Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Δεν κάνω καμία δουλειά μόνο για να υπάρχω»

Υποδυόμενος τον Μήτσο Μυράτ, είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με ένα διαφορετικό κόσμο.

Το «Φλόγα και άνεμος» είναι μια από τις νέες μεγάλες παραγωγές της ΕΡΤ. Πώς Νιώσατε όταν επικοινώνησαν μαζί σας;

Έχω πέντε χρόνια να κάνω τηλεόραση, από το «Daddy cool». Έχουν υπάρξει και προτάσεις που δεν μου ταίριαζαν. Μου αρέσει η πρόταση αυτή, η συνεργασία με τη Ρέινα Εσκενάζυ και το γεγονός ότι βασίζεται σε βιβλίο, οπότε έχεις' μια σιγουριά σε ό,τι αφορά το κείμενο.

Επίσης, το ότι θα υποδυόμουν ένα υπαρκτό πρόσωπο έχει επίσης ενδιαφέρον γιατί χρειάζεται μια διαφορετική μελέτη και το είχα βιώσει όταν έκανα τον Τσάρλι Τσάπλιν στο θέατρο. Δεν φαντάζεσαι μόνο τον ήρωα, αλλά βρίσκεις πραγματικά γεγονότα, βάζεις τη φαντασία σου και δημιουργείς το ρόλο.

Η ΕΡΤ κάνει πολύ αξιοπρεπείς δουλειές και ήταν για εμένα μια ευκαιρία να ξαναβρεθώ στην όραση με καλές συνθήκες. Γιατί θέλω να συμμετέχω μόνο σε πράγματα που μου αρέσουν και με εκφράζουν. Δεν κάνω καμία δουλειά μόνο για να υπάρχω.

Τι έρευνα κάνατε για τον Μήτσο Μυράτ;

Υπάρχουν μόνο ελάχιστες φωτογραφίες του. Έζησε και δούλεψε στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού. Έκανα κάποιες συζητήσεις με τη Ρέινα Εσκενάζυ και τον Στέφανο Δάνδολο, ο οποίος έγραψε το βιβλίο, και φαντάστηκα πράγματα.

Ο Μήτσος Μυράτ παντρεύτηκε στις αρχές του 20ού αιώνα την Κυβέλη, απέκτησαν δύο παιδιά, χώρισαν και μετά παντρεύτηκε την αδελφή της Κοτοπούλη, τη Χρυσούλα, και έκανε δύο ακόμα παιδιά μαζί της.

Πώς ήταν η σχέση τους;

Ο Μυράτ ήταν μεγαλύτερος της. Γνωρίστηκαν όταν έπαιξαν μαζί στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και εκείνος τότε ήταν πιο γνωστός. Την ερωτεύτηκε και οι γονείς της της πρότειναν να τον παντρευτεί - και έτσι έγινε. Νομίζω ότι ο Μήτσος την αγάπησε λίγο περισσότερο απ’ ό,τι η Κυβέλη εκείνον.

Μετά βλέπουμε πώς χωρίζουν και όσα ακολούθησαν όταν εκείνος πήγε στη Μαρίκα Κοτοπούλη -το αντίπαλον δέος της Κυβέλης- και βρήκε το νέο θεατρικό του σπίτι. Και παράλληλα με την ιστορία αυτή, και κυρίως με τον έρωτα της Κυβέλης με τον Γεώργιο Παπανδρέου, βλέπουμε και την πορεία της Ελλάδας για εβδομήντα σχεδόν χρόνια. Εκεί είναι και το ενδιαφέρον της σειράς, που πιστεύω ότι θα ιντριγκάρει το τηλεοπτικό κοινό.

Μιλάμε για μια άλλη εποχή, για την οποία δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία.

Στις αρχές του 20ού αιώνα δεν ήταν κίνητρο το να γίνεις ηθοποιός για να γίνεις διάσημος καθώς δεν υπήρχαν ο κινηματογράφος και η τηλεόραση. Ήταν άλλα τα κίνητρα για να επιλέξεις αυτό το επάγγελμα. Τώρα, το φως πέφτει πάνω στη δημοσιότητα και την αναγνωρισιμότητα.

Τότε έπρεπε να περάσεις από συμπληγάδες για να γίνεις ηθοποιός. Και επειδή υπήρχε αυτή η απόσταση από τον κόσμο, δημιουργούνταν μύθοι. Έβλεπες τον ηθοποιό μόνο στη σκηνή του θεάτρου ή αργότερα, στο πανί του κινηματογράφο.

Πώς είναι αυτό το ταξίδι πίσω στο χρόνο;

Είναι απίστευτα ενδιαφέρον! Είναι μαγικό για έναν ηθοποιό γιατί αφήνεις τη φαντασία σου να οργιάζει, βλέπεις φωτογραφίες και ταινίες, μπαίνεις στο παραμύθι και γίνεσαι κι εσύ μέρος του. Οι άνθρωποι αλλιώς περπατούσαν, αλλιώς συμπεριφέρονταν.

Μιλούσαν πιο πολύ, έκαναν συντροφιά για να περνάει η ώρα τους, φορούσαν τα καλά τους για να πάνε κάπου. Και έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και από το ενδυματολαγικό και από το σκηνογραφικό τμήμα.

Πηγή:7ΜέρεςTV