Ανδρεανή Τσάφου: «13 ετών διαγνώστηκα με νευρική ανορεξία. Είχα ύψος 1,68 και ζύγιζα 32 κιλά»

Λίγα χρόνια αργότερα να την αναβαθμίζουν σε «μούσα του Giorgio Armani». Και όλα αυτά όχι άδικα. Πλέον το καλλίγραμμο μοντέλο έχει δημιουργήσει μία όμορφη οικογένεια.

Έχεις δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια. Εσύ έχεις αδέλφια;

Ναι, έχω άλλα τρία αδέλφια. Είμαστε μεγάλη οικογένεια. Εγώ βέβαια ήμουν η μικρότερη και η μόνη που ασχολήθηκε με το μόντελινγκ. Και να σου πω την αλήθεια δεν είχα σκοπό να το κάνω. Δεν ήμουν από τα παιδιά που μεγάλωσαν στον χώρο της μόδας. Η οικογένειά μου δεν έχει σχέση με αυτό. Μπορώ να πω ότι όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι δεν είχα ιδέα ούτε από σχεδιαστές ούτε από τίποτα.

Στα εφηβικά σου χρόνια πώς ήσουν;

Ήμουν μια σχετικά καλή μαθήτρια. Στο Λύκειο άρχισα να πέφτω βέβαια γιατί με είχε πιάσει για τα καλά η εφηβεία και έκανα τις τρέλες μου.

Νωρίτερα, ωστόσο, είχες περάσει και μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία σου.

Ναι. Ήμουν 13 ετών όταν διαγνώστηκα με νευρική ανορεξία. Έμεινα σχεδόν έξι μήνες σε νοσοκομείο της Πάτρας. Ήμουν από τους τυχερούς και δεν διασωληνώθηκα. Σκέψου ότι είχα ύψος 1,68 μ. και ζύγιζα 32 κιλά. Όλη αυτή η ιστορία με έκανε πιο δυνατή, στενοχωριέμαι βέβαια για αυτό που πέρασαν οι γονείς μου. Ήταν αυτοί που το αντιλήφθηκαν πρώτοι. Δεν έγινε μέσα σε μια μέρα. Σταδιακά μειωνόταν η τροφή μου. Στην αρχή λες «παιδί είναι, μπορεί να μην έχει όρεξη μια μέρα». Αυτό όμως συνεχιζόταν. Έφτασε στο σημείο να μην είναι υγιές. Με πήγαν στον γιατρό και τους είπε ότι υπάρχει κάτι που λέγεται νευρική ανορεξία. Τότε δεν ήταν τόσο γνωστό. Επίσης, υπήρχαν και πολλά ταμπού. Δεν ήταν τα πράγματα όπως είναι τώρα. Ευτυχώς, πήγαμε εγκαίρως. Θυμάμαι ότι οι γιατροί σε τρόμαζαν λίγο με αυτά που έλεγαν αλλά ήταν αλήθεια. Για παράδειγμα, ότι μπορεί κάποιος να πάθει ανακοπή όταν ζυγίζει τόσο λίγα κιλά.

Όταν μπήκες στον χώρο της μόδας, φοβόσουν μην πάθεις ξανά κάτι αντίστοιχο;

Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα το πάθω ξανά και ότι ξέρω πλέον να το διαχειριστώ. Παράλληλα δεν μου άρεσε η μη υγιής εικόνα. Γιατί άλλο το αδύνατο κι άλλο το υγιές.

Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το μόντελινγκ;

Στα 18 πέρασα στο ΤΕΙ Νοσηλευτικής στην Πάτρα και ως πολύτεκνη πήρα μεταγραφή για την Αθήνα. Μου άρεσε το θέατρο και αναζητούσα μήπως βρω να κάνω κάτι σχετικό. Γρήγορα κατάλαβα, όμως, ότι δεν μπορούσα να συνδυάσω τη σχολή με το θέατρο. Τι θα έλεγα στον πατέρα μου; «Ήρθα στην Αθήνα να σπουδάσω και αντί να πηγαίνω στη σχολή πηγαίνω στο θέατρο;». Περνούσε ο καιρός και πολλοί μού έλεγαν «βρε συ, γιατί δεν κοιτάς το μόντελινγκ;». Ως φοιτήτρια δούλευα σε ένα μπαράκι κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Κάποια στιγμή λοιπόν και ενώ δούλευα, ήρθε ένας DJ που τότε εργαζόταν στο Super Deal στον ΑΝΤ1 και μου είπε: «Ψάχνουμε κορίτσια. Είσαι η ιδανική, έλα!». Δεν έδωσα σημασία γιατί ήμουν λίγο δύσπιστη. Θέλεις από φόβο; Από άγνοια; Δεν ξέρω. Λίγες μέρες μετά ξαναήρθε και με έπεισε. Πήγα λοιπόν από εκεί και θυμάμαι ότι μου είπαν: «Δουλεύεις αύριο». Έτσι ξεκίνησαν όλα. Στην πορεία τα κορίτσια με τα οποία συνεργαζόμουν με έπεισαν να ψάξω πρακτορείο και το ένα έφερε το άλλο.

Πηγή:ΟΚ