Μανώλης Μητσιάς: «Το διαδίκτυο ευθύνεται για την κάμψη του ελληνικού τραγουδιού»
Ο Μανώλης Μητσιάς παραχώρησε συνέντευξη και υπήρξε άκρως αποκαλυπτικός σχετικά με την δισκογραφία σήμερα, αλλά και το πόσο έχει αλλάξει η μουσική, σε σχέση με το παρελθόν.
Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγτουδιστές, ο οποίος και έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από το μουσικόφιλο κοινό.
Ο σπουδαίος ερμηνευτής Μανώλης Μητσιάς ανοίγει την καρδιά του στο Secret με αφορμή τη συναυλία με τίτλο «50 χρόνια χρυσάφι», που θα παρουσιάσει στις 14 Ιουνίου, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Ο Μανώλης Μητσιάς θα παρουσιάσει στις 14 Ιουνίου στον Κήπο το υ Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ·τη συναυλία με τίτλο «50 χρόνια χρυσάφι» , την οποία είχε χαρίσει ξανά στο κοινό πριν από δύο χρόνια , γεμίζοντας ασφυκτικά το Ηρώδειο: «Ήταν η πιο συγκλονιστική συναυλία της ζωής μου . Και ελπίζω ν α επαναληφθεί έτσι κα ι τώρα . Νιώθω πολύ περήφανος , γιατί όλα αυτά τα χρόνια γνώρισα τους σημαντικότερους Έλληνες . Και πλούτισα με τη σοφία και το ταλέντο τους . Τα δύο χρόνια της πανδημία ς τα πέρασα παρέα με τα εγγόνια μου. · Δεν έπληξα, μου άρεσε αυτή η μοναξιά . Πέρασα τον κορονοϊό δύο φορές , αλλά τώρα θέλω να ξανατραγουδήσω , έχει επανέλθει πολύ το κέφι μου»
Ο ίδιος παρατηρεί τα τελευταία χρόνια μι α κάμψη το υ ελληνικού τραγουδιού , η οποία τον στενοχωρεί ιδιαίτερα . «Το τραγούδι αποκλείεται να επανέλθει όπως ήταν πριν , γιατί υπάρχει έλλειψη παραγωγής δίσκων . Δεν υπάρχουν πια σήμερα αυτά. Καταργήθηκαν γιατί δεν πουλάνε πια τα CD . Τώρα βγαίνει κάποιο τραγούδι στη χάση κα ι στη φέξη . Για αυτό ευθύνεται το Διαδίκτυο.
Ο καθένας γράφει ό, το θέλει από το σπίτι , του και το ανεβάζει στο Διαδίκτυο . Δυστυχώς , τα νέα παιδιά δεν περιμένουν τη σειρά τους: να ωριμάσουν σιγά-σιγά . θέλουν να γίνουν τραγουδιστές όχι για να τραγουδήσουν , αλλά για να βγάλουν λεφτά . Εμένα αυτά τα τραγούδια , που είναι το χρυσάφι μου, δεν μου έφεραν λεφτά , ούτε ήθελα κάτι τέτοιο. Υπήρχαν εποχές-που τραγουδούσα στην Πλάκα Χατζηδάκη και Γκάτσο και η μπουάτ δεν δούλευε καλά . Αλλά ήμουν περήφανος. Άσχετα αν στην πορεία μετά δικαιώθηκα. Όμως κάποτε τραγουδούσα για πέντε και δέκα άτομα. Τα καλά τραγούδια θέλουν στήριξη και υπομονή για να δικαιωθούν» , λέει χαρακτηριστικά.
Ο Μανώλης Μητσιάς είχε αρκετές φορές προτάσεις να κατέβει στις μεγάλες πίστες της παραλιακής για να τραγουδήσει , ποτέ όμως δεν δέχτηκε . «Δεν μου άρεσε η ατμόσφαιρα , ούτε να μου πετάνε τα λουλούδια στο πρόσωπο ή στα πόδια μου. Δεν μπορούσα να τραγουδώ Χατζηδάκη ή Γκάτσο και να ακούω να σπάνε πιάτα» . Ο Μανώλης Μητσιάς , αν κι διαπρέπει πολλές δεκαετίες στο τραγούδι και τη νυχτερινή ζωή , κατάφερε να αποφύγει τις κακοτοπιές της δουλειάς , διατηρώντας στο ακέραιο έναν αδαμάντινο χαρακτήρα. Πώς το κατάφερε ; «Παίζει ρόλο τι αγωγή παίρνεις από το σπίτι σου . Είχα πολύ καλούς γονείς.
Και έτυχε να έχω δίπλα μου μια γυναίκα πολύ σωστή, η οποία ποτέ δεν με οδήγησε στο εύκολο χρήμα . Πάντα στα τραγούδια επέμενε στα ποιοτικά. Όταν κάποιοι μου έλεγαν ότι τραγουδάω πολύ ποιοτικά τραγούδια εκείνη, μου έλεγε "καλά κάνεις" . Ήταν πάντα στήριγμα μου . Περάσαμε πολλές δύσκολες στιγμές οικονομικά ! Κα ι ο γιος μου είναι πολύ καλό παιδί, με στηρίζει. Δεν ζητάγαμε ποτέ υπερβολικά πράγματα. Και βέβαια κρατούσα πάντα την ηθική σε όλα, γιατί είχα καλές παρέες. Είχα πάντα στο μυαλό μου ης-κουβέντες που κάναμε τα μεσημέρια με τον Γκάτσο και τον Χατζηδάκη.
Παραδειγματιζόμουν από τη ζωή τους. Ο Γκάτσος έπινε έναν καφέ , έτρωγε ένα φαγητό και αυτή ήταν η ζωή του . Το ίδιο και ο Ελύτης . Και έτσι δεν μπορούσα ν α παρεκτραπώ , γιατί ντρεπόμουν . Τι θα τους έλεγα μετά;» . Είναι ένας καλλιτέχνης με λιτή ζωή , αλλά τεράστια καριέρα , η οποία δημιουργήθηκε από την αγάπη του κόσμου . Άραγε , νιώθει ότι η Ελλάδα και το επίσημο κράτος τον έχουν ποτέ τιμήσει ;
«Όχι , ποτέ δεν με τίμησαν . Ούτε με κάλεσαν στην Ολυμπιάδα να τραγουδήσω, ούτε το υπουργείο Πολιτισμού, ούτε συναυλίες πήρα . Και στο Φεστιβάλ Αθηνών μία συναυλία έκανα όλα αυτά τα χρόνια . Αλλά ούτε και ζητάω τιμές . Δεν τραγουδάω για να με τιμήσουν . Τραγουδάω γιατί έτσι νιώθω . Αν αισθανθούν όλοι αυτοί κάτι και για μένα , έχει καλώς . Αν όχι , και πάλι φίλοι είμαστε, Δεν έχω ανάγκη από τιμή και δόξες. Με τιμάει ο κόσμος 55 χρόνια. Αυτό είναι το βραβείο μου».