Τερζοπούλου: «Δεν δεχόταν άρνηση η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη που της είπε "όχι"»

H ίδια παραχώρησε συνέντευξή με την κόρη της, Αϊνόλα και αναφέρθηκαν σττην υψηλη αισθητική που χαρακτηρίζει και τις δύο.

Σας χαρακτηρίζει και τις δύο μια υψηλή αισθητική.

Κατερίνα: Και πιστεύω ότι είναι αποδεκτή στους περισσότερους. Πολλοί φίλοι έχουν ζητήσει τη βοήθειά μου σε διάφορους τομείς, όπως διακόσμηση και styling. Εξού και τώρα αναλαμβάνω να «βάλω σε τάξη» ντουλάπες. Ξέρεις πόσες ντουλάπες κυριών έχουν ανάγκη; Τελειώνοντας το σχολείο ετοιμαζόμουν για την Αρχιτεκτονική. Ήταν κάτι που το είχα. Αλλά παντρεύτηκα, έκανα τα παιδιά μου και κάπως έτσι πήγα στη Βακαλό.

Αϊνόλα: Όπου είχε σπουδαίους δασκάλους.

Κατερίνα: Είχα δάσκαλο τον Τέτση, τον Μοσχίδη, την Καραγκίνη, όλοι τους πολύ καλοί εικαστικοί, αλλά και δάσκαλοι. Η Βακαλό είναι ένα είδος σχολής που σου δίνει τόσα εφόδια ώστε να δεις τι σου αρέσει, να το συνεχίσεις και να το τελειοποιήσεις.

Ας πούμε, ο Γιάννης Κόκκος, ο πολύ γνωστός Έλληνας σκηνοθέτης που ζει και εργάζεται στο Παρίσι, ήταν στη Βακαλό. Εγώ ξεκίνησα από εκεί και πήγα στη μόδα. Με έσπρωξαν τα πράγματα. Ήμουν από τους τυχερούς ανθρώπους που έκαναν το ταλέντο τους δουλειά. Για αυτό και δεν βαρέθηκα ποτέ στη ζωή μου. Αν σου αρέσει αυτό που κάνεις, δεν κουράζεσαι.

Εργάστηκες στα περιοδικά του πρώτου σου συζύγου, Χρήστου Τερζόπουλου, όπου έκανες τα πρώτα editorials στον Τύπο, φωτογράφισες λαμπερούς καλλιτέχνες και γενικώς συνεισέφερες στο να έρθει η μόδα κοντά στον μέσο Έλληνα.

Κατερίνα: Ναι, είχαμε τη Γυναίκα, το Φαντάζιο, τα Μίκυ Μάους κ.ά. αλλά εγώ ήμουν η μοναδική που δούλευα σε ανταγωνιστικά περιοδικά, και μάλιστα άλλων εκδοτών, όπως το Playboy, το Penthouse, το Ένα. Έκανα μόδα γυναικεία, αντρική αλλά και παιδική. Χρησιμοποιούσα διαφορετικά ονόματα, Κατερίνα Τερζοπούλου, Κατερίνα Κορωναίου, Κατερίνα Βασιλάκου.

Έτσι «έκρυβες» ότι ήσουν η σύζυγος του εκδότη;

Κατερίνα: Όχι, ήμουν πολύ καλή και δεν υπήρχαν άλλοι καλύτεροι από μένα. Έκανα κάτι που δεν υπήρχε πριν. Δεν έπαιρνα τη δουλειά κάποιου άλλου, δημιουργούσα τη δουλειά. Καταρχάς, κάθε 3 μήνες, για 15 μέρες, ήμουν στο Παρίσι για να φωτογραφίσω την haute couture ή το prêt-à-porter. Τις φωτογραφίες που δημοσιεύαμε δεν τις παίρναμε από πρακτορείο, ήταν δικές μου .

Αϊνόλα: Η κάθε θέση κερδιζόταν. Και για μένα συνέβαινε αυτό. Ήμουν η πρώτη που πήγαινε στο γραφείο και η τελευταία που έφευγε. Ο πατέρας μού έλεγε: «Δεν με ενδιαφέρει αν έχεις ξενυχτήσει, 8.00 το πρωί να είσαι στο γραφείο σου». Πρωτοξεκίνησα στα περιοδικά από το Μίκυ Μάους ως αρχισυντάκτρια και μετά στη Γυναίκα με μια στήλη που λεγόταν «9 με 5» και ήταν η στήλη με τη μόδα, όπου έκανα πολλές παρουσιάσεις σχεδιαστών. Επίσης, έκανα συνεντεύξεις, μουσική και σιγά σιγά έγινα beauty editor.

Πώς ήταν η μόδα εκείνων των χρόνων;

Κατερίνα: Τότε η μόδα σου επιβαλλόταν. Ήταν στη μόδα οι βάτες; Φορούσαμε όλες βάτες. Ηταν το μίνι; Φορούσαμε μίνι! Πλέον αυτό που αγαπώ στη μόδα είναι η ελευθερία. Το να φορέσεις ό,τι θέλεις - κοντό, μακρύ, φαρδύ, στενό.

Έχεις συνεργαστεί με όλους τους μεγάλους σταρ, θυμάσαι κάτι από εκείνους που σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;

Κατερίνα: Η Αλίκη είχε τρομερό εκτόπισμα. Έμπαινε σε έναν χώρο και νόμιζες ότι ήταν τεράστια, τον καταλάμβανε όλο. Επίσης, νόμιζε ότι όλα τα πράγματα ήταν δικά της, τα ήθελε όλα! Είχαμε κάνει μια φωτογράφιση για τη Γυναίκα με τον Βλάσση Μπονάτσο. Είχα φέρει και κάποια δικά μου συλλεκτικά ρούχα γιατί έχω μεγάλη συλλογή από τέτοια κομμάτια.

Και ένα δερμάτινο τζάκετ-πάλι δικό μου--για να φορέσει ο Βλάσσης. Όταν τέλειωσε η φωτογράφιση, η Αλίκη ήθελε να το κρατήσει γιατί άρεσε στον Βλάσση. «Βρε, καλή μου της λέω «είναι δικό μου το ρούχο» -ένα τζάκετ Montana-, «είμαι συλλέκτρια, δεν το δίνω» της εξηγούσα. Δεν δεχόταν την άρνηση η Αλίκη.

Τελικά το πήρε;

Κατερίνα: Όχι βέβαια. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη που της είπε «όχι»...

Διατηρούσες καλή σχέση και με μια άλλη σταρ, την Έλενα Ναθαναήλ.

Κατερίνα: Καλά, η Έλενα είχε το πιο συμμετρικό πρόσωπο που έχουμε φωτογραφίσει. Και οι δύο πλευρές ήταν ίδιες, τρομερά εύκολη στη φωτογραφία, μαγική. Κουκλάρα, ελεύθερη, ζωντανή, χαρούμενη. Με την Έλενα τότε και τον Γιώργο Τσαγκάρη, τον πατέρα του παιδιού της, κάναμε παρέα.

Ή με τον Μπίλι Μπο. Καλλονός! Πηγαίναμε μαζί στο Παρίσι, του την έπεφταν οι πάντες -άντρες και γυναίκες. Τότε διασκεδάζαμε στη Regine και στο Les Bains-Douches, από τα θρυλικά clubs στο Παρίσι, και γινόταν πραγματικά χαμός. Και εκείνος προσπαθούσε να μη δυσαρεστήσει κανέναν και το απέφευγε με τόσο ωραίο τρόπο. Του άρεσε που άρεσε. Ήταν -πίστεψέ με- πάρα πολύ ωραίος! Κάναμε διακοπές στη Μύκονο, είχαμε σπίτι εκεί, βγαίναμε, ξενυχτούσαμε.

Πηγή:ΟΚ