Γιάννης Φλωρινιώτης: «Τώρα τελευταία πέρασα μεγάλες δοκιμασίες με την υγεία μου»

Ο αγαπημένος τραγουδιστής σε συνέντευξή του μίλησε για τα επαγγελματικά σχέδια του και για το πόσο σκληρό είναι να μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς τους γονείς του.

-Επαγγελματικά έχετε κάποια σχέδια;

Έχω κάποιες επαγγελματικές προτάσεις, αλλά τώρα τελευταία πέρασα μεγάλες δοκιμασίες με την υγεία μου. Πριν πάω στην Κύπρο για δουλειά, είχα κάνει την τρίτη δόση εμβολίου για να ταξιδέψω και μόλις πήγα εκεί, στις πρόβες, με έπιασε ένας δυνατός πόνος, με πήγανε στο νοσοκομείο και μου είπαν ότι ήμουν πολύ σοβαρά.

Μάλλον το εμβόλιο με πείραξε και πέντε μήνες τώρα είμαι με οξυγόνο. Είμαι σαφώς καλύτερα, έκανα τις θεραπείες και τις εξετάσεις που χρειαζόταν. Είναι καλύτερα τα πνευμόνια μου απλά όταν περπατάω, λίγο λαχανιάζω.

Ωστόσο μπορώ και τραγουδάω, ήδη έκανα κάποιες εμφανίσεις. Οπότε μπορώ να δουλέψω, απλά δεν χορεύω όπως πριν. Όταν μπήκα στο νοσοκομείο μου είπαν ότι δεν μπορώ να εργαστώ και να αναβάλω τις εμφανίσεις μου, αλλά εγώ δεν το δέχτηκα καθώς ένιωθα καλά και δεν ήθελα να κρεμάσω τους συνεργάτες μου.

Υπέγραψα και έφυγα αλλά τελικά μου έκανε κακό και δεν άντεξα γιατί χειροτέρευε η κατάσταση.

-Φοβηθήκατε;

Όχι, τον θάνατο δεν τον φοβάμαι, γι’ αυτό και υπέγραψα κι έφυγα από το νοσοκομείο. Ωστόσο μετά αφού έβλεπα ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα, αποφάσισα να σταματήσω τις παραστάσεις, ήρθα Αθήνα και πήγα αμέσως στο νοσοκομείο. Σημασία έχει ότι τώρα είμαι πολύ καλύτερα και μπορώ να τραγουδήσω.

-Μιλήστε μου για τα παιδικά σας χρόνια…

Έχω μεγαλώσει με τη γιαγιά μου. Μετά πήγα στο ορφανοτροφείο της Φλώρινας και ήθελαν να με στείλουν να γίνω γεωργός. Δεν ήθελα καθόλου, έκλαιγα και τελικά με έβαλαν σε μια τεχνική σχολή για να γίνω ηλεκτρολόγος αλλά δεν είχα μυαλό, από πάντα ήθελα να γίνω τραγουδιστής.

-Πόσο σκληρό είναι για ένα παιδί να μεγαλώνει χωρίς τους γονείς του;

Είναι σκληρό, αλλά ήμουν δυνατός. Ευτυχώς με αγαπούσαν όλοι στα ορφανοτροφεία και έπαιρνα δύναμη.

Όταν βγήκα έξω, κόντεψα να πάθω κατάθλιψη γιατί πήγα στη Φλώρινα στον γάμο της μάνας μου και μας είπε ότι ο πατριός θα μας αγαπάει, αλλά μια μέρα επειδή είχα αρρωστήσει και μου έδωσε η μητέρα μου ένα γιαούρτι να φάω, της ζήτησε τον λόγο που μου το έδωσε ενώ οι άλλοι θα έτρωγαν νερόβραστα φασόλια.

Την έβρισε, την έπιασε από τον λαιμό, πήγε να της δώσει μια μπουνιά και εκεί τρελάθηκα, όρμηξα πάνω του, πλακωθήκαμε στο ξύλο κι έφυγα. Εκεί πια είπα ότι από εδώ και πέρα είμαι μόνος μου.

Πηγή:Λοιπόν