Ελισάβετ Κωνσταντινίδου: «Μου αρέσουν τα μπιζού, είμαι λίγο λουσού»

Η δημοφιλής ηθοποιός σε συνέντευξή της μίλησε για το πώς νιώθει για την καλοκαιρινή περιοδεία, ποιο στοιχείο του χαρακτήρα της θεωρεί ότι έχει αγαπήσει περισσότερο ο κόσμος και για το αν προσέχει την εμφάνισή της ή είναι πιο χύμα.

Η θρυλική παράσταση «Συμπέθεροι απ' τα Τίρανα», των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, παιζόταν από το 2008 έως το 2012, ενώ φέτος σημείωσε και τηλεοπτική επιτυχία. Τώρα επιστρέφει στο θεατρικό σανίδι και ετοιμάζεστε για την καλοκαιρινή της περιοδεία ανά την Ελλάδα. Πώς νιώθετε;

Ηταν μια συνάντηση εκ νέου. Αυτό το έργο των Ρέππα-Παπαθανασίου το είχαμε ανεβάσει στο παρελθόν και το 2008 είχα συναντηθεί ξανά με την Πένυ, τον χαρακτήρα που υποδύομαι. Οπως και τότε, έτσι και τώρα, δυσκολεύτηκα να μπω πάλι στην τοπική διάλεκτο, γιατί δε μου είναι κάτι γνώριμο.

Θυμήθηκα, όμως τη χαρά που μου είχε δώσει, γιατί και τότε ήταν μια θεατρική παράσταση που είχε πάρα πολύ μεγάλη απήχηση και επιτυχία. Την Πένυ τη συνάντησα φέτος και τηλεοπτικά στο ΜEGA, θα πάει καλά και η σειρά, συμμετείχαν πολλοί άνθρωποι, ώστε να γίνουν 26 επεισόδια, και νιώθω πολύ καλά γι' αυτό. Τώρα, λοιπόν, επιστρέφει στο σανίδι και φεύγει να πάει ταξίδι και στην επαρχία, εκεί που ανήκει.

Ο κόσμος σάς έχει αγκαλιάσει -ως φυσιογνωμία και ως άνθρωπό- ως Ελισάβετ Κωνσταντινίδου. Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας θεωρείτε ότι έχει αγαπήσει περισσότερο;

Φαντάζομαι ότι το κοινό θεωρεί ότι ένας ηθοποιός, επειδή κάνει αυτή τη δουλειά, είναι και εύκολο να «υποκρίνεται». Ωστόσο, όταν μιλάω εγώ προσωπικά για τον εαυτό μου, δεν ασκώ την τέχνη της υποκριτικής.

Πιθανότατα να αντιλαμβάνονται κάτι σε εμένα πιο αυθεντικό, με την έννοια ότι δεν το φιλτράρω. Εννοείται ότι έχω στον νου μου αν κάποια πράγματα λέγονται ή όχι, αλλά γενικώς είμαι πολύ δικός τους άνθρωπος με την έννοια της απλότητας. Το κομμάτι της υποκριτικής το περιορίζω πάνω στη σκηνή.

Στη ζωή σας γενικότερα είστε κλειστός άνθρωπος;

Οχι, απλώς δεν είναι και όλες οι στιγμές ίδιες. Είμαι ανοιχτός και επικοινωνιακός άνθρωπος, γενικά.

Εχετε σταθερούς φίλους ετών. Η φιλία παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή σας;

Είναι μια ωραία στήριξη οι φίλοι και ειδικά οι φίλοι που διαλέγεις γιατί έχεις κοινά πράγματα να πεις όχι περιστασιακά ή για λόγους κοινωνικούς αλλά ουσιαστικά.

Οι φίλοι μου είναι όντως χρόνων και αυτοί που είναι γνωστοί σε εσάς, αλλά και άγνωστοι σε εσάς όπως συμμαθητές γείτονες... Συντηρώ αυτή τη σχέση και την έχω και ανάγκη. Οι φίλοι μου με προσδιορίζουν, με καθορίζουν.

Μέσα από τις σχέσεις μας διαμορφωνόμαστε και εξελισσόμαστε...

Οχι ότι δεν έχουν φύγει άνθρωποι και δεν έχουν μπει καινούργιοι. Απλώς όσο μεγαλώνεις είναι πιο δύσκολο να μπουν καινούργιοι. Το μεγάλωμα εγώ δεν το καταλαβαίνω με άλλο τρόπο, γιατί και εργάζομαι και είμαι ενεργή και δεν έχω καταλάβει ότι έχω μεγαλώσει.

Ως γυναίκα, έχετε την ανάγκη να προσέξετε, να γυμναστείτε, να κάνετε διατροφή, να αγοράσετε ένα ωραίο ρούχο, να φτιάξετε το στιλ σας ή είστε πιο χύμα;

Νομίζω ότι φαίνεται αυτό, δηλαδή προσέχω τόσο όσο, μου αρέσει να ντύνομαι καλά, μου αρέσουν τα μπιζού, είμαι λίγο λουσού, αλλά σε έναν βαθμό κανονικό. Δεν είναι ότι δεν μπορώ να βγω έξω από το σπίτι αν δεν έχω βαφτεί. Με το βάψιμο έχω λίγο θέμα.

Δεν βάφομαι εύκολα, ίσως επειδή χρησιμοποιώ το μακιγιάζ πολύ στην εργασία μου. Στη ζωή μου δεν το προτιμώ. Βάζω ένα κραγιόν και βγαίνω. Αλλά θα ντυθώ, θα βάλω τα παπούτσια μου τα καλά, θα κρατήσω την τσάντα μου, τα κοσμήματά μου, θα προσέξω. Μου αρέσει. Είμαι κοκέτα, ναι. Πάντοτε κι από πιο μικρή μου άρεσε.

Οταν έβλεπα μια κυρία που ήταν πολύ προσεγμένη, με τα μαλλιά της τα φτιαγμένα, πάντα μου άρεσε! Φαίνεται ότι αυτό τώρα αρχίζει να λειτουργεί. Μου αρέσει να είμαι περιποιημένη. Προσδίδει κάτι. Δείχνει ότι νιώθει καλά ένας άνθρωπος όταν περιποιείται τον εαυτό του.

Πηγή:Real