Τσαλίκη: Μιλάει για τα 38 χρόνια γάμου με τον Μπέζο: «Είναι το πιο δύσκολο να κρατήσεις μία σχέση»

Η ηθοποιός σε συνέντευξή ης ανέφερε πόσο εύκολη ήταν αυτή η πορεία από την αρχή μέχρι τώρα και για το πώς είναι ως μητέρα.

Διάγετε έναν πολύχρονο γάμο με τον Γιάννη Μπεζό. Πόσο εύκολη ήταν αυτή η πορεία από την αρχή μέχρι τώρα;

Εχω μιλήσει πάρα πολλές φορές γι' αυτό, δεν υπάρχουν ευκολίες στις σχέσεις. Γενικά, επειδή η ζωή δεν είναι εύκολη και η ζωή είναι ένας αγώνας καλό είναι μεγαλώνοντας να λειαίνουμε τις γραμμές να βγάζουμε από πάνω μας βάρη και περιττά πράγματα. Πάνω σε αυτό το σκεπτικό, μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολες είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και πόσο δύσκολες είναι οι ερωτικές και οι έγγαμες σχέσεις. Το να μπορείς να κρατήσεις μια σχέση είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, τόσο δύσκολο είναι να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Αν το κάνεις αυτό και το κάνουν και οι δύο μέσα στη σχέση, υπάρχουν πολλές πιθανότητες η σχέση αυτή να μακροημερεύσει. Είναι θέμα ατομικής ευθύνης.

Πόσα χρόνια είστε μαζί;

Από το 1984, 38 χρόνια...

Στα 18 σας είχατε φύγει από τους γονείς σας, γιατί θέλατε να ανακαλύψετε τον εαυτό σας. Εσείς πώς είστε ως μητέρα;

Δεν νομίζω ότι διαφέρω από κάποια άλλη μητέρα. Και λάθη έχουμε κάνει, το θέμα είναι να μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας. Το άγχος είναι ένα από αυτά, δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε για τα παιδιά μας. Είναι σαν να το παίρνουμε προσωπικά και να περιμένουμε να ζήσουν τη δική μας, ζωή, αντί να τους δώσουμε το ελεύθερο να ζήσουν τη δική τους. Το βλέπω παντού γύρω μου ότι οι γονείς και κυρίως οι μητέρες που είναι πιο συναισθηματικά δεμένες με τα παιδιά τους παίρνουν πολύ προσωπικά τη ζωή του παιδιού τους. Οποιοδήποτε λάθος έχει αντίκρισμα επάνω τους νιώθουν ενοχικά σαν να έκαναν εκείνες κάποιο λάθος. Και αυτό δεν είναι σωστό, δεν υπάρχει περίπτωση ο άνθρωπος να μην κάνει λάθος είτε είναι γονιός είτε είναι παιδί, οπότε, γνωρίζοντάς το αυτό, πρέπει να μας απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη είναι να αφήσουμε τα παιδιά ελεύθερα να ,κάνουν τα δικά τους λάθη. Η στάση του γονιού πρέπει να είναι η συμπαράσταση, ότι είμαι εδώ σε ό,τι χρειαστεί, είτε το παιδί θέλει να το μοιραστεί είτε όχι. Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι είμαστε εκεί.

Θέλει πολλή δουλειά αυτό...

Θέλει και δεν μου είναι εύκολο. Κάθε φορά κάνω μεγάλη δουλειά με τον εαυτό μου για να μπορώ να είμαι έτσι όπως θα ήθελα δίπλα στην κόρη μου. Στήνουμε το έδαφος της δικής μας γαλήνης, του εαυτού μας για να μπορέσουμε να υπάρχει μια ελεύθερη σχέση με το παιδί μας. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο «εγώ» τους πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένα μεγάλο «εγώ». Αν το παιδί μας κάνει λάθος, εγώ θα φταίω, εμένα θα κατηγορήσουν. Πρέπει να είμαστε πιο ελεύθεροι άνθρωποι, πρώτα με τον εαυτό μας. Να μην καταδικάζουμε, να μη νιώθουμε ενοχές, να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας αλλά να τα αγαπάμε κιόλας. Οπότε, αν είμαστε καλοί και με κατανόηση απέναντι στον εαυτό μας αμέσως ανοίγεται και ο δρόμος για τα παιδιά μας. Ο μεγάλος εχθρός του ανθρώπου σήμερα είναι το «εγώ» του. Με αυτό παλεύουμε. Αν επικεντρωθούμε σε αυτό το πρόβλημα και το επιλύσουμε, θα νιώσουμε μεγάλη ελευθερία.

Πηγή:Real