Προκόπης Αγαθοκλέους: «Ο πατέρας μου έπεσε στη φωτιά προκειμένου να σώσει το σπίτι μας»
Ο Προκόπης Αγαθοκλέους είναι ο τηλεοπτικός Άγιος Παΐσιος και έχει καταφέρει να ξεχωρίσει για το ταλέντο του στην υποκριτική.
O ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για τις δραματικές στιγμές που έζησε με τη φονική πυρκαγιά στην Κύπρο και για το πόσο τον επηρεάζουν τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο τον τελευταίο καιρό.
Πέρυσι το καλοκαίρι ζήσατε δραματικές στιγμές με τη φονική πυρκαγιά στην Κύπρο, η οποία ξεκίνησε από τον τόπο όπου μεγαλώσατε...
Πράγματι, από το χωριό μου, τον Αρακαπά, στην ορεινή Λεμεσό, ξεκίνησε η μεγαλύτερη έκταση πυρκαγιά από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κινδύνευσαν οι γονείς μου, συγγενείς, συγχωριανοί και φίλοι μου. Ο πατέρας μου, δε, έπεσε στη φωτιά προκειμένου να σώσει το σπίτι μας και ευτυχώς τα κατάφερε. Ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα, που κατάφερε να ανοίξει μια μεγάλη πληγή και, επειδή τώρα ζω στη Λευκωσία, ήμουν εντελώς ανήμπορος να κάνω το παραμικρό για να βοηθήσω. Οι δρόμοι είχαν κλείσει και εγώ έφευγα για παράσταση. Ενιωθα σαν λιοντάρι σε κλουβί, δεν ήξερα τι να κάνω, ώσπου το αποδέχτηκα και σκέφτηκα ότι τουλάχιστον ο κόσμος είναι καλά. Υστερα ακούσαμε τους τέσσερις θανάτους των μεταναστών που αναζήτησαν στην Κύπρο μια καλύτερη ζωή. Τραγικό από, κάθε άποψη. Εύχομαι να μη ζήσει κανείς ποτέ ξανά κάτι τέτοιο.
Πόσο σας επηρεάζουν τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο τον τελευταίο καιρό; Είστε από εκείνους που βλέπουν μισογεμάτο το ποτήρι; Πιστεύετε σε ένα καλύτερο αύριο;
Αυτό που γίνεται τώρα στον κόσμο είναι αυτό που γινόταν πάντα: πόλεμοι, λοιμοί, επιδημίες, φτώχεια, προσφυγιά. Ετσι είναι γραμμένη η ιστορία του κόσμου, δυστυχώς, αυτά είναι τα βασικά της κεφάλαια και γύρω από όσα κινούμαστε συνεχώς. Εμάς μας κακοφάνηκε λίγο, επειδή είναι τώρα μερικές δεκαετίες που ζήσαμε, ας πούμε, ειρηνικά, όμως όσο πιο πίσω πάει κανείς στον χρόνο, παρατηρεί εύκολα τον φαύλο κύκλο που μόλις ανέφερα. Αυτό για την πολιτισμική μας εξέλιξη είναι αποκαρδιωτικό. Οπότε, ούτε μένω απαθής, αλλά ούτε πέφτω και από τα σύννεφα μηροί στα στην επιδημία ή τον πόλεμο, επειδή πολύ απλά, παρατηρώ ότι αυτά «καλλιεργούνται». Απλώς, κάποια στιγμή εκδηλώνονται. Οπότε προσωπικά εύχομαι, προσεύχομαι και αγωνίζομαι για την ειρήνη και ελπίζω ότι τα παιδιά μου θα ζήσουν καλύτερες ημέρες.
Πηγή:Secret