Λένα Δροσάκη: «Οταν γίνεσαι μητέρα, γίνεσαι περισσότερο υπεύθυνη και προς τον εαυτό σου»
H Λένα Δροσάκη είναι μία από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της.
Η ίδια σε συνέντευξή της μίλησε για το πώς ένιωσε όταν κέρδισε το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» και για το τι ήταν αυτό που ενεργοποίησε την απόφαση της να μιλήσει ανοιχτά για το δικό της #Metoo.
Πριν σε γνωρίσουμε τηλεοπτικά, είχες μια πολύ όμορφη πορεία στο θέατρο. Στην τολμηρή παράσταση «Λίλα λέει», στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, ήσουν αποκάλυψη. Ήταν ένα ορόσημο για εσένα;
Ήταν μία από τις πολύ όμορφες στιγμές της πορείας μου. Αυτό το κακοποιημένο κορίτσι προσπαθούσε να λεκτικό ποίηση την κακοποίηση του μέσα από μια διαστρέβλωση της λεκτικής του ικανότητας.
Ήταν μία παράσταση που αγάπησα πολύ, που με συγκλόνισε, με ταρακούνησε. Ένα κορίτσι αθώο, που όλοι, ακόμα και εκείνος που το αγάπησε, παρασύρθηκαν από τους γύρω τους και το πλήγωσαν.
Όταν ήρθε το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη», το 2015, για το έργο «Ramona Travel -H γη της καλοσύνης», πώς ένιωσες;
Ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός. Δεν το περίμενα, γιατί ήμουν προτεινόμενη και την προηγούμενη χρονιά, που δεν το πήρα, και έτσι δεν περίμενα ότι θα είμαι ξανά υποψήφια.
Όλο το γεγονός ήταν έκπληξη. Θυμάμαι ότι στην τελετή μας παρουσίασαν όλες τις υποψήφιες, ακολούθησαν κάποιες ομιλίες και, όταν άκουσε ξανά το όνομά μου ως νικήτρια, πιστεύω ότι συνεχίζεται η παρουσίαση, δεν το κατάλαβα αμέσως.
Τώρα, που έχουν περάσει χρόνια, μπορώ να πω ότι ήταν συγκινητικό, ένα πολύ τρυφερό γεγονός για έναν νέο ηθοποιό. Ένιωσα μία ανακούφιση και μία γαλήνη ότι τα κάνω σωστά, έχω πάρει το σωστό δρόμο. Ούτως ή άλλως το θέατρο είναι πολύ τρυφερό.
Αναφερόμενη στο ελληνικό #Metoo, είσαι κομμάτι αυτής της ιστορίας. Tι ήταν αυτό που ενεργοποίησε την απόφαση να μιλήσεις ανοιχτά για την προσωπική σου εμπειρία.
Η μητρότητα, αυτό με κινητοποίησε. Εχω μια ευθύνη πια με τις πράξεις μου, με τις αποφάσεις μου. Οταν γίνεσαι μητέρα -τουλάχιστον σε εμένα έτσι λειτούργησε- γίνεσαι περισσότερο υπεύθυνη και προς τον εαυτό σου.
Τακτοποιώ τα δικά μου συναισθήματα και τις δικές μου ανάγκες για να μπορώ να είμαι παρούσα και υπεύθυνη και στο παιδί μου. Δεν μπορώ να έχω ένα ακατάστατο δωμάτιο και να του ζητώ να τακτοποιήσει το δικό του.
Γίνομαι πρώτα εγώ πιο υπεύθυνη για εμένα και μετά γίνομαι παράδειγμα προς το παιδί μου. Πέρα από αυτό, θα ήθελα να μπουν άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις που να μας βοηθούν να διαμορφώσουμε έναν χαρακτήρα που να ξέρει τι σημαίνει σέβομαι, τι σημαίνει δεν χρησιμοποιώ βία ή δεν χρησιμοποιώ την προσωπική μου εξουσία σε ένα πιο αδύναμο πλάσμα.
Οταν αποφάσισες να μιλήσεις, γνώριζες τη μεγάλη εικόνα;
Οχι, όχι, δεν την ήξερα, γιατί δεν είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο. Δεν ξέραμε τι σημαίνει αυτό. Απλώς συνέβη.
Απλώς οι λέξεις αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να μπουν σε μια σειρά να το περιγράψουν, γιατί, από τότε που πήρα την απόφαση μέχρι σήμερα, είναι η ίδια περίοδος, δεν έχω βγει από αυτό για να το περιγράψω. Το ζω και είναι ακόμη εν εξελίξει και μέσα μου και έξω.
Πώς φαντάζεσαι ότι θα μιλήσεις κάποια στιγμή στον γιο σου γι' αυτή την ιστορία;
Πώς θα του μιλήσω για τη συγκεκριμένη ιστορία; Δεν το ξέρω. Νομίζω μέσα από τις πράξεις μου και μέσα από τις πράξεις μου θέλω να του μιλάω περισσότερο.
Μαθαίνοντας τον και δείχνοντας του τι σημαίνει τρυφερότητα, τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει σεβασμός. Με αυτό τον τρόπο να του μάθω γι' αυτά που πολεμάω, γι' αυτά που διεκδικώ, που αγαπώ. Νομίζω πως όλοι έτσι μαθαίνουμε.
Πηγή:Real