Παύλος Σταματόπουλος: Ο θάνατος της μητέρας του και η απώλεια κιλών, που του άλλαξε την ζωή!
Ο Παύλος Σταματόπουλος, σε συνέντευξή του μίλησε για την απώλεια της μητέρας του, αλλά και για την μεγάλη απώλεια βάρους, που του άλλαξε την ζωή.
Είναι ένας από τα πιο αγαπημένα τηλεοπτικά πρόσωπα, με τους τηλεθεατές να τον παρακολουθούν κάθε Σαββατοκύριακο μέσα από την εκπομπή "Χαμογέλα και πάλι" της Σίσσυς Χρηστίδου.
Ο Παύλος Σταματόπουλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικο OK! προχώρησε σε μια σπάνια εξομολόγηση σχετικά με την περίοδο που η μητέρα του ήταν άρρωστη και τελικά κατέληξε. Επιπλέον, ο ίδιος παραδέχτηκε ότι στο παρελθόν, είχε "ξεφύγει" πολύ σε βάρος και εν τέλει, μόλις αντιλήφθηκε τις μεγπάλες δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε, αποφάσισε να κάνει κάτι δραστικό, για να φύγουν από πάνω του τα περιττά κιλά.
Όταν η δουλειά τελειώνει και η πόρτα του σπιτιού κλείνει, εκεί πώς είσαι;
Εκεί που ζητάω να είμαι στο σπίτι και να βλέπω ταινία, την ίδια ώρα θα σκεφτώ «γιατί να μην είμαι έξω με τους φίλους μου;». Κυκλοθυμικός λέγεται αυτό. Δεν με φοβίζει όμως η μοναχικότητα. Την απολαμβάνω. Δεν φοβάμαι, δηλαδή, καθόλου να μεγαλώσω μόνος.
Δεν είσαι, δηλαδή, από τους ανθρώπους που βγαίνουν από μια σχέση και μπαίνουν αμέσως σε άλλη για να μη μείνουν μόνοι;
Όχι, καθόλου. Απορώ πώς το κάνουν κάποιοι άνθρωποι. Αντιλαμβάνομαι ότι θέλεις να μοιράζεσαι τα καλά και τα κακά μαζί με έναν άλλο άνθρωπο. Δεν αντιλαμβάνομαι όμως τον πανικό όταν δεν συμβαίνει αυτό. Για να καταλάβεις, πρόσφατα έκανα ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο μόνος μου στην Καστοριά. Πέρασα πολλά. Πήγα τη νύχτα από λάθος δρόμο όπου είχαν πέσει βράχια, χωρίς μπαταρία στο κινητό και με χιόνια παντού.
Το πρωί σηκώθηκα και ενώ έπαιρνα το πρωινό μου έγινα μάρτυρας σε μια πρόταση γάμου. Αργότερα ανεβαίνοντας στο Νυμφαίο έπεσε ένας αετός πάνω μου. Αυτά είναι ωραίες στιγμές. Τα περιέγραψα στους φίλους μου επιστρέφοντας και με ρώτησαν; «Δεν θα ήθελες να τα μοιραστείς με έναν άνθρωπο μαζί σου;». Δεν μου βγήκε αυτό. Για μένα είναι το ίδιο όμορφο το να το περιγράφω σε κάποιον σαν παραμύθι και να του δημιουργείται η προσδοκία να το ζήσει κι αυτός.
Φοβίες έχεις;
Έχω έντονη φοβία με τις ασθένειες. Κάνω τσεκάπ κάθε τρεις και1 λίγο. Είμαι της άποψης «καλύτερα να ξέρεις, παρά να σου έρθει και να μην το ξέρεις». Αυτό έχει να κάνει πολύ με τη μητέρα μου, που έφυγε από καρκίνο. Όλα αυτά έτσι ξεκίνησαν. Η μητέρα σου δεν το είχε εντοπίσει νωρίς; θα σου πω τι συνέβη. Η μητέρα μου ήταν σαν εμένα. Τα έψαχνε τα πράγματα, δεν τα άφηνε στην τύχη τους.
Όταν βρέθηκε μπροστά ο καρκίνος, προφανώς πανικοβλήθηκε, προσπαθούσε να βρει κι άλλες γνώμες γιατρών και χάθηκε χρόνος. Ήμουν κι εγώ μικρότερος και δεν μπορούσα να βοηθήσω τόσο με την έννοια του να ψάξω. Μπαίνοντας εκείνη την περίοδο στα νοσοκομεία και βλέποντας τι συμβαίνει, ένιωσα τον φόβο του τι θα γίνει αν μείνω μόνος. Τον έδιωξα όμως και είπα ότι θα δημιουργήσω τις συνθήκες για να ανταπεξέλθω ακόμα και στο χειρότερο σενάριο.
Πριν από κάποια χρόνια δημοσίευσες μια παλιά σου φωτογραφία στην οποία ήσουν 110 κιλά. Ήταν από την περίοδο που η μητέρα σου αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας;
Στα 110 κιλά σταμάτησα να ζυγίζομαι. Εγώ ποτέ δεν είχα θέμα με τα κιλά. Δεν με πείραζε αν είχα παραπάνω κιλά. Μου άρεσε το φαγητό αλλά εκείνα τα χρόνια για κάποιον λόγο του έδωσα και κατάλαβε. Σταμάτησα να φοράω και τα ρούχα μου, φορούσα μόνο φόρμες. Εκεί άρχισα να παραξενεύομαι. Όλα αυτά που σου περιγράφω ήταν κοντά στην περίοδο με τη μαμά μου. Με έβλεπα με τις φόρμες και με ενοχλούσε γιατί ένιωθα σαν να παραιτούμαι από τη ζωή.
Εκεί είπα ότι εγώ δεν θέλω να είμαι έτσι, Και δεν έχει να κάνει με τα κιλά αλλά με τη στάση ζωής μου. Ταρακουνήθηκα όταν πήγα για μια δουλειά στην Εφορία, ανέβηκα την πρώτη σκάλα και δεν μπορούσα να ανέβω τη δεύτερη. Ήμουν 28 χρόνων. Μπήκα λοιπόν στη διαδικασία να κάνω δίαιτα. Έβαλα μακροπρόθεσμους στόχους. Δεν περίμενα να αλλάξει αυτό μέσο σε λίγες εβδομάδες. Το καλό είναι ότι στη ζωή μου έχω υπομονή και είμαι ρεαλιστής