Δούκισσα Νομικού: «Τα χρόνια που περνούν χωρίς να τα χαιρόμαστε με προβληματίζουν, όχι οι ρυτίδες»

Η γνωστή παρουσιάστρια και επιχειρηματίας σε συνέντευξή της ανέφερε αν την προβληματίζουν τα χρόνια που περνούν και αν θα την ενδιέφερε να ασχοληθεί ξανά με τον κινηματογράφο.

Τι θα κάνεις το Πάσχα;

Θα το περάσω οικογενειακά, αν και ακόμα δεν έχουμε συγκεκριμένο πλάνο. Προσπαθούμε πάντα τις γιορτές να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα και να ταξιδεύουμε οι τέσσερις μας, δημιουργώντας αναμνήσεις για μας και τα παιδιά μας.

Μητέρα μικρών παιδιών σε εποχή Covid αλλά και πολέμου. Τί σε προβληματίζει σε σχέση με το μέλλον τους;

Ακριβώς αυτό που είπες, το μέλλον. Πώς τα παιδιά σήμερα, ζώντας σε ένα περιβάλλον τόσο σκληρό, τόσο τοξικό, θα βρουν τον δικό τους δρόμο, τη δική τους διέξοδο, πώς θα ονειρευτούν και πώς θα οδηγηθούν σε έναν κόσμο ελεύθερο και αγαπημένο; Προβληματίζομαι, αλλά ταυτόχρονα πιστεύω στη δύναμη του καλού.

Με τον σύζυγο σου ανταλλάσσετε απόψεις για τα επαγγελματικά;

Με τον Δημήτρη συζητάμε τα πάντα και ο ένας στηρίζει τον άλλον. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα, ειδικά στα επαγγελματικά.

Θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς ξανά με τον κινηματογράφο;

Τον λατρεύω. Και οι δύο ταινίες που έκανα ήταν μοναδικές εμπειρίες. Θα συμμετείχα ξανά σε μια ταινία αν ένιωθα την ίδια ασφάλεια, καθοδήγηση και υποστήριξη, όπως όταν με σκηνοθέτησε ο σπουδαίος Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Ποιες γυναίκες θεωρείς πρότυπα;

Μία και μοναδική. Την έχω ως πρότυπο, τη θαυμάζω, την αγαπώ: είναι η μητέρα μου.

Τα χρόνια που περνούν σε προβληματίζουν;

Τα χρόνια που περνούν είναι ευλογία. Αυτό σημαίνει πως είμαστε εδώ. Ζωντανοί και ενεργοί. Τα χρόνια που περνούν χωρίς να τα χαιρόμαστε αυτά με προβληματίζουν. Για παράδειγμα, τα χρόνια της καραντίνας, που στερηθήκαμε βόλτες, επισκέψεις σε παππούδες, αγκαλιές, ταξίδια, γέλια και χαμόγελα που δεν είδαμε λόγω της μάσκας. Αυτά με απασχολούν. Οχι οι ρυτίδες.

Ατομο με κοινωνικές ευαισθησίες, με πολυεπίπεδη δράση και ως Πρέσβειρα της Ενωσης «Μαζί για το Παιδί». Πώς βιώνεις αυτόν τον ρόλο;

Είμαι ευγνώμων που μπορώ να συμμετέχω και να συμβάλλω στο έργο της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» και που βρίσκομαι δίπλα σε αυτούς τους μικρούς ήρωες. Κάθε φορά που συναντιόμαστε, γίνομαι κι εγώ παιδί. Δεν είμαι εγώ' που τους δίνω δύναμη, αλλά εκείνα σε μένα. Κάθε συνάντηση μας είναι ένα μάθημα ζωής για μένα. Με εμπνέει η αθωότητα τους, η αλήθεια τους, η δύναμη της ψυχής τους. Εναν τέτοιο κόσμο έχουμε ανάγκη, όπου όλοι ενωμένοι και αλληλέγγυοι θα είμαστε επικεντρωμένοι στον καλό μας εαυτό.

Πηγή:Gala