Κωστής Σαββιδάκης: «Δεν με τρελαίνει πια να ανέβω στη σκηνή με τις συνθήκες που επικρατούν»

Ο ίδιος ανέφερε αν η υποκριτική έχει λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά σε δύσκολες στιγμές της ζωής του και αν έχει τύχει να αποχωρήσει από κάποια δουλειά, λόγω κακής συμπεριφοράς συναδέλφου.

Η υποκριτική έχει λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά σε δύσκολες στιγμές της ζωής σας;

Νομίζω ότι για να γίνεις ηθοποιός έχεις πολλά εσωτερικά προβλήματα να λύσεις, και η σκηνή σε βοηθάει σε αυτό. Αν αληθεύει αυτό που λένε ότι όταν φτάσεις σε ένα καλό σημείο να λύσεις πολλά από τα προβλήματά σου, δεν θες να ανέβεις στη σκηνή, θεωρώ ότι είμαι σε ένα πολύ καλό δρόμο. Δεν με τρελαίνει πια να ανέβω στη σκηνή με τις συνθήκες που επικρατούν. Και δεν το λέω με έπαρση λόγω των «Άγριων Μελισσών». Δεν θέλω να παίξω, κάνοντας πρόβες για 3 μήνες, χωρίς να πληρωθώ ή να παίξω με ελάχιστα χρήματα ή ποσοστά. Δεν θέλω να παίζω μόνο για εμβολιασμένους, το θεωρώ ρατσιστικό. Δεν μπορεί να κλείνεις τις αίθουσες του πολιτισμού και να βάζεις μόνο εμβολιασμένους.

Λόγω ανασφάλειας του επαγγέλματος, έτυχε να κάνετε κάποια άλλη δουλειά για να επιβιώσετε;

Βέβαια. Έχω κάνει πολλές δουλειές. Ήμουν στον «Έρωτα» στον ΑΝΤ1 και αναγκαστικά για να πληρώσω τα έξοδά μου, τα βράδια πήγαινα σε μία καφετέρια στην Πλάκα και δούλευα λάντζα. Γιατί τα χρήματα από τις παραγωγές τα παίρναμε μετά από έξι μήνες. Και σε βενζινάδικο έχω δουλέψει, σε μπαρ, σε εστιατόριο. Δεν την φοβάμαι τη δουλειά.

Σας έχει τύχει ποτέ να αποχωρήσετε από κάποια δουλειά, λόγω κακής συμπεριφοράς συναδέλφου;

Μου έχει τύχει. Έχω φύγει από θεατρική παράσταση, σταματώντας τις παραστάσεις κι έχω πει ότι αυτός που έχει κάνει ό,τι έχει κάνει, πρέπει να ζητήσει ένα συγγνώμη. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν ζήτησε συγγνώμη και η παράσταση κατέβηκε. Όλοι έχουμε ευθύνες και πρέπει να τις αναλαμβάνουμε. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο ανταγωνιστικό και χωρίς λόγο μάλιστα.

Εσείς έχετε βιώσει κακοποιητική ή ρατσιστική συμπεριφορά, ίσως λόγω κιλών, μέσα στη δουλειά σας;

Όχι κι αν έχω αντιληφθεί ότι κάτι πάει να γίνει, βάζω πάντα τα όριά μου. Στο χέρι μας είναι να βάλουμε τα όριά μας, αρκεί να μην φοβόμαστε τις συνέπειες. Ακόμη και σε νεαρή ηλικία που δούλευα καλοκαίρι σε ένα μαγαζί, απάντησα στον ιδιοκτήτη που ήθελε να πληρώσουμε τα ρούχα της δουλειάς μας. Δεν φοβήθηκα και είχα το θάρρος να μιλήσω. Με έδιωξε, τον πήγα στην επιθεώρηση εργασίας και βγήκα κερδισμένος. Πάνω στον φόβο μας πατάνε, αλλά δεν πρέπει.

Μέσα από τα όσα ακούστηκαν σχετικά με το #metoo θεωρείτε ότι έχει ξημερώσει μία πιο φωτεινή μέρα για τον χώρο σας;

Μετά τον εγκλεισμό δεν ξέρω τι μας ξημερώνει. Σίγουρα βοηθάει το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι μίλησαν, αλλά πολύ φοβάμαι ότι με τον εγκλεισμό, η κοινωνία μα, έχει λαλήσει. Βία, εγκληματικότητα, δολοφονίες, κ.α.

Πηγή:ΕΓΩ