Δήμητρα Παπαδοπούλου: «Έχω ζήσει τον έρωτα με όλους τους παλμούς και τις δονήσεις»

Η ίδια με αφορμή το νέο της βιβλίο «Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μωρό μου» μίλησε για το αν έχει ζήσει μεγάλους έρωτες.

«Όταν είσαι 18-20 χρόνων και δεν ξέρεις ακριβώς τους στόχους σου, όταν δεν έχει προκύψει μέσα σου αβίαστα αυτό που θέλεις να κάνεις στη ζωή σου και οι ορμόνες είναι τούμπανο, είναι πιθανό να μπλέξεις με την καψούρα πιο γερά από ένα άλλο παιδί που είναι πιο βαθιά προσανατολισμένο.

Στον στοχοπροσηλωμένο ο έρωτας μένει λίγο πιο πίσω ή λειτουργεί παράλληλα. Στα παιδιά που αναφέρομαι εγώ ο έρωτας αποκτά μια άλλη διάσταση, που τα σαρώνει όλα».

Το έχεις ζήσει αυτό;

Φυσικά το έχω ζήσει, όχι με τη σειρά και τη λογική που είναι μέσα στο βιβλίο. Όμως, έχω ζήσει τον έρωτα με όλους τους παλμούς και τις δονήσεις, όλο αυτό που μαζεύονται οι φίλοι και μιλάνε για τους έρωτες και την καψούρα τους και οι σχολές μένουν πίσω, τα βιβλία μένουν αδιάβαστα…

Είναι μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων αυτή, παλιότερα νόμιζα πως είμαι μόνη μου εγώ, μια τρελή μέσα στο σύμπαν, αλλά είναι πολλά παιδιά που τρώνε έτσι τα χρόνια τους, με τις καψούρες, αναλύουν πάρα πολύ όλα αυτά που ζουν μέσα από έναν άντρα, μια γυναίκα, ενώ πίσω περιμένουν όλα τα υπόλοιπα.

Από τη μία είναι οι στοχοπροσηλωμένοι στην καριέρα, από την άλλη οι αισθηματίες που ζουν για τον έρωτα, αλλά η ζωή τελικά δεν είναι κάπου στη μέση;

Το μέτρο είναι ξεκάθαρα το ζητούμενο, να υπάρχουν και τα δύο. Αλλά καμιά φορά για να συνειδητοποιήσεις πως πρέπει να φτάσεις σε αυτό το μέτρο μπορεί να βρεθείς σε ένα άκρο.

Ο έρωτας σε επίπεδο έμπνευσης παίζει καταλυτικό ρόλο στη δική σου ζωή, είτε σαρωτικός είτε ανεκπλήρωτος; Πια, δόξα τω Θεώ, είμαι σε μια ηλικία και με μια συσσώρευση εμπειρίας που νομίζω ότι είμαι σε θέση να μιλάω για την αγάπη.

Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες ελπίζω πως έχουν μείνει στο παρελθόν, σε πιο νεανικές στιγμές.

Είναι τελικά ο έρωτας θέμα ωριμότητας;

Η αγάπη είναι θέμα ωριμότητας. Ο έρωτας είναι ένα υπέροχο πράγμα – δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν, απλά κάποιες φορές παίρνει μια θέση υπερβολική και δυσανάλογη στη ζωή μας.

Αυτό βέβαια μπορείς να το δεις όταν έχει κάνει τον κύκλο του, όχι την ώρα που καίγεσαι στην καψούρα. Μετά όμως μπορεί να πεις «όπα, ο έρωτας είναι ένα καύσιμο, έχει μεγάλη δύναμη, αλλά εγώ έχω φτάσει σε ένα σημείο να αξιολογώ την αγάπη ως πιο δυνατό στοιχείο γιατί είναι το παράγωγο του έρωτα και αυτό που θα μείνει!».

Έχεις ζήσει μεγάλους έρωτες που έγιναν μεγάλες αγάπες;

Γιατί υπάρχει και το άλλο μονοπάτι, της απέχθειας, της διαγραφής. Ναι, έχω ζήσει. Γιατί έχω περάσει και το άλλο. Έχει μεγάλο ψυχικό κόστος κάτι που ερωτεύτηκες πολύ μετά να το σιχαθείς.

Αν δεν εξελιχθεί η ενέργεια του έρωτα σε αγάπη, για μένα είναι μια αναπηρία. Στον άνθρωπο που ερωτεύεσαι ακουμπάς πάνω του χρόνο, ενέργεια. Αν αυτή η ενέργεια έχει μεταστραφεί μόνο σε κακία, είναι χάσιμο χρόνου και δύναμης. Ο έρωτας είναι αφορμή για την αγάπη. Έτσι τα βιώνω τώρα τα πράγματα.

Πηγή:ΟΚ