Βλαβιανού: «Η ανθρωπότητα έχει φτάσει όσον αφορά τις αξίες σε οριακό σημείο, το κακό κυριαρχεί»

Η ηθοποιός σε συνέντευξή της μίλησε για τον ρόλο της και για τη σχέση της με τη μαγειρική.

Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος στη σειρά;

Πιστεύω ότι είναι ένας από τους πιο φωτεινούς ρόλους μέσα στο σίριαλ. Υποδύομαι τη Φιλιώ, μια καλή μαγείρισσα, η οποία διατηρεί την ταβέρνα του χωριού μαζί με το γιο της, που τον υποδύεται ο Ορέστης Τζιόβας.

Αυτή γυναίκα μεγαλώνει τώρα αγόγγυστα και το εγγόνι της, παρά τα οικογενειακά της βάσανα. Δουλεύει σκληρά στο τοπικό εστιατόριο, που αποτελεί χώρο συνάντησης για όλους τους κατοίκους του χωριού, και ο μεγάλος της πόνος είναι τι θα απογίνει το παιδί της, καθώς η προσωπική του ζωή έχει πολλά προβλήματα.

Πιστεύω ότι πολλές γυναίκες θα ταυτιστούν με τη Φιλιώ, καθώς θα τους θυμίσει οικεία πρόσωπα, αλλά κυρίως την Ελληνίδα μαμά και γιαγιά. Είναι μια συνηθισμένη ελληνική φιγούρα, μια παραδοσιακή μαμά. Η Φιλιώ είναι ο στυλοβάτης του σπιτιού, της οικογένειας και προσέχει πολύ το εγγόνι της.

Εσείς τι σχέση έχετε με τη μαγειρική;

Δυστυχώς, πάρα πολύ καλή! Είμαι πολύ καλή μαγείρισσα και στα σπιτικά φαγητά, και στα μαμαδίστικα, και στα έθνικ, και στα πιο γκουρμέ. Εδώ φτιάχνω και δικές μου συνταγές.

Η σειρά έχει πολύ ωραίο τίτλο. Πού σας παραπέμπει η «Άγρια γη»;

«Άγρια γη» για εμένα είναι ένας τόπος όπου δεν μπορούν να καλλιεργηθούν και να ριζώσουν συναισθήματα, γιατί έχει στερέψει η αγάπη. Αλλά ξέρει κανείς το μέλλον; Μια άγρια γη μπορεί να ηρεμήσει αν φωλιάσει μέσα της η αγάπη. Αν περιποιηθεί και φρονήσει κάποιος την άγρια γη, τότε μπορεί να έρθει η ισορροπία, να ανθίσει κιόλας και να βγάλει και καρπούς.

Τα πάντα θέλουν φροντίδα και στοργή για να μαλακώσουν. Ζούμε σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η βία. Κι όσο δυσκολεύουν οι εποχές, οι άνθρωποι κακιώνουν. Όπου υπάρχει φτώχεια, υπάρχει και εγκληματικότητα. Ξέρετε κάτι; Δεν είναι τυχαίο το ότι η ελληνική μυθοπλασία μας προετοιμάζει πολύ συχνά για όσα έπονται.

Οι ελληνικές σειρές είναι σε πολλά πράγματα προφητικές. Η ανθρωπότητα έχει φτάσει όσον αφορά τις αξίες σε οριακό σημείο, το κακό κυριαρχεί. Δεν βλέπω ενσυναίσθηση, αλλά ένα ανελέητο κυνήγι του χρήματος και των τραπεζικών καταθέσεων. Έχουμε ξεχάσει τη λέξη «φιλότιμο».

Ζούμε σε μια σύγχρονη ζούγκλα, με πολύ φθόνο και ζήλια για το διπλανό μας. Το ένα ζώο τρώει το άλλο μέσα στο τραπεζικό σύστημα. Κι αυτό είναι ένα γαϊτανάκι.

Πηγή:7ΜέρεςTV