιέξοδο. Τότε ο ξάδελφος μου, Λευτέρης Καπώνης μου πρότεινε να ασχοληθώ με τη μυθοπλασία. Την περίοδο εκείνη ο Λευτέρης έγραφε την «Απαγορευμένη αγάπη» για το Μega. Ξεκίνησα γράφοντας διάλογους και σχετικό: γρήγορα η σειρά πέρασε στην ευθύνη μου. Ο Λευτέρης έγραφε τότε την πολύ μεγάλη επιτυχία του «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή». Τη συγγραφή την αγαπούσα ανέκαθεν. Ειδικά το σενάριο το αγάπησα όταν είδα τους ηθοποιούς να δίνουν ζωή σε αυτά που έγραφα. Ηταν μια αξέχαστη αίσθηση.

Η διαμονή σας στο Παρίσι, όπου σπουδάσατε Οικονομικά, επηρέασε τον τρόπο που σκέφτεστε και γράφετε;

Ναι, πάρα πολύ. Στο Παρίσι συνδέθηκα στενά με τον Κορνήλιο Καστοριάδη και μια ομάδα Ελλήνων που σπούδαζαν ή δίδασκαν σε γαλλικά πανεπιστήμια. Ηταν η εξέλιξη μιας γνωριμίας που άρχισε την περίοδο της χούντας στην Αθήνα, συνεχίστηκε στο Παρίσι και διήρκεσε μέχρι τον θάνατο του Κορνηλίου, τον Δεκέμβριο του 1997. Αυτή η «θητεία» μου κοντά στον Καστοριάδη επηρέασε και τη ζωή μου, αλλά κυρίως τον τρόπο σκέψης μου.

Θα επιστρέφατε στην Πόλη του Φωτός;

Με πολύ μεγάλη χαρά.

Σας επηρέασε το ότι ο πατέρα σας ήταν δάσκαλος;

Το επάγγελμα του όχι. Η γεμάτη βιβλιοθήκη του και το μεράκι του για τη συγγραφή σίγουρα με επηρέασαν. Εγραφε διάφορα ποιήματα, δοκίμια, σχολικά βιβλία.

Συνήθως κάτω από ποιες συνθήκες γράφετε και από πού ψάχνετε να εμπνευστείτε;

Την έμπνευση δεν την ψάχνω κάπου ιδιαίτερα, η καθημερινή ζωή αρκεί. Ερχεται χωρίς να ξέρω πότε και πώς. Γράφω στον χώρο μου, στο σπίτι, και σχεδόν πάντα μέρα. Οι πρωινές ώρες είναι για εμένα οι πιο δημιουργικές.

Πηγή:Real Life