Σωτήρης Χατζάκης: «Βλέπω τα πάντα, από τη Βουλή μέχρι το “Survivor” και το “Next top model”»

Ο ίδιος σε συνέντευξή του ανέφερε τι τον έκανε να επιστρέψει στην τηλεόραση μετά από χρόνια και ποια είναι τα σχέδια του για το μέλλον.

Μετά από χρόνια, σε ξαναείδαμε στην τηλεόραση στο «Κόκκινο ποτάμι». Τι σε έκανε να επιστρέψεις;

Μετά το θέατρο της Δευτέρας μπήκα σε μια σειρά με την Τζένη Καρέζη, γιατί την αγαπούσα αβάσταχτα και ήμουν φίλος της και ερωτευμένος μαζί της εφ' όρου ζωής. Μετά έκανα το «Δέκα» του Καραγάτση, όπου ήταν όλοι οι εκλεκτοί μου συνάδελφοι από το θέατρο. Μπήκα, λοιπόν, στο «Κόκκινο ποτάμι» γιατί εκτιμώ τον Μανούσο Μανουσάκη και την Πηγή Δημητρακοπούλου. Επίσης θεωρώ αδέλφια μου τους Πόντιους γιατί είμαι Κρητικός. Και με την ίδια λογική της εκτίμησης και της ευγνωμοσύνης θα κάνω ένα γκεστ στο «Ετερος εγώ». Και σε οτιδήποτε παρουσιαστεί στο μέλλον, όταν έχουν ουσία το περιεχόμενο και η φόρμα, θα είμαι εκεί. Ειδικότερα στην τηλεόραση, όπου η μυθοπλασία επανήλθε, αλλά σε υπερβολικό βαθμό, γιατί κάποια από τα σίριαλ δεν ήταν καλά. Οπότε λέω «ναι» στην τηλεόραση. Εξάλλου, βλέπω τα πάντα, από τη Βουλή μέχρι το «Survivor» και το «Next top model». Και τα βλέπω γιατί όλοι αυτοί που συμμετέχουν σε όλα αυτά ψηφίζουν. Το «Survivor» είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Δεν μου αρέσει που το κατηγορούν, αλλά δεν μου αρέσει και το ίδιο.

Ισχύει ότι θα σε βλέπαμε στον «Σασμό»;

Θα ήμουν στον «Σασμό» με μεγάλη χαρά. Είχαμε σχεδόν συμφωνήσει, αλλά κατάλαβα ότι έπρεπε να αναιρέσω τον λόγο μου στον «Σλουθ». Κι εγώ, όταν δίνω έναν λόγο, δεν τον παίρνω πίσω. Στεναχωρήθηκα γιατί είναι και η πατρίδα μου και θα πήγαινα. Δεν φαντάζεσαι πόσο δεμένος είμαι με τη γενέθλια γη! Ι Και με την οικογένεια σου ήσουν δεμένος; Είμαι πολύ ευτυχισμένος που είχα αυτή την οικογένεια… Τον πατέρα τον ΕΛΑΣίτη, τον εξόριστο, τη μάνα που έζησε απίστευτα βασανιστήρια από τους «απέναντι», του καταστροφικού εμφυλίου. Εχτισαν με δύναμη ένα νοικοκυριό και μεγάλωσαν δύο παιδιά, εμένα και τον αδελφό μου, τον Γιάννη, που είναι ένας καταπληκτικός ζωγράφος-αγιογράφος. Ποτέ δεν μας έλειψε κάτι. Ημασταν φτωχοί, αλλά εν πλήρει αριστοκρατία, που λέει και ο Ζουράρις.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Εδώ και 30 χρόνια περίπου δουλεύω τη σχέση του αρχαίου δράματος με τον λαϊκό πολιτισμό, έκανα τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη, το «Η νύχτα του τράγου», το «Τραγούδι του νεκρού αδερφού», σε διαβαλκανική. παράσταση, το «Ντιμπούκ» και τώρα κάνω το τελευταίο έργο που-λέγεται «Τ' αλλαγμένα κεφάλια» - ένας ινδουιστικός μύθος του Μεσαίωνα για τη σχέση του μυαλού με το σώμα και του ενστίκτου με την επεξεργασία του. Επίσης θα σου πω και τα μεγάλα μου όνειρα: θέλω να κάνω ένα εργαστήρι που θα ενώνει το αρχαίο δράμα με τον λαϊκό πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Αυτό το εργαστήρι θα εξάγει συστηματικά, αφού το κράτος δεν το κάνει, το αρχαίο δράμα στον κόσμο. Και θέλω να κάνω έναν θίασο καραγκιόζη, όπως παλιά, ασπρόμαυρο με λάμπες θυέλλης με πραγματική ορχήστρα, και να παίζω στα καφενεία και στις πλατείες.

Πηγή:Real