Σπύρος Περδίου: «Εχω μια στάση περιέργειας στα πράγματα, αλλιώς νιώθω ότι έχω τελματώσει»

Φέτος τον απολαμβάνουμε στο ρόλο του Χαρίλαου Μόρτζου στις «Άγριες μέλισσες».

Είστε μουσικός, τραγουδιστής, φωτογράφος και ηθοποιός. Μάλλον δεν θελήσατε να μπείτε στο δίλημμα της επιλογής.

«Είναι αλήθεια πως μου αρέσουν και τα δύο πεδία εξίσου. Και λέω δύο γιατί στην υποκριτική είναι μεγάλο το φάσμα δράσης από το τραγούδι, τις μεταγλωττίσεις, το χοροθέατρο. Η φωτογραφία είναι η άλλη μου αγάπη. Την ξεκίνησα όταν ακόμη υπήρχαν οι σκοτεινοί θάλαμοι και πλέον ασχολούμαι επαγγελματικά. Παράλληλα παραδίδω και μαθήματα φωτογραφίας, καθώς υπάρχει και το θέμα του βιοπορισμού που απαιτεί να βρεις λύσεις».

Πέραν το βιοποριστικού, πάντως, πιστεύω ότι δεν είστε από τους ανθρώπους που επαναπαύονται.

«Σίγουρα. Η τρίτη μου δουλειά είναι μαθηματικός και η ενασχόληση μου με τις θετικές επιστήμες και τη λογική τους με ενδιαφέρει εξίσου με την τέχνη. Η μάθηση είναι το πιο σημαντικό και ενδιαφέρον που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο. Εχω μια στάση περιέργειας στα πράγματα, αλλιώς νιώθω ότι έχω τελματώσει. Η αναζήτηση στη ζωή μας είναι να βρούμε τη μεγαλύτερη εικόνα και να την αξιοποιήσουμε».

Μέσο στο δικό σας κάδρο μπήκαν και οι «Αγριες μέλισσες».

«Είναι μια σειρά που έχει ποιότητα σε όλα τα επίπεδα και ήταν μεγάλη τύχη για μένα να βρεθώ σε αυτήν, θα ήθελα να ευχαριστήσω την παραγωγή, τον ΑΝΤ1, την υπεύθυνη διανομής ρόλων Μιράντα Ρωσταντή και τον σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρίτο και από τη μεριά μου κάνω ό,τι μπορώ για να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης τους. Είναι μια ευτυχής συγκυρία γιατί υπάρχει μια πολύ καλή ομάδα πίσω από τις κάμερες και ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο υποκριτικής και συνεργασίας από τους συναδέλφους. Το εντυπωσιακό είναι ότι στη σειρά συνυπάρχουν τόσες γενιές ηθοποιών και ότι οι παλαιότεροι καλωσορίζουν και βοηθούν ουσιαστικά στο γύρισμα τους νεοφερμένους. Και το σενάριο έχει πολύ ενδιαφέρον. Κάθε φορά που μου έρχονται καινούρια επεισόδια τα διαβάζω με αγωνία αλλά και συγκίνηση, καθώς η έκβαση των υποθέσεων έχει πολλές ανατροπές και παράλληλα υπάρχει συναίσθημα και μπορείς να ταυτιστείς. Πέρα από τις προσωπικές ιστορίες, θίγει κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα κι αυτό το βρίσκω θαρραλέο. Μπορεί όσα συμβαίνουν να διαδραματίζονται 54 χρόνια πριν, αλλά οι εποχές επαναλαμβάνονται και μας αφορούν όλους. Ομως δυστυχώς δεν μαθαίνουμε από την ιστορία», είπε στο TV24.