Αννίτα Ναθαναήλ: «Επιλέγω τις μάχες που θα δώσω»

Επίσης, σε συνέντευξή της ανέφερε τι μαθήματα πήρε από την οικογένεια της και πώς έζησε τα '90s που θεωρούνταν η εποχή των πάρτι.

Ποιο είναι το μυστικό για να αντιμετωπίζεις τις δύσκολες στιγμές;

Το μυστικό είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει κανείς τις στραβοτιμονιές και τις ανηφόρες της ζωής. Η βασική μου αρχή είναι να επιλέγω τις μάχες που θα δώσω, δηλαδή να διαχωρίζω αυτές τις οποίες έχω το περιθώριο να χάσω.

Είναι αδύνατο να κερδίζουμε πάντα και παντού. Ξεκαθαρίζοντας τις προτεραιότητές μας και αξιολογώντας σωστά μια κατάσταση έχουμε κάνει τη μισή δουλειά για τη λύση του προβλήματος.

Δεν αντιμετωπίζω με την ίδια σοβαρότητα όλα τα θέματα. Αξιολογώ τις περιπτώσεις και αποφασίζω ποιες μάχες θα αφήσω να χαθούν υπέρ κάποιων άλλων, που πρέπει να τις παλέψω και να τις κερδίσω πάση θυσία.

Τι μεγάλα μαθήματα πήρες από την οικογένειά σου;

Πήρα πάρα πολλή αγάπη από τους γονείς μου. Το μεγαλύτερο όμως δώρο που μου έκαναν ήταν να μου δείξουν τον σωστό δρόμο και να με κάνουν ανεξάρτητη για να μπορώ να παλεύω μόνη μου για να κατακτήσω όλα όσα θέλω.

Από εκείνους πήρα τις βάσεις για τη ζωή μου και δεν με κανάκεψαν, όπως οι περισσότερες Ελληνίδες μάνες. Αν και άνθρωποι μετρημένοι και χωρίς περιττές σπατάλες, ήμουν τυχερή γιατί είχαμε την οικονομική άνεση και μου παρείχαν τη μόρφωση και τις σπουδές στο εξωτερικό που ονειρευόμουν.

Χάρη σε αυτούς πιστεύω πως αν σήμερα ξαφνικά προσγειωνόμουν σε έναν καινούριο τόπο χωρίς να μιλάω καν τη γλώσσα, θα ήταν θέμα χρόνου να εξοικειωθώ με όλο το χωριό ως ενεργό μέλος του.

Τα ’90s θεωρούνταν η εποχή των πάρτι, των μπουζουκιών, των λαμπερών σταρ. Εσύ πώς τα έζησες;

Ήμουν ξέγνοιαστη, είχα ολοκληρώσει αυτά που είχα προγραμματίσει να κάνω και το έζησα με το παραπάνω. Είχα έναν κοινωνικό κύκλο που είχα διαμορφώσει μέσα στα χρόνια και εκείνη την εποχή τα μπουζούκια και τα κλαμπ ήταν εντελώς απενοχοποιημένα, οπότε ακολουθούσα μεν το ρεύμα αλλά χωρίς υπερβολές.

Ο αθλητισμός ήταν πάντα στη ζωή μου και το να διατηρώ την καλή φυσική κατάστασή μου ήταν τρόπος ζωής. Μέχρι τα 18 έμενα στους Αμπελοκήπους με τους γονείς μου και μετά μετακόμισα μόνη μου στο Ψυχικό, μέχρι να αλλαξοπιστήσω και να επιλέξω τα νότια προάστια, τα οποία δεν θα αποχωριστώ ποτέ ξανά. Ταξίδεψα, διασκέδασα, έκανα ωραίες φιλίες, το ευχαριστήθηκα γενικότερα.

Πηγή:ΟΚ