Χριστίνα Βίδου: «Έγινα δημοσιογράφος από την ανάγκη μου να ξέρω τα γεγονότα»
Η Χριστίνα Βίδου πιστεύει ότι είναι mainstream τύπος.
Οτι δεν έχει να μοιραστεί συγκλονιστικές πληροφορίες για τη ζωή της, ότι η καθημερινότητα της είναι λίγο πολύ αναμενόμενη, ότι η δουλειά της δεν είναι να γίνεται η ίδια είδηση αλλά να βρίσκει και να μεταδίδει την είδηση. Ποιος είπε όμως ότι οι mainstream τύποι δεν είναι ενδιαφέροντες άνθρωποι; Αλλωστε η πολύπειρη δημοσιογράφος είναι μια γυναίκα που όλοι (πιστεύουμε ότι) γνωρίζουμε και μάλιστα έχουμε αποκτήσει μια σπάνια οικειότητα μαζί της μέσα από τα 26 χρόνια της ραδιοφωνικής παρουσίας της στον ΣΚΑΪ. Κι αυτό αν μη τι άλλο είναι ένα από τα τεκμήρια της επιτυχίας της.
Επειτα από δυόμισι δεκαετίες πίσω από το μικρόφωνο, φέτος η δημοσιογράφος, βέβαιη πια πως έχει ξεπεράσει τις προσωπικές καθηλώσεις και τις ανασφάλειες σε σχέση με την εικόνα της -ναι, παραδέχεται γελώντας πως έχει αποκτήσει νέες και διαφορετικές-, βρίσκεται καθημερινά στις 9 το πρωί μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ1 μαζί με τον Κώστα Παπαχλιμίτζο, παρουσιάζοντας την εκπομπή «Συνδέσεις».
Είναι η χρονιά της μεγάλης αλλαγής;
Νομίζω ότι όλα έρχονται τη στιγμή που πρέπει να έρθουν, όταν ολοκληρώνονται οι κύκλοι. Είναι πολύ κλισέ, αλλά αληθινό. Πώς είναι όταν ένα παιδί ενηλικιώνεται και πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο; Μετά από 26 χρόνια στον ίδιο επαγγελματικό χώρο, ένιωθα την ανάγκη να κάνω το επόμενο βήμα. Η πρόταση της ΕΡΤ ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Και ήμουν κι εγώ έτοιμη. Πρέπει να σου πω ότι προηγουμένως φοβόμουν.
Την ευθύνη;
Καθόλου. Το κομμάτι της ευθύνης είναι πολύ ξεκάθαρο μέσα μου. Την αναλαμβάνω σε όποια θέση και αν βρεθώ. Την έκθεση φοβόμουν. Η τηλεόραση σε ξεμπροστιάζει. Πάνω απ' όλα είναι εικόνα. Μπορεί να κάνεις, λόγου χάρη, μια εξαιρετική συνέντευξη και αυτό που θα σου πουν είναι «α, δεν ήταν ωραίο αυτό που φόραγες χθες». Ξεπερνώντας λόγω ηλικίας αυτά τα κόμπλεξ -έχω δημιουργήσει άλλα πια- ήταν η ώρα να κάνω το μεγάλο βήμα και μάλιστα σε ένα κομμάτι που με ενδιέφερε πάρα πολύ.
Τι σκέφτηκες όταν δέχτηκες την πρόταση;
Μου την έκανε ένας άνθρωπος που εκτιμώ, εμπιστεύομαι και τον γνώριζα καλά. Θεώρησα λοιπόν αρχικά ότι μου έκανε πλάκα. Οταν κατάλαβα ότι είναι σοβαρό, ένιωσα λαχτάρα. Συνειδητοποίησα ότι είχε έρθει η ώρα για το επόμενο. Κυρίως γιατί δεν είχα καμία δεύτερη σκέψη.
Τι σε έχει αγχώσει ή στρεσάρει αυτούς τους πρώτους μήνες της εκπομπής που πρέπει να είσαι στον αέρα κάθε μέρα στις 9;
Κατ’ αρχάς είμαι εδώ κάθε μέρα από τις 6, για να γίνει η προετοιμασία και στις 8 η σύσκεψη της εκπομπής. Δεν με αγχώνει τίποτα. Γιατί; Γιατί είμαι μέρος μιας πολύ καλής ομάδας. Και δεν το λέω για να το διαβάσουν οι συνεργάτες. Είμαστε μια ομάδα που ξέρουμε πως ό,τι και να γίνει δεν θα εκθέσουμε ο ένας τον άλλον. Νιώθουμε ασφάλεια. Και πρέπει να πω ότι μου αρέσουν πολύ τα έκτακτα γεγονότα. Τρελαίνομαι.
Δημοσιογράφος, γιατί;
Δεν έχω ιδέα. Αν ανατρέξουμε στα παιδικά χρόνια μου, νομίζω ότι ένας λόγος που μπορώ να βρω είναι ότι ήθελα να εκφράζομαι ελεύθερα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια παραδοσιακή. Ηταν ο μπαμπάς, ο κυρίαρχος και εγώ το ελεύθερο πνεύμα να πω όμως ότι δεν ήμουν καθόλου κοινωνική. Είμαι το αντίθετο. Είμαι άνθρωπος που δύσκολα θα βγω, που δεν ξέρω να διαχειριστώ, για παράδειγμα, τώρα τους δυο-τρεις ανθρώπους που με έχουν δει στην εκπομπή και θα έρθουν να μου μιλήσουν στον δρόμο. Νομίζω πάντως ότι έγινα δημοσιογράφος από την ανάγκη μου να ξέρω τα γεγονότα. Μικρή έλεγα στη μαμά μου «θέλω να γίνω Λιάνα Κανέλλη». Τώρα θα γελάει η Λιάνα Κανέλλη.
Πηγή:Gala