Μαρία Φιλίππου: «Ένας καλλιτέχνης οφείλει να ταξιδεύει το κοινό του»

Η ίδια σε συνέντευξή της μίλησε για τη στιγμή που έχει σημαδέψει την καριέρα της και για την πιο δυνατή ανάμνηση από τα παιδικά της χρόνια.

-Θα μοιραστείτε μαζί μας μια στιγμή που σας έχει σημαδέψει στην καριέρα σας;

Θα πω την πιο δύσκολη στιγμή μου. Είχαμε πρεμιέρα στο θέατρο Αθηνά, στο έργο «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» με την Έλντα Πανοπούλου, όπου εκείνη την ημέρα το πρωί, έχασα την μητέρα μου, από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου.

Έπαιξα το ίδιο βράδυ γιατί ήξερα ότι κι το επόμενο βράδυ να έπαιζα δεν θα πονούσα λιγότερο. Αυτή ήταν για εμένα μια απίστευτη εμπειρία.

-Πώς βρήκατε τη δύναμη να παίξετε;

Από την μεγάλη αγάπη των συναδέλφων μου, της δεύτερης οικογένειάς μου. Δεν θα το κατάφερνα διαφορετικά. Σαφώς κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά, αλλά εγώ θεώρησα ότι έπρεπε να παίξω κανονικά και ότι η μητέρα μου αυτό θα ήθελε να κάνω.

-Ποια είναι η πιο δυνατή σας ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;

Ευτύχησα γιατί και οι δυο γονείς μου ήταν αξιόλογοι άνθρωποι. Ό,τι είμαι κι εγώ κι η αδερφή μου, το οφείλουμε σε εκείνους. Μας έμαθαν τα σημαντικά γι’ αυτή τη ζωή, τα οποία είναι τα απλά πράγματα.

Πολύ γέλιο και χαρά υπήρχε στην πρώτη μου οικογένεια κι αυτό μας οδήγησε σε όλη μας τη ζωή.

-Για να είναι κάποιος σπουδαίος ηθοποιός, πρέπει να είναι και σπουδαίος άνθρωπος;

Ναι είμαι πολύ σίγουρη γι’ αυτό. Αν δεν έχεις αξίες σαν άνθρωπος κι αν δεν έχεις να πεις κάτι σαν προσωπικότητα, ανεβαίνοντας 1,5 μέτρο σε μια σκηνή, δεν νομίζω ότι μπορείς να ταξιδέψεις το κοινό σου κι ένας καλλιτέχνης οφείλει να το κάνει αυτό.

Οφείλει να έχει άποψη σε σχέση με το κοινό του, αλλά και τους συναδέλφους του. Να υπάρχει σεβασμός. Όλοι είμαστε ίσοι αλλά δεν είμαστε ίδιοι. Υπάρχει ιεραρχία στη δουλειά μας γι’ αυτό λέω ότι δεν είμαστε ίδιοι αλλά σίγουρα είμαστε ίσοι.

Πηγή:Λοιπόν