Γιώργος Δημητριάδης: «Ο χρόνος είναι ο καλύτερος και ο πιο αδυσώπητος κριτής»

Το «Ανοίγω τα πανιά» και λίγο πιο πριν το «Τι μου κάνεις», προάγγελο του νέου του δίσκου, που θα βγει τον Νοέμβριο. Αυτά ήταν και η αφορμή για τη συνέντευξή που παραχώρησε.

Τα χρόνια περνούν, αλλά εκείνος παραμένει δημιουργικός. Ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση μου αφήνει, προσωπικά. «Η δημιουργία, από τότε που άρχισα να γράφω μουσικές/τραγούδια, για μένα είναι μια συνθήκη απαράβατη, ο τρόπος μου να υπάρχω, να υφίσταμαι μέσα από την παραγωγή ήχων, στίχων, μελωδιών.

Το αποτέλεσμα ήταν να μαζευτεί ένα τεράστιο υλικό μέχρι σήμερα μαζί με όσα νέα πράγματα μού έρχονται στο μυαλό καθώς παίζω την κιθάρα μου. Αρα η διαπίστωσή σας είναι ολόσωστη», είπε στη Secret.

Σε παλαιότερη κουβέντα που είχε μαζί του ο δημοσιογράφος, Γιάννης Ξυνόπουλος, θυμάται πως είχε αναφέρει ότι ξεκίνησε «μεγάλος» στη μουσική, ενώ κατ’ ουσίαν είναι από πιτσιρικάς βουτηγμένος σε αυτήν.

«Εννοούσα πως η δισκογραφική μου πορεία ξεκίνησε κάπως “αργά” καθώς, ενώ ήδη είχα μαζέψει ένα καλό “σώμα" τραγουδιών για κάποια χρόνια, δεν άνοιγαν εύκολα οι πόρτες των εταιρειών.

Αυτό αφορά κυρίως την περίοδο 1988-1993. Είχα κάνει επισκέψεις σε αρκετές δισκογραφικές, χωρίς αποτέλεσμα. Δεν τα παράτησα, όμως, γιατί πίστευα σε αυτό που δημιουργούσα, ανεξαρτήτως αν κάποιοι άλλοι, άσχετοι στην ουσία, δεν το πίστευαν», είπε.

Πάντως, διαπιστώνει κανείς πως παραμένει ρομαντικός και στον στίχο, αλλά και στη μουσική. «Τη λέξη αυτή, τον χαρακτηρισμό αυτόν, να σας πω την αλήθεια μου, ποτέ δεν τον καταλάβαινα, γιατί μπορεί να σημαίνει πολλά και τίποτα και ο καθένας να καταλαβαίνει ό,τι θέλει.

Δεν νομίζω ότι είμαι ρομαντικός όπως με περιγράφετε, γιατί εν πρώτοις δεν είμαι αιθεροβάμων, εκτός πραγματικότητας», εξήγησε και τόνισε πως το γεγονός ότι τα τραγούδια του βασίζονται στο συναίσθημα δεν σημαίνει πως είναι και ο ίδιος ρομαντικός.

«Εξάλλου, όλα τα τραγούδια βασίζονται στο συναίσθημα, αλλιώς τι τραγούδια θα ήταν; Με τη λέξη “ρομαντικός” είναι σαν να δείχνουμε κάποιον που παραμένει εκτός της εποχής του, καταντώντας έτσι ένα γραφικό στοιχείο.

Συναισθηματικός άνθρωπος όμως, ναι. Αυτή την αντίληψη έχω κυρίως μέσα από τη χρήση στερεοτυπικών εκφράσεων». Είναι ένας από τους τραγουδοποιούς που έχουν αφήσει έργο και αρκετά τραγούδια του έμειναν στην Ιστορία, όπως το «Σαν να μην πέρασε μια μέρα».

«Ευχαριστώ τον κόσμο που τα άκουσε, τα αγάπησε, τα έκανε δικά του. Ο κόσμος αυτός τα έβαλε στην Ιστορία. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος και ο πιο αδυσώπητος, παράλληλα, κριτής».

Πηγή: Secret