Παύλος Ευαγγελόπουλος: «Δεν ήταν δική μου επιλογή ότι δεν ήμουν στην τηλεόραση»

Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για το «Ρετιρέ» και όσα θυμάται από εκείνη την εποχή και για το αν έχει τηλεοπτικά σχέδια.

-Δύσκολη εποχή για το θέατρο, λόγω της πανδημίας. Πώς το βιώσατε εσείς όλο αυτό;

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν από τους τυχερούς, καθώς είχα γυρίσματα και δεν έμεινα άνεργος. Παρ’ όλα αυτά, μιλάμε για μια πολύ δύσκολη κατάσταση, η οποία έχει αρχίσει πια να κουράζει μετά από τόσο καιρό. Ειδικά ο καλλιτεχνικός χώρος, είναι αυτός που επλήγη περισσότερο. Ακόμα και τώρα, τα θέατρα λειτουργούν μουδιασμένα. Αρκετός κόσμος φοβάται να πάει, αλλά κι αν σε έναν θίασο έχεις κρούσμα, η παράσταση κατεβαίνει για δέκα μέρες. Είναι μια προβληματική σεζόν.

-Τηλεοπτικά έχετε κάποια σχέδια;

Όχι, δεν έχω κάτι προς το παρόν.

-Τη δεκαετία του ‘80 μεσουρανούσατε στα τηλεοπτικά πράγματα και έχετε πρωταγωνιστήσει στην πιο διαχρονική σειρά της ελληνικής τηλεόρασης «Το ρετιρέ». Πείτε μου τι θυμάστε από εκείνη την εποχή…

Θα σου πω την αλήθεια, δεν έχω γενικά καλή μνήμη, οπότε δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα. Είναι μια σειρά που ο κόσμος την αγάπησε πάρα πολύ, γι’ αυτό και έκανε και εξαιρετικά νούμερα. Αυτό που έχει μείνει, είναι ότι είχαμε μια υπέροχη συνεργασία, δηλαδή έχω μόνο καλά πράγματα να θυμάμαι. Δεν είχαμε καθόλου προβλήματα μεταξύ μας, κύλησε πολύ ομαλά και ωραία όλο αυτό.

-Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που έκανε αυτή τη σειρά τόσο επιτυχημένη με τόση διάρκεια στον χρόνο;

Πιστεύω ότι η θεματολογία είναι αυτή που την κάνει τόσο διαχρονική. Ασχολούνταν με την καθημερινότητα των ηρώων, η οποία ήταν πολύ οικεία στον τηλεοπτικό κοινό. Ο καθένας έβλεπε σε κάποιον από τους πρωταγωνιστές τον εαυτό του και οι καταστάσεις που διαδραματίζονταν, ήταν γνώριμες, όπως για παράδειγμα η δική μου σχέση με τη μάνα μου στη σειρά.

-Για αρκετά χρόνια μετά δεν σας βλέπαμε τηλεοπτικά. Ήταν δική σας επιλογή;

Όχι, δεν ήταν δική μου επιλογή ότι δεν ήμουν στην τηλεόραση. Δεν είχα καμία πρόταση, γι’ αυτό και δεν με είδατε. Εννοείται ότι μου είχε λείψει και οικονομικά, αλλά και σαν επαφή με τον κόσμο. Είναι βασικό κομμάτι της δουλειάς μου. Δεν είμαι κι εγώ άνθρωπος που θα πάει να χτυπήσει πόρτες για να ζητήσει δουλειά. Δεν είμαι καλός στις δημόσιες σχέσεις. Δεν το’ χω. Τα βαριέμαι όλα αυτά.

-Ωστόσο, θεατρικά δεν σταματήσατε ποτέ…

Αλήθεια είναι αυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αγαπάω μόνο το θέατρο. Αγαπάω και το σινεμά και το θέατρο και την τηλεόραση. Δεν τα ξεχωρίζω.

Πηγή:Λοιπόν