Βασίλης Σκουλάς: «Η λύρα είναι προέκταση της ψυχής μου»

Ο ίδιος σε συνέντευξή του μίλησε για το αν η λύρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωή του και αν η μουσική έχει ανάγκη από ταμπέλες.

-Η λύρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σας;

Η λύρα για μένα είναι προέκταση της ψυχής μου. Κατά καιρούς αισθάνομαι ότι γεννήθηκα αγκαλιά με αυτό το όργανο».

- Η κρητική μουσική παράδοση θεωρείται η πιο ζωντανή στον ελλαδικό χώρο;

«Το εισπράττω όχι μόνο από τον ελλαδικό χώρο αλλά και πέρα από τα σύνορα. Μας τιμά και μας χαροποιεί τον κάθε Κρητικό».

- Η μουσική έχει ανάγκη από ταμπέλες;

Δεν υπάρχει μουσική καλή και κακή. Η μουσική είναι μία. Σημασία έχει εμείς που ερμηνεύουμε και κρατάμε τα όργανα, πώς θα το μεταδώσουμε σε άλλες κουλτούρες, για να αγκαλιαστεί και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, να διασκεδάσουν και να δημιουργήσουν κι αυτοί πράγματα που θα είναι χρήσιμα στη δική τους κουλτούρα. Αυτές είναι οι ανταλλαγές που γίνονται μέσω της μουσικής».

-Σε ένα νέο άνθρωπο πώς θα εξηγούσατε τι είναι το ριζίτικο τραγούδι;

«Για να το ερμηνεύσει πρέπει να το γνωρίσει. Να γνωρίσει κάποιες πτυχές του τόπου του και να έχει βιωματικά στοιχεία. Το ριζίτικο κουβαλά αιώνες παράδοσης. Για τους Χανιώτες, είναι η "Μάνα". Οι υπόλοιποι κι εγώ προσωπικά, επειδή μου αρέσει πολύ, το προσέγγισα λόγω του ότι είμαι Κρητικός. Το πραγματικό και το γνήσιο ριζίτικο είναι στα Χανιά».

- Η Κρήτη πρωταγωνιστεί με το «Σασμό» στον ΑLΡΗΑ;

«Πράγματι αυτό το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, το οποίο επεξεργάστηκαν και σκηνοθέτησαν, έχει αγαπηθεί από όλο το κοινό, Έχει μεγάλη επιτυχία. Είναι και δική μου χαρά, διότι συμμετέχω ερμηνευτικά. Χαίρομαι πολύ».

-Ραγίζουν καρδιές με «Τα αντίθετα»;

«Το τραγούδι έχει αγαπηθεί και μου το λέει ο κόσμος. Είναι η μουσική του Νίκου Τερζή και οι στίχοι του συναδέλφου μου, του μεγάλου τραγουδιστή Γιάννη Κότσιρα. Είναι μεγάλη επιτυχία και εισπράττω από τον κόσμο αυτή την αγάπη».

- Υπάρχει και πλευρά της Κρήτης που σας θυμώνει;

«Η οπλοχρησία και η διαστρέβλωση της παράδοσης».

- Πώς στήνονται μαντινάδες στο «πι και φι»;

«Η μεγάλη παράδοση για τις μαντινάδες οφείλεται στους απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας. Περνάει από γενιά σε γενιά, αλλά υπάρχουν και ταλέντα πολύ αξιόλογα», είπε στον Τηλεθεατή.