Γιώργος Αλκαίος: Αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο που απείχε 11 χρόνια από το τραγούδι: «Δεν άντεξα…»
Ο Γιώργος Αλκαίος, μετά από 11 χρόνια βρίσκεται και πάλι εδώ, στο κοινό του που τον αγάπησε και τραγουδάει για εκείνο με χαρά και την ίδια σπίθα που είχε στο παρελθόν.
Όλο αυτό το διάστημα ο αγαπημένος τραγουδοποιός ζούσε απομονωμένος σε έναν αγαπημένο του τόπο, ένα ψαροχώρι στη Μήλο όπου για να βιοπορίζεται δημιούργησε τη δική του ξενοδοχειακή μονάδα. Έβαλε άλλες προτεραιότητες, αποτίναξε από πάνω του το άγχος και αποφάσισε να δει αλλιώς τη ζωή.
Ο ίδιος, σε συνέντευξή του στο Secret αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο που αποφάσισε να κάνει μία τέτοια στροφή στη ζωή του για τόσα χρόνια: «Δεν με στενοχώρησε κάτι, απλώς συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ δύσκολος ο κώδικας να επικοινωνήσω με τον περίγυρό μου. Όχι με τον κόσμο… Ξαφνικά οι ταχύτητες ανέβαιναν πολύ γρήγορα και εγώ δεν την ανέχομαι τη μεγάλη ταχύτητα. Ένιωσα την πίεση του συστήματος, δεν άντεξα… Υπάρχει αυτό το σύστημα. Είτε σου πάει είτε δεν σου πάει. Εγώ δεν μπορούσα να κάτσω να συζητήσω με τους φίλους μου. Με γνωρίσατε όλοι στα 19 μου και ξαφνικά βρέθηκα 40. Έτσι έρχεται κάποια στιγμή που μπουχτίζεις και λες: «Ρε παιδιά, δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτά που έχει ο χώρος, τις μικρότητες.
Αν κι υπήρχαν προτάσεις, δεν το σκέφτηκα ποτέ. Είπα ότι θα αφήσω τον εαυτό μου ήρεμο να αποφασίσει μόνος του. Το άφησα πάνω του, αλλά έπρεπε να νιώσω έτοιμος να πω ότι όχι, δεν ξαναγυρίζω, γιατί δεν ξαναγυρίζω σε αυτό που έκανα».
Όσο για την περίοδο που ζούσε απομονωμένος στη Μήλο, ο Γιώργος Αλκαίος τόνισε: «Ήταν συγκλονιστική η απόφαση. Την κατάλαβα τον τρίτο χρόνο. Θα πω κάτι που δεν έχω πει κι είναι αστείο και λυπηρό ταυτόχρονα: Το πρώτο εξάμηνο, ενώ ήμουν στην άκρη του πουθενά μπροστά σε έναν βράχο, όταν έπεφτα για ύπνο, άκουγα τη βοή της πόλης στα αυτιά μου, μέχρι να έρθει στο κέντρο του το σώμα και να ηρεμήσει η ψυχή. Ήταν μεγάλη αλλαγή από την Αθήνα τόσα χρόνια να πάω σε ένα ψαροχώρι. Απομόνωση κανονική αλλά πολύ ωραία. Έρχονταν τα ξαδέρφια μου, έκλεισα το στούντιο για δύο χρόνια, μπήκα σε άλλες καταστάσεις, να φτιάξω σχέδια για τα δωμάτια που άνοιγα. Είμαστε τόσο βιαστικοί που δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε περαστικοί και κρατάμε κακίες χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος.»