Σπύρος Καίσαρης: «Για τα τραγούδια μου αντλώ έμπνευση από πράγματα που μου έχουν συμβεί»

Ο ίδιος σε συνέντευξή του ανέφερε πώς μπήκε το τραγούδι στη ζωή του και αν ο πόνος του δίνει έμπνευση.

Πώς μπήκε το τραγούδι στη ζωή σου;

Ηξερα ότι θα ασχοληθώ με το τραγούδι από τα 7 μου χρόνια. Κάποια πράγματα τα ξέρεις και τα νιώθεις από πολύ μικρός. Οταν ήμουν στο σχολείο για παράδειγμα, έγραφα στιχάκια στα βιβλία της Ελληνικής Γλώσσας και των Μαθηματικών. Και ενώ οι δάσκαλοι μου έλεγαν ότι ήμουν πολύ καλός μαθητής και παρακολουθούσα στην παράδοση, στην πραγματικότητα εγώ ήμουν αφοσιωμένος στο κομμάτι της μουσικής.

Τι σπουδές έχεις κάνει στη μουσική;

Δεν έχω κάνει καθόλου σπουδές πάνω σε αυτό το κομμάτι. Αν και ήθελα να πάω σε Μουσικό σχολείο, τελικά ακολούθησα τις παρέες μου και πήγα σε Γενικό. Εν μέρει είναι μεγάλο λάθος αυτό που έκανα, αλλά στην πορεία αποδείχτηκε ότι θα ήταν έμπνευση για τα επόμενα κομμάτια μου. Σπούδασα όμως Προπονητική σε μια ιδιωτική σχολή, γιατί ήθελα να έχω την εναλλακτική ενός δεύτερου επαγγέλματος.

Γιατί διάλεξες την Προπονητική; Ασχολείσαι και με τα σπορ;

Από πολύ μικρή ηλικία. Επαιζα πολλά χρόνια κρίκετ, έκανα water polo και μετά ασχολήθηκα με τις πολεμικές τέχνες.

Από πού αντλείς την έμπνευση για τα τραγούδια σου;

Συνήθως από πράγματα που μου έχουν συμβεί. Το «Χίλια δάκρυα», για παράδειγμα, μου βγήκε από μια σχέση που είχα παλαιότερα και το είχα συνδέσει με τις χίλιες νύχτες που είχαν περάσει αφότου χωρίσαμε. Εχω γράψει μάλιστα ένα συνοδευτικό κείμενο που ανέφερε ότι κάθε νύχτα που περνούσε ήταν παυσίπονο για τον πόνο μου και ότι κάθε δάκρυ αντιστοιχούσε στις νύχτες που περνούσα μακριά της.

Την έχεις ξεπεράσει τώρα;

Ε, ναι, εντάξει... Κάποιοι άνθρωποι μένουν στην καρδιά σου για πάντα και τους αγαπάς, αλλά καλό είναι να τους ξεπερνάς, για να προχωρήσεις στη ζωή σου και να νιώσεις και άλλα συναισθήματα.

Ο πόνος άλλωστε δεν σου δίνει έμπνευση;

Μα τα περισσότερα κομμάτια βασίζονται στον πόνο. Το «Πολλά μπορούν να συμβούν» μιλάει για τη μετάβαση από ένα μεγάλο διάστημα πόνου σε μια χαρά που ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου και μου έφερε ξανά μια νότα αισιοδοξίας.

Νιώθεις να λυτρώνεσαι κάθε φορά που μετατρέπεις σε τραγούδι ένα γεγονός της ζωής σου;

Η αλήθεια είναι ότι όταν έγραφα αυτά τα δύο τραγούδια δάκρυζα και ανατρίχιαζα, και έτσι έπιανα ακριβώς το συναίσθημα που χρειαζόταν για να μπορέσω τελικά να ξεπεράσω αυτές τις καταστάσεις. Και κάθε φορά που τα ακούω, σκέφτομαι αυτές τις στιγμές που έχω περάσει και νιώθω ευγνώμων και χαρούμενος που τις έζησα.

Πηγή:Gala