Αλεξάνδρα Αϊδίνη-Χρήστος Λούλης: «Αυτό το τέρας να το βάλουμε μπροστά μας και να το αντιμετωπίσουμε»

Οι δύο ηθοποιοί σε συνέντευξή τους μίλησαν για τη βία κατά των γυναικών και για τη θέση που πρέπει να πάρουμε μπροστά στο… τέρας.

Έξαρση του φαινομένου, μετά από τόσα περιστατικά γυναικοκτονίας και γενικότερης βίας κατά των γυναικών;

Α.Α.: «Υπάρχει μια έξαρση σαφώς, διότι γενικά στην κοινωνία μας κάτι που σιγοβράζει ξαφνικά εκρήγνυται, λόγω πολλών συνισταμένων. Από την άλλη, νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι αυτό το τέρας να το βάλουμε μπροστά μας και να το αντιμετωπίσουμε. Όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία ανοχή και νομιμοποίηση τέτοιας πράξης».

Ευελπιστείτε σε «κάθαρση» στους εργασιακούς χώρους και περισσότερο φως για αξιοκρατία και διαφάνεια;

Α.Α.: «Είναι μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει για τα καλά, όμως, επειδή εμπεριέχει ριζωμένα δεδομένα μέσα στη συνείδηση μας, δυστυχώς, θα πάρει χρόνο. Από τη μια στιγμή στην άλλη δεν θα γίνουν όλοι υποδείγματα εργοδοτών και αντίστοιχα υπαλλήλων που έχουν τη δύναμη να αντικρούσουν μια τέτοιου είδους συμπεριφορά. Χρειάζονται θεσμοί και όχι τηλεδίκες και μεγαλοστομίες. Μου δημιουργεί μεγάλο θυμό ο βομβαρδισμός από αυτό που "πουλάει πιο πολύ". Αυτό που πουλούσε χθες, ξαφνικά παραμερίζεται, θαρρείς και εξαφανίζεται. Ανθρωποι που έχουν χαθεί ή έχουν χάσει ανθρώπους. Είναι εγκληματικό».

Καιρός να πάρουμε θέση μάχης απέναντι στο... τέρας;

Χ.Λ.: «Πρέπει να επενδύσουμε σε ένα πλαίσιο σχέσης με τα παιδιά μας, με τους γύρω μας και κατ' επέκταση με τον εαυτό μας, στο οποίο δεν θα υπάρχει η ενοχή ότι εγώ φταίω για κάτι κακό που μου συνέβη. Μια γυναίκα υπόκειται σε παρενόχληση, ενδεχομένως και κάτι άλλο παραπάνω, επειδή ήθελε να είναι ευχάριστη και να ζήσει τη ζωή της. Έχει μια περιέργεια για τα πράγματα, δεν μπορεί να τη βιάζουν ή να την παρενοχλούν και μέσα της να νιώθει ότι φταίει αυτή. Όχι, δεν φταις εσύ. Πρέπει να το διαχωρίσουμε. Ρε παιδιά, θέλω να περάσω όμορφα. Δεν φταίω εγώ που μου συνέβη αυτό το πράγμα. Και αμέσως να παίρνουν θέση μάχης απέναντι στο κακό που μας συμβαίνει. Ως άνθρωποι ελεύθεροι και θαρραλέοι».

Η γνώση για να καταργηθεί το «σώπα, μη μιλάς» πρέπει να ξεκινά από την οικογένεια;

Χ.Λ.: «Εννοείται. Να λέμε στα παιδιά μας άτι με το που νιώθεις ότι κάτι σου συμβαίνει άσχημα ή νιώθεις περίεργα, φεύγεις. Το λες, φωνάζεις. Δεν μπαίνουν ζυγαριές με δοσολογίες διαμαρτυρίας. Είναι σαν αυτά που συμβαίνει στην Ουκρανία. Ο άλλος έρχεται και σου κάνει εισβολή. Θα αντισταθείς. Θα σταθείς όρθιος και θα πεις "φτάνει, δεν θέλω"».

Πηγή:Τηλεθεατής