Αναστασία Παντούση: «Είμαι ανοιχτή σαν άνθρωπος και τα όριά μου έχουν καταπατηθεί πολλές φορές»
Η Αναστασία Παντούση παραχωρησε συνέντευξη, κατά την οποία υπήρξε άκρως αποκαλυπτική σχετικά με τον νέο ρόλο, που υποδύεται στο θέατρο, αλλά και για την προσωπικότητά της γενικοτερα.
Την γνωρίσαμε καλύτερα μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Κόκκινο ποτάμι», όπου κατείχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και κατάφερε να δημιουργήσει τις καλύτερες εντυπώσεις στο τηλεοπτικό κοινό.
Η Αναστασία Παντούση παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό MYTV και μίλησε αναλυτικά για τον ρόλο της Λένας, που υποδύεται στην παράσταση «Ημέρα Κυρίου», αλλά και για τον ίδιο της τον χαρακτήρα και τις αδυναμίες που ίσως η ίδια αντιμετωπίζει και προσπαθεί να διαχειριστεί.
Πρόσφατα κάνατε πρεμιέρα, στο Θέατρο Σταθμός με το καινούργιο έργο του Γιάννη Τσίρου «Ημέρα Κυρίου». Ποια στοιχεία σού κέντρισαν το ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη πρόταση;
Αρχικά, όταν με πήρε τηλέφωνο Μάνος Καρατζογιάννης, ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση, χάρηκα πάρα πολύ που θα συνεργαστούμε. Πρόκειται για έναν νέο και ταλαντούχο άνθρωπο. Ο Γιάννης Τσίρος είναι ένας από τους πιο σπουδαίους Νεοέλληνες θεατρικούς συγγραφείς κι όταν άκουσα το όνομα του χάρηκα εξίσου. Το συγκεκριμένο έργο είναι τόσο σύγχρονο, ρεαλιστικό κι ανθρώπινο, που δεν μπορούσε παρά να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Ποια είναι η ιστορία της Λένας, την οποία υποδύεστε;
Η Λένα ανήκει στο υπηρετικό προσωπικό. Προέρχεται από μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας και ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει. Έρχεται αντιμέτωπη με την καθημερινή επιβίωση και πασχίζει να μην χάσει τις αξίες και, κυρίως, τον αυτοσεβασμό της.
Είναι εύκολο να το πετύχει αυτό ή χρειάζεται να δώσει κάποιες μάχες;
Σίγουρα πρέπει να έχει υπομονή. Ειδικά από τη στιγμή που θέλει να είναι άριστη στη δουλειά της. Όμως, φτάνει σε ένα σημείο που οι αρχές της, η ηθική και η ιστορία της την αναγκάζουν να αλλάξει.. Με όποιο κόστος.
Έχει υπάρξει στιγμή που να διεκδικείς το δίκιο σου;
Έχει υπάρξει τέτοια στιγμή, αλλά ποιος δεν θέλει να διεκδικήσει το δίκιο του; Υπάρχουν φορές που, ενώ θέλεις ή πρέπει, φοβάσαι. Φοβάσαι μη χάσεις τη δουλειά σου ή τη συμπάθεια του ανθρώπου, από τον οποίο διεκδικείς το δίκιο σου. Ο φόβος μας πηγαίνει πίσω.
Στην περίπτωση που σε κυριεύσει ο φόβος, υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου ή
υποχωρείς;.
Εξαρτάται από τη συνθήκη. Αν δω ότι έχω δίκιο, αλλά δεν το βρίσκω, σταματάω και το προσπερνάω. Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, σε περίπτωση που νιώσω ότι με προσβάλλει ο άνθρωπος που βρίσκεται απέναντι μου. Υπάρχουν κάποια όρια.
Τα όρια τα βάζεις από την αρχή στον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντι σου;
Κοίτα, από όσο με γνωρίζεις και, όπως σου είπα στην αρχή, είμαι ανοιχτή ως άνθρωπος και τα όρια μου έχουν καταπατηθεί και καταπατώνται πολλές φορές. Η κόκκινη γραμμή εμφανίζεται, αλλά κάποιες φορές είναι αργά. Οπότε συμβαίνει αυτό, δεν είναι τόσο ευχάριστο, ούτε εύκολο για τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί μου, γιατί βλέπει ένα άλλο πρόσωπο. Αυτό συμβαίνει σε οποιουδήποτε τύπου σχέση.