Δημήτρης Γιώτης: «Μου φαίνεται άρρωστο, εμμονή. Δεν το χωρά ο νους μου»

Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για τη συνεργασία του με τον Πέτρο Φιλιππίδη και για τη γνωριμία του με τον Δημήτρη Λιγνάδη.

Είχες συνεργαστεί με τον Πέτρο Φιλιππίδη ή τον Δημήτρη Λιγνάδη και αν ναι πως ήταν αυτή η συνεργασία;

Ξέρω και τον Δημήτρη Λιγνάδη, μου είχε πει τα καλύτερα για το «Ημερολόγιο ενός Τρελού» και μάλιστα ήταν εκείνος που ήξερε πρώτος ότι θα κάνω τον «Όσκαρ» όπου με παρότρυνε για το επόμενο καλλιτεχνικό μου βήμα και με τον Πέτρο Φιλιππίδη έχουμε συνεργαστεί τηλεοπτικά στο «Αν υπήρχες θα σε χώριζα».

Δεν είχα καμία αίσθηση ότι κάτι άλλο συνέβαινε, ούτε οι συμπεριφορές ήταν ακραίες. Το καλλιτεχνικό τους έργο για μένα ήταν υψηλών προδιαγραφών και εξαιρετικής έμπνευσης.

Σίγουρα όχι όλα και όχι σε όλους τους ρόλους. μα τα γεγονότα με ξεπερνούν… Τελικά όμως η αλαζονεία, η ύβρις και η κατάχρηση εξουσίας γίνεται μπούμερανγκ σε ανθρώπους που ξεπέρασαν όρια, καταχράστηκαν θέση, όνομα και ισχύ και.... δεν ξέρω περιμένω με αγωνία τι θα αποφανθεί η δικαιοσύνη.

Δεν μπορώ να κατανοήσω, να καταλάβω να έχεις όλη την αγωνία μιας παράστασης να διδάσκεις, να έχεις γυρίσματα και παρόλα αυτά να έχεις χρόνο να πας και να ξαναπάς σε συγκεκριμένους χώρους, παγκάκια, συγκεκριμένες ώρες για να βρεις να προσελκύσεις μια με μια απλή κουβέντα, την επομένη με κερασμένα παγωτά, την επομένη κάλεσμα στο θέατρο και κατόπιν κάλεσμα σε δείπνο ή πραγματικά μου φαίνεται... άρρωστο, εμμονή... εγκληματική ενέργεια κατ’ εξακολούθηση...

Δεν το χωρά ο νους μου... Κανείς μα κανείς δεν μπορεί να βιάζει ψυχολογικά ή σωματικά κάποιον άλλον.

Θεωρείς ότι η φυλακή είναι η μεγαλύτερη τιμωρία για εκείνους ή το ότι αποκαθηλώθηκαν στα μάτια του κοινού;

Οι δαίμονες του καθενός είναι οι εφιάλτες του μυαλού του! Ξέρεις κάτι, νομίζω ότι τώρα ήρθαν αντιμέτωποι με τον ίδιο τους τον εαυτό, η αποκαθήλωση έχει γίνει μα δεν είναι μόνο αυτό. Τα βράδια πόσο ήσυχη είναι η ψυχή τους.

Πηγή:ΕΓΩ