Άννα Μπεζάν: Η ζωή σε χώρο προστασίας ανηλίκων και το ένστικτο της μητρότητας

Το ευτυχισμένο ζευγάρι σε συνέντευξή του ανέφερε ποια στοιχεία ξεχώρισε ο ένας στον άλλον και αν γνωρίζει το φύλο του μωρού που περιμένει.

Άννα, όπως έχεις παραδεχτεί, είχες δύσκολα παιδικά χρόνια. Τη μητέρα σου δεν τη γνώρισες, σε άφησε στο μαιευτήριο όταν γεννήθηκες με αποτέλεσμα να μεγαλώσεις σε έναν χώρο προστασίας ανηλίκων, τη «Μέλισσα». Τι θέλεις να διασφαλίσεις για το παιδί σου;

Άννα: Το πρώτο που θα κάνω είναι να το γεμίζω αγκαλιές και φιλιά για να με νιώθει συνεχώς δίπλα του. Είναι κάτι που έχω στερηθεί εγώ και δεν θέλω με τίποτα να το ζήσει και το παιδί μου, όπως και το κάθε παιδί. Μια αγκαλιά μπορεί να λύσει θέματα και προβλήματα. Σε δεύτερο χρόνο, δεν θα ήθελα να του στερήσω την ελευθερία του. Θέλω να είναι ευτυχισμένο ό,τι κι αν κάνει, να έχει το «δώρο» να απολαμβάνει τη ζωή.

Δημήτρης: Ένα όμορφο και υγιές περιβάλλον –χωρίς εντάσεις και καβγάδες– είναι το καλύτερο για να μεγαλώνει ένα παιδί. Αυτό θέλουμε να του προσφέρουμε.

Άννα: Σιγά σιγά ανακαλύπτω τα ένστικτα της μητρότητας. Και επειδή έχω παραδείγματα προς αποφυγή από τον κύκλο μου, είμαι σίγουρη πως θα λειτουργήσει η οικογένεια που δημιουργούμε με τον Δημήτρη.

Δημήτρης: Μπορεί να μην έχουμε κοινά βιώματα, αλλά έχουμε τις ίδιες ανάγκες για να δημιουργήσουμε την ιδανική οικογένεια που θέλουμε.

Ποιο είναι εκείνο το στοιχείο του Δημήτρη που σε έκανε να νιώθεις σιγουριά πως το παιδί σου θα έχει έναν καλό πατέρα;

Άννα: Όταν βλέπεις ότι έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που αντιλαμβάνεται πλήρως τις ανάγκες σου και τις επιθυμίες σου, έναν άντρα που σέβεται τη δομή της οικογένειας και με τον οποίο ταιριάζεις απόλυτα, δεν μπορεί παρά να αισθάνεσαι σιγουριά ότι θα είναι ο πιο σωστός πατέρας για το παιδί σου.

Δημήτρης: Η Άννα έχει φίλους που έχουν δημιουργήσει οικογένεια, όπως κι εγώ έχω πολύ κοντινά μου άτομα που είτε είναι παντρεμένα είτε παντρεύονται άμεσα. Μάλιστα, το καλοκαίρι θα βαφτίσω το παιδί ενός κολλητού μου φίλου. Οπότε, θέλοντας και μη, αρχίζει και μπαίνει στον νου σου η δημιουργία της οικογένειας. Δεν είμαι και 25 χρόνων για να τρομάζω στην ιδέα να πάρω αγκαλιά ένα μωρό!

Άννα: Και εγώ στο ίδρυμα όπου ζούσα από τα 12 μέχρι τα 18 μου με μεγάλωσαν παιδιά, μεγάλωσα με παιδιά και μεγάλωσα παιδιά. Με όλα –μικρότερα ή μεγαλύτερα– είχαμε μια στενή επαφή, με έντονο το αίσθημα της προστασίας του άλλου.

Δημήτρη, ποιο στοιχείο της Άννας εκτιμάς και πιστεύεις ότι θα την κάνει καλή μητέρα του παιδιού σου;

Δημήτρης: Με την Άννα έχουμε ένα έντονο και ξεχωριστό δέσιμο από την αρχή. Έχει ευαισθησίες στο θέμα της οικογένειας και είναι κάτι που το έχει ψηλά και υπεράνω όλων, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για μένα. Δεν είναι καθόλου επιφανειακό κορίτσι, που θα μπορούσε να ήταν στην ηλικία της, και έχει φοβερές αξίες. Είναι ένα πολύ δοτικό άτομο, υποστηρικτικό, έχει τεράστια υπομονή και είναι πάντα ψύχραιμη. Στο θέμα του μωρού, όταν το συζητούσαμε, ακτινοβολούσε. Είναι μια περίοδος που ήμουν και είμαι ερωτευμένος μαζί της, όπως επίσης τη σέβομαι και την εκτιμώ ως άνθρωπο. Επίσης, περνάμε φοβερά μαζί και έχουμε άπειρα κοινά στοιχεία μεταξύ μας.

Γνωρίζετε το φύλο του μωρού;

Δημήτρης: Όχι ακόμα.

Περιγράψτε τη στιγμή που το είδατε ή το ακούσατε για πρώτη φορά στο υπερηχογράφημα.

Δημήτρης: Εντάξει, βάλαμε και οι δύο τα κλάματα.

Άννα: Πήγαμε κατευθείαν στον γιατρό την επομένη. Μάλιστα, προσποιήθηκα πως είχα πόνο –ήταν Παρασκευή απόγευμα– γιατί δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι τη Δευτέρα που θα άνοιγε το ιατρείο. Ήθελα να πάω μόνο και μόνο για να ακούσω την καρδούλα του.

Δημήτρης: Ήταν υπερσυγκινητικά! Χτυπούσε η καρδιά μου όσο δεν είχε χτυπήσει ξανά. Έρχεται ένα μωρό και σου αλλάζει τον κόσμο. Πάθαμε αγάπη!

Δημήτρη, έχει ξεκινήσει η Άννα να σου ζητάει να της φέρεις διάφορα φαγητά ερχόμενος σπίτι;

Δημήτρης: Μου ζήτησε να της φέρω μπουγάτσες Θεσσαλονίκης.

Άννα: Κοροϊδεύει! (Γελάει.) Εγώ προσπαθώ να ικανοποιώ τις λιγουρίτσες του Δημήτρη.

Δημήτρης: Γεμίζω τα ντουλάπια με μαρμελάδες, νουτέλα, μπισκότα για να αποφύγουμε τέτοιες εκπλήξεις. Επίσης, προχθές της έφτιαξα γαλλικό τοστ και πανκέικ.

Άννα, σε αγχώνει το ότι θα αλλάξει το σώμα σου και θα πάρεις κάποια κιλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης;

Άννα: Όταν μπαίνεις στη διαδικασία μιας εγκυμοσύνης, είναι το τελευταίο που σκέφτεσαι. Είμαι τυχερή γιατί το σκαρί μου είναι έτσι που δεν σηκώνει πολλά πολλά. Κάθε φορά ρωτάω τον γυναικολόγο μου αν έχω πάρει πολύ βάρος και εκείνος μου απαντά: «Άννα μου, απλώς δεν φαίνονται οι κοιλιακοί σου!». Δεν θα στενοχωρηθώ καθόλου αν θα πάρω κιλά. Ίσα ίσα που θέλω να ευχαριστηθώ την εγκυμοσύνη μου και να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό και χωρίς επισκληρίδιο.

Δημήτρης: Εγώ εύχομαι να έχουμε μια εύκολη εγκυμοσύνη και να έρθει με το καλό το μωρό μας.

Πηγή:ΟΚ