Εντουαρντ Στεργίου: «Καθημερινά μαζί με τη φωνή της γιαγιάς μου ακούω να ηχούν σειρήνες»

Σήμερα, αποκαλύπτει και μία άλλη πτυχή της προσωπικότητας του. Στη δίνη των τραγικών γεγονότων στην Ουκρανία, απ' όπου κατάγεται, και νιώθοντας τον τρόμο, την αγωνία του κινδύνου, κάνει πράξη τις σκέψεις του με τρόπους αλληλεγγύης που θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

«Εμείς που τυχαία έχουμε τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να ζούμε κανονικά καλούμαστε να κάνουμε το αυτονόητο γι' αυτούς που Η μοίρα τους το στερεί. Είναι μεγάλη ικανοποίηση να προσφέρεις τη στιγμή που εσύ ο ίδιος έχεις στερηθεί πολλά. Το ελάχιστο που μπορώ να κάνω είναι να προσφέρω όλα μου τα έσοδα από τις συνεργασίες μου για όλο τον Μάρτιο ως ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία, με την ελπίδα οι άνθρωποι να μην ορίζονται από το χρώμα, την εθνικότητα, την καταγωγή, τα χαρακτηριστικά και το φύλο», ανακοίνωσε σε ανάρτηση του στις αρχές Μαρτίου στα προσωπικά του social media.

«Είναι μια ελάχιστη συμπαράσταση στον μαρτυρικό ουκρανικό λαό και στα δεινά που υπομένει», εξήγησε. «Φυσικά και θαυμάζω τους ανθρώπους που αντιστέκονται με πάθος στη βαρβαρότητα αψηφώντας τον θάνατο, εκείνους που λένε "εδώ είμαστε πιο χρήσιμοι, δεν είναι καιρός για να φύγεις από την Ουκρανία" ενώ ο φόβος, ο κίνδυνος και ένα χάος κυριαρχεί σε πόλεις που θυμάμαι φιλήσυχες και όμορφες όταν η χώρα αναπτυσσόταν με γοργούς ρυθμούς». Στηλιτεύει την ενέργεια του πολέμου ως επίδειξη δύναμης, τονίζει τη σημαντικότητα της ειρήνης και ανατρέχει στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στο τεράστιο πλήγμα που δέχτηκε το Χάρκοβο από λάθος πολιτική εκτίμηση. «Πρόκειται για έγκλημα κατά παντός ανθρώπινου όντος που ελπίζει σ' ένα μέλλον.

Είναι πολύ σημαντικό να κουβαλάς μέσα σου την ταυτότητα και τη γη σου, όμως αυτό που, συμβαίνει αφορά όλους. Ας διευρύνουμε τις γνώσεις μας σε σχέση με αυτή τη χώρα που, μέχρι πρότινος ήταν άγνωστη ή νομίζαμε ότι - ήταν κομμάτι της Ρωσίας. Αυτός ο πόλεμος έχει στόχο να πλήξει την ελευθερία όπως την ξέραμε. Πλέον, η ανθρωπότητα νιώθει την ανατριχιαστική προοπτική να επικρατήσουν οι κατσαρίδες μετά από έναν πυρηνικό όλεθρο και όλο αυτό μας γυρνά πολύ-πολύ πίσω».

Ωστόσο τις τελευταίες εβδομάδες στο μυαλό του Έντουαρντ βρίσκεται διαρκώς η γιαγιά του, με την οποία μιλά καθημερινά μέσω Viber, ακούγοντας ταυτόχρονα με τη φωνή της να ηχούν οι σειρήνες που σημαίνουν συναγερμό για τέσσερις και πέντε ώρες κάθε μέρα. Η γιαγιά Ταμάρα τον ενημερώνει για τους συγγενείς του, του μιλά για τις εκρήξεις και τους βομβαρδισμούς και ο Εντουαρντ τη συμβουλεύει να παρακολουθεί λιγότερες ειδήσεις.

«Μπορούμε να βρούμε τρόπους για να βοηθήσουμε όσους υποφέρουν από τον πόλεμο. Γι’ αυτούς που δεν είναι απλά εικόνες όλο αυτό που συμβαίνει, αλλά η πραγματικότητα που ζουν καθημερινά. Αισθάνομαι τυχερός που συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου. Θα μπορούσα να ήμουν ένας από τους Ρώσους στρατιώτες που έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας της εγκληματικής ιδέας του Πούτιν για τη Μεγάλη-Ρωσία, θα μπορούσα να είμαι ανάμεσα σ’ εκείνους που κάηκαν ζωντανοί σε μαχητικά ελικόπτερα χωρίς να έχει σημασία αν ήταν Ρώσοι ή Ουκρανοί. Κι ενώ η γενίκευση αυτής της ανάφλεξης δεν είναι αναπόφευκτη, το σκηνικό μοιάζει όλο και περισσότερο στην "Γκουέρνικα" του Πικάσο».

Πηγή:Gala