Γιώργος Γαλίτης: «Το δράμα χτυπάει στο συναίσθημα, αλλά η κωμωδία χτυπάει στο μυαλό»

Ο ίδιος σε συνέντευξή του μίλησε για την επιτυχημένη σειρά «Ο Κακός Βεζύρης» όπου συμμετείχε και θυμήθηκε πολύ γλυκές και όμορφες αναμνήσεις!

-Πώς προέκυψε ο ρόλος σας στη σειρά;

Το 1994 είχα συνεργαστεί για πρώτη φορά με τον Χάρη Ρώμα στο θέατρο, ήταν μαζί μας ο Σπύρος Παπαδόπουλος, η Άννα Κουρή, η Τζόυς Ευείδη και είχαμε γνωριστεί τότε. Ο «Κακός Βεζύρης» ήταν ένα τηλεοπτικό βήμα της Άννας Χατζησοφιά και του Χάρη Ρώμα, μετά τους «Μεν και Δεν», όπου είχα κάνει ένα πέρασμα. Έγραψαν μαζί το σενάριο και η Άννα έπαιζε κιόλας. Είχαμε δουλέψει πολύ στο θέατρο, ήθελε να με πάρει και στη σειρά και έτσι προέκυψε ο ρόλος μου. Ήμουν ο Λάζαρος Λαζαρίδης, βοηθός του Χάρη Ρώμα στο υπουργείο. Η σειρά στηρίχτηκε σε μια πολύ ωραία ιδέα, τον Ιζνογκούντ, το κόμικ που έγινε πολιτική σάτιρα και μεταφέρθηκε σε έναν χώρο που θύμιζε Σεράι. Ήταν η προσπάθεια του υπουργού να γίνει Βεζίρης στη θέση του Βεζίρη.

-Υπήρχαν ευτράπελα που θυμάστε από τα γυρίσματα της σειράς;

Είναι πολλά τα χρόνια. Θυμάμαι κάτι γυρίσματα που είχαμε νύχτα σε μια πισίνα και έκανε πολύ κρύο και είχε χιόνι. Μου είχαν πει λοιπόν για πλάκα, αλλά εγώ δεν το γνώριζα, ότι πρέπει για τις ανάγκες της σειράς, να βουτήξω μέσα. «Πώς θα το κάνω αυτό βρε παιδιά;», τους είπα. Τελικά δεν έγινε ποτέ, αλλά εγώ ξημέρωσα με τον φόβο ότι θα με ρίξουν στην πισίνα. Είχαμε επίσης κάποιες μικροπαρεμβάσεις από πολιτικούς για κάποια λόγια που ακούγονταν στη σειρά, αλλά κόπηκαν στο μοντάζ. Γιατί ήταν πολιτική σάτιρα σε prime time ζώνη τότε. Τολμηρό για την τότε εποχή. Για μένα πάντως, ήταν από τα πιο ωραία σενάρια που έχω υποδυθεί. Που θύμιζε πολύ και την «Μαύρη Οχιά» του Rowan Atkinson.

-Πώς θα χαρακτηρίζατε μέσα από τη συνεργασία σας, τον Χάρη Ρώμα και την Άννα Χατζησοφιά;

Για μένα ο Χάρης είναι από τους πιο καλούς και δοτικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει στον χώρο, χωρίς κόμπλεξ και δεύτερες σκέψεις. Αγαπάει πάρα πολύ τους συνεργάτες του, τους φροντίζει και το δείχνει αυτό. Δουλέψαμε και τώρα μαζί στο θέατρο. Τον εκτιμώ πάρα πολύ. Τον ενδιέφερε και τότε, και τώρα, να είναι όλοι χαρούμενοι όσοι δουλεύουν μαζί του κι αυτό είναι πολύ σπάνιο. Όσον αφορά την Άννα, δεν έχουμε κάνει παρέα ούτε έχουμε βρεθεί, αλλά αυτό που αποκόμισα είναι ότι πρόκειται για μια πολύ έξυπνη και ικανή γυναίκα. Τέτοια τηλεοπτικά δίδυμα σπανίζουν και είναι σα να έχουν ένα μυαλό. Το χιούμορ τους είναι έξυπνο και προχωρημένο. Το δράμα χτυπάει στο συναίσθημα, αλλά η κωμωδία χτυπάει στο μυαλό. Και οι δυο τους το έχουν καταφέρει απόλυτα αυτό.

-Με τους ηθοποιούς έχετε επαφές σήμερα;

Με τον Χάρη Ρώμα πολλές, αφού συνεργαζόμαστε θεατρικά και υπάρχει μία πολύ μεγάλη περίπτωση να συνεργαστούμε και τηλεοπτικά σε αυτό που ετοιμάζει τώρα. Όποτε βρισκόμαστε με τους υπόλοιπους, νιώθουμε όμορφα και πολύ κοντά ο ένας με τον άλλον. Θυμόμαστε με μια γλύκα αυτή τη δουλειά και την εποχή γενικότερα.

-Ο Χρήστος Ευθυμίου όμως λείπει….

Από την στιγμή που έφυγε από τη ζωή ο Χρήστος, ήταν κάτι πολύ δύσκολο. Ήταν ένας απίθανος συνεργάτης, αστείος και με πολύ χιούμορ και γλυκύτητα. Ήταν πολύ ωραίο το δίδυμο που είχαν δημιουργήσει με τον Χάρη Ρώμα μέσα στη σειρά.

Πηγή:Λοιπόν