Αννέτ Αρτάνι: «Είχα πάει στο ξενοδοχείο μου και έκλαιγα, ήμουν χάλια»

H τραγουδίστρια σε συνέντευξή της μίλησε για την συμμετοχή της και για το αν απογοητεύτηκε που δεν προκρίθηκε στον τελικό, ενώ σχολίασε πώς προέκυψε η συγγραφή παιδικών βιβλίων στην καραντίνα.

Κεφάλαιο Eurovision. Εκπροσώπησες την Κύπρο στην Αθήνα το 2006 με μια μπαλάντα, το «Why angels cry» αλλά δεν προκρίθηκες στον τελικό. Σε απογοήτευσε αυτό;

Πάρα πολύ. Θυμάμαι μετά τον ημιτελικό είχα πάει στο ξενοδοχείο μου και έκλαιγα, ήμουν χάλια. Ενιωθα άσχημα, γιατί είχα πάρει μια ευθύνη για την Κύπρο και επειδή δεν είμαι Κύπρια και με είχαν επιλέξει, αισθανόμουν αυτή την ευθύνη ακόμη πιο μεγάλη.

Ηθελα να τους κάνω υπερήφανους και αισθανόμουν ότι δεν το πέτυχα. Τώρα που έχει περάσει καιρός, πάντως, νιώθω περήφανη για την προσπάθειά μου και καταλαβαίνω ότι όλο αυτό που γίνεται στη Eurovision αφορά κάποιες φορές και «συμμαχίες» χωρών, πολιτικά παιχνίδια. Πολλά πράγματα μπορεί να φταίνε πάνω στη στιγμή ή στην εποχή.

Στην καραντίνα άρχισες να γράφεις παιδικά βιβλία, με στόχο να περάσεις το μήνυμα της διαφορετικότητας. Πώς προέκυψε αυτό;

Αντλησα την έμπνευσή μου από τον γιο μου, τον Γρηγόρη, ο οποίος είναι υπερκινητικός και του έδωσα να καταλάβει ότι αυτό είναι χάρισμα, γιατί καθένας από εμάς είναι διαφορετικός.

Στα επτά βιβλία που έχω γράψει ήρωες είναι ζωάκια που έχω σώσει κατά καιρούς, όπως π.χ η Λένι στο «Spaghetti Lenni», η οποία είναι μια γάτα που ζούσε κάποτε στον δρόμο και από τότε που σώθηκε και βρέθηκε σε σπίτι, άρχισε να τρώει μακαρόνια χωρίς σταματημό, με αποτέλεσμα ο κόσμος να την κοροϊδεύει και να τη λέει παχουλή.

Εκείνη όμως δεν την αγγίζει αυτό, γιατί αφενός αγαπάει τον εαυτό της, αφετέρου διότι πριν ήταν στον δρόμο και πεινούσε. Εχω γράψει και τραγούδι που συνοδεύει το βιβλίο και το λένε μαζί μου τα παιδάκια στις βιβλιοθήκες και τα σχολεία που διαβάζω αποσπάσματα. Και όλα καταλαβαίνουν αμέσως το μήνυμα: να αγαπάς τον εαυτό σου.

Πηγή:Espresso