Ράνια Σχίζα: «Έχω πει πολλά «όχι», όχι για να χτίσω καριέρα, αλλά γιατί κάτι δεν με ιντρίγκαρε πολύ»

Η ίδια σε συνέντευξή της μίλησε για το πώς βλέπει την κοινωνία μας να εξελίσσεται μέσα από τα όσα συμβαίνουν, για τους λόγους που δεν έχει social media και για όσα άλλαξαν στη ζωή της με τον ερχομό των παιδιών της.

Την κοινωνία μας την βλέπετε να εξελίσσεται, μέσα από τα όσα συμβαίνουν;

Πολύ φοβάμαι ότι γυρνάμε σε έναν σκοταδισμό πάλι και δεν μου αρέσει καθόλου. Εκεί που πάμε να κάνουμε βήματα, ξαφνικά γυρνάμε πίσω. Βιώνουμε τρόμο, βία, ναζιστικά κατάλοιπα, ασθένειες, πόλεμο. Πιστεύω πολύ στη νέα γενιά, θέλει αντίσταση, αλλά οι συνθήκες δεν βοηθούν.

Τι θα σας βγάλει έξω φρενών σήμερα;

Με τρελαίνει το γεγονός ότι γίνεται ένας πόλεμος κι από πίσω κρύβονται κάποια ανθρώπινα εγώ. Σκοτώνονται γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι. Δεν μπορώ να το συλλάβω. Είμαστε όλοι ίδιοι. Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Το τελευταίο πράγμα που μας ενδιαφέρει είναι ο άνθρωπος και όλα είναι αριθμοί.

Εσείς δεν έχετε social media. Πώς κι έτσι;

Όχι. Είναι άποψη και στάση ζωής μου. Τα φοβάμαι, γιατί μπορεί να με παρασύρουν να μιλάω μαζί σου γραπτώς και να μη σε έχω πάρει ένα τηλέφωνο να σε ακούσω και να δω τι κάνεις πραγματικά. Θέλω να αγγίζω, να ακούω και να μυρίζω τον άλλον. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τους πλασματικούς φίλους ή τα πλασματικά likes.

Τι άλλαξε στη ζωή σας με τον ερχομό των παιδιών σας;

Μετατοπίστηκε το κέντρο μου εντελώς. Έγινα πιο ευάλωτη, ευαίσθητη και δυνατή παράλληλα. Δεν ντρέπομαι να «τσαλακωθώ». Τα παιδιά μου είναι οι ωραιότερες στιγμές της ζωής μου.

Η υποκριτική έχει λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά σε δύσκολες στιγμές της ζωής σας;

Εντελώς. Μπορεί και να ήμουν στα σίδερα (γέλια). Είναι μία ανάγκη να εκφραστείς. Θυμάμαι ότι είχα έντονο πονόδοντο, ανέβηκα στη σκηνή, τον ξέχασα και μετά κατέβηκα και ούρλιαζα πάλι από τον πόνο. Τα ξεχνάς όλα στη σκηνή, είναι πολύ μαγικό. Στη δική μου περίπτωση βέβαια, για μεγάλα διαστήματα, δεν έπαιζα, γιατί έπαιξε ρόλο το ότι έγινα μητέρα κι αφιέρωσα πολύ μεγάλο χρόνο στα παιδιά μου.

Κάνατε ποτέ κάποια άλλη δουλειά, λόγω ανασφάλειας του επαγγέλματος;

Όχι, δεν έκανα. Παρ’ ότι από μικρή δούλευα στον φούρνο του μπαμπά μου κι εκτίμησα τη δουλειά και τους ανθρώπους. Αισθάνθηκα αυτή την ανασφάλεια του επαγγέλματος, αλλά είχα πάντα την στήριξη του συζύγου μου και άρα την επιλογή να μην δουλέψω κάποια στιγμή.

Συνειδητά απέχετε από την τηλεόραση;

Ναι. Αν μου αρέσει κάτι πάρα πολύ, θα το κάνω. Εξαρτάται βέβαια, γιατί δεν θέλω να γίνει η ζωή μου έτσι ώστε να κάνω και τηλεόραση και θέατρο μαζί, μη έχοντας χρόνο να δω τους ανθρώπους μου. Μόνο δύο φορές το έχω κάνει. Έχω πει πάρα πολλά «όχι», όχι για να χτίσω καριέρα, αλλά γιατί δεν με ιντρίγκαρε κάτι πολύ. Αυτό που με ενοχλεί είναι τα καθημερινά σίριαλ, που ο ηθοποιός δεν έχει χρόνο να φέρει άποψη και ο τηλεθεατής είναι αποσβολωμένος στην τηλεόρασή του. Δεν θα ήθελα να κάνω καθημερινό.

Έχει τύχει να πείτε «όχι» σε δουλειά και μετά να δείτε το αποτέλεσμα και να το μετανιώσετε;

Όχι, αλλά μου είχε δοθεί ένα κείμενο που δε με ιντρίγκαρε και το είδα μετά να εξελίσσεται με έναν καλύτερο τρόπο. Δεν μετάνιωσα που δεν συμμετείχα, αλλά ήρθε κάτι άλλο μετά. Είμαι ευχαριστημένη κι ευγνώμων με όσα έχω κάνει.

Πηγή:ΕΓΩ