Ταμίλα Κουλίεβα: Το απίστευτο περιστατικό με την Τζένη Καρέζη στα πρώτα βήματά της

«Η Tέχνη υπήρχε πάντα στη ζωή μας. Παρακολουθούσαμε συνεχώς παραστάσεις, εκθέσεις και διαλέξεις. Ο πατέρας μου ήταν μαθηματικός και βαθιά πνευματικός άνθρωπος. Ξέρεις, οι μαθηματικοί επειδή έχουν σχέση με την ακρίβεια λατρεύουν την κλασική μουσική.

Ο πατέρας μου λοιπόν ήταν εντυπωσιακά μεγάλος γνώστης της. Μπορούσε να ακούσει οτιδήποτε και να σου πει ποιος είναι ο συνθέτης. Ουσιαστικά, λοιπόν, εκείνος με μύησε στην Τέχνη και ακολούθησε στην πορεία και η αδελφή μου.

Παράλληλα με το κλασικό σχολείο τελείωσα και το μουσικό. Έκανα μαθήματα πιάνου επτά χρόνια. Είχα μεγάλο πάθος επίσης για το μπαλέτο. Μικρή έκανα καλλιτεχνικό πατινάζ αλλά είχα μια φίλη που ήταν πάντα πολύ καλύτερη από εμένα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η μητέρα μου να με αποσύρει. Της το κρατάω μανιάτικο» αποκάλυψε η ηθοποιός.

Τα φοιτητικά της χρόνια τα χαρακτηρίζει «σημείο αναφοράς». Ξεκίνησε τις σπουδές της στη σκηνοθεσία, γρήγορα όμως κατάλαβε ότι η θέση της είναι πάνω στη σκηνή. «Διάβασα ξανά, έδωσα εξετάσεις και πέρασα στη σχολή υποκριτικής. Ήταν θαύμα. Για να καταλάβεις, ανά χίλιους υποψηφίους αντιστοιχούσε μία θέση.

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα εκείνη την εποχή. Έτσι όπως λειτουργούσε ο κρατικός μηχανισμός έδινε τη δυνατότητα στους φοιτητές να σπουδάζουν δωρεάν, και μάλιστα παραχωρούσε και ένα χρηματικό ποσό κάθε μήνα. Είχε πολλές παροχές για να μπορέσει ένα παιδί να αφοσιωθεί σε αυτό που θέλει να κάνει και να σπουδάσει.

Κάθε φορά που πηγαίνω στη Μόσχα επισκέπτομαι το πανεπιστήμιό μου. Εργάζεται ακόμα εκεί η υπεύθυνη του τμήματός μου και όποτε πηγαίνω της λέω τα νέα μου και χαίρεται. Είμαι το καμάρι τους. Και το λέω αυτό γιατί εκεί όλοι καταλαβαίνουν πόσο δύσκολο μπορεί να είναι κάποιος να ασκεί αυτό το επάγγελμα σε μια άλλη χώρα και μια άλλη γλώσσα».

Στο πανεπιστήμιο γνώρισε και τον πρώην σύζυγό της, τον σκηνοθέτη Γρηγόρη Καραντινάκη, με τον οποίο απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον Στέφανο. Και κάπως έτσι η πρώτη επίσκεψη στην Ελλάδα δεν άργησε να έρθει. «Σημαδιακό εκείνο το ταξίδι.

Ο Γρηγόρης ερχόταν κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα, οπότε το 1989 ήρθα μαζί του. Τότε εργαζόταν ως βοηθός σκηνοθέτη του Ρόμπερτ Στούρουα. Εκείνη την εποχή λοιπόν ανέβαζε τον Οιδίποδα με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο.

Εγώ ήμουν μαζί τους τόσο στις πρόβες όσο και στην παράσταση στην Επίδαυρο. Ήταν εκείνη η περιβόητη παράσταση στην οποία η Άννα Μακράκη άναψε τσιγάρο. Από τότε και μετά απαγορεύτηκε το τσιγάρο στην Επίδαυρο. Εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν γνώρισα την Τζένη Καρέζη».

Μιλούσε ελληνικά τότε; «Όχι, τίποτα. Με παντομίμα συνεννοούμουν με την Καρέζη. Την έχω στο μυαλό μου ως μια πολύ προστατευτική γυναίκα. Νοιαζόταν για όλους. Πολύ ζεστή η αντιμετώπισή της. Τότε δεν αντιλαμβανόμουν τι εστί Τζένη Καρέζη.

Καταλάβαινα κάποια πράγματα από το πώς την έβλεπαν οι άλλοι και φυσικά είχα μια εικόνα από όλα όσα μου είχαν περιγράψει. Δεν ήξερα όμως. Μετά το συνειδητοποίησα. Θυμάμαι και μια πολύ αστεία ιστορία από εκείνο το καλοκαίρι.

Ο Στούρουα είχε σκηνοθετήσει την είσοδο της Καρέζη με μια μεγάλη ανθοδέσμη. Όταν βγήκε, λοιπόν, σηκώθηκαν όλοι και χειροκροτούσαν ασταμάτητα. Μετά από αυτό γυρίζει και της λέει: “Γιατί δεν μου είπες ότι η μισή παράσταση είναι η δική σου είσοδος; Γιατί δηλαδή παιδευόμουν τόσο πολύ;”».

Πηγή:ΟΚ