Τζένη Διαγούπη: «Στα 48 μου δεν με απασχολεί πια αν θα με αποκαλέσουν χοντρή στο δρόμο»

Η αγαπημένη ηθοποιός σε συνέντευξή της ανέφερε αν έχει αντιμετωπίσει δυσκολίες στην επαγγελματική της πορεία, για τα πρότυπα ομορφιάς και για το αν έχει δεχθεί bullying ως μαθήτρια.

Βρίσκεστε περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια στο χώρο του θεάτρου. Αντιμετωπίσατε δυσκολίες;

Πολλές. Το επάγγελμά μας είναι πάρα πολύ δύσκολο και με μεγάλη ανασφάλεια, αλλά αυτό είναι κάτι που όλοι οι ηθοποιοί γνωρίζουμε από τη στιγμή που αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε το 'δρόμο της υποκριτικής.

Και φυσικά αυτό δεν έχει αλλάξει. Για εμάς, η λαίλαπα της κρίσης δεν είναι κάτι που ήρθε τα τελευταία χρόνια. Ισχύει από την ώρα που λέμε «θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο». Μαθαίνουμε να αγωνιζόμαστε. Σκεφτείτε μόνο πως αναζητάμε δουλειά τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο.

Υπήρξαν στιγμές μέσα σε αυτή την πορεία που αδυνατούσατε να καλύψετε τα αναγκαία για την επιβίωσή σας έξοδα;

Ναι, φυσικά και υπήρξαν τέτοιες στιγμές και προσπάθησα να αντεπεξέλθω με όσο περισσότερη αξιοπρέπεια μπορούσα.

Πολλοί συμπολίτες μας λόγω της κρίσης και της πανδημίας έχουν έρθει αντιμέτωποι με μια αντίστοιχη συνθήκη. Εσείς πώς το διαχειριστήκατε;

Προσπάθησα να κάνω κάτι διαφορετικό, να βιοποριστώ μέσω κάποιου άλλου επαγγέλματος προκειμένου να στηρίξω τη δουλειά μου και το σπίτι μου. Οφείλω να παραδεχτώ ωστόσο πως είχα τη συνδρομή των δικών μου.

Οι γονείς μου πάντοτε μου παρείχαν ένα πιάτο φαγητό. Δεν βρέθηκα στο δρόμο ούτε πεινούσα. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα συνέβαινε αν δεν είχα σπίτι και τη δυνατότητα να συντηρήσω τον εαυτό μου.

Στην Ελλάδα του σήμερα, η δύναμη της εικόνας και τα πρότυπα ομορφιάς εξακολουθούν να αποτελούν αφορμή για ρατσιστικές συμπεριφορές. Πώς θα το διαχειριστούμε αυτό ως κοινωνία;

Κατ’ αρχάς, δεν συμφωνούσα ποτέ με τα πρότυπα ομορφιάς που προβάλλουν τα social media και τα περιοδικά μόδας, αν και τον τελευταίο καιρό οφείλω να αναγνωρίσω ότι υπάρχει μια προσπάθεια διεύρυνσης του φάσματος για το τι πρέπει να αποτελεί πρότυπο - γυναικείο ή αντρικό.

Ο ρατσισμός, ωστόσο, υπάρχει. Προσωπικά, στα 48 μου έχω ξεπεράσει αυτά τα θέματα και δεν με απασχολεί αν θα με αποκαλέσουν χοντρή στο δρόμο -γιατί φυσικά και το έχω ακούσει ορισμένες φορές όλα αυτά τα χρόνια.

Το θέμα πια για εμένα είναι να μη διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση και να μην αναπαράγονται αυτές οι συμπεριφορές από τις νέες γενιές. Ως κοινωνία, πρέπει να αποδεχόμαστε τον οποιοδήποτε άνθρωπο.

Είχατε βιώσει bullying ως μαθήτρια;

Οχι. Δεν ήρθα ποτέ αντιμέτωπη με κάτι τέτοιο. Τα χρόνια που πήγαινα εγώ στο δημοτικό, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Δεν είχαμε και τόσες πληροφορίες.

Μπορεί να με κοιτούσαν λίγο περισσότερο γιατί ήμουν ένα παχουλό παιδάκι, αλλά δεν με κορόιδεψε ποτέ κανείς στο σχολείο, ούτε με χτύπησε. Δεν το έχω ζήσει αυτό.

Πηγή:7ΜέρεςTV