Τσαλιγοπούλου: «Όταν είπα στη γιαγιά μου ότι θα γίνω τραγουδίστρια είπε: "Ωι Παναΐα μου"»

Αφορμή γι’ αυτή τη συναυλία είναι ο νέος δίσκος της αγαπημένης ερμηνεύτριας με τραγούδια του συνθέτη Απόστολου Καλδάρα, ένα όνειρο ετών για εκείνη, που επιτέλους πραγματοποιήθηκε και θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο.

«Φέτος η χρονιά ήταν από τις πιο δημιουργικές των τελευταίων χρόνων. Με μια υπέροχη ομάδα μουσικών βρήκαμε τα τραγούδια του Καλδάρα και τα φέρνουμε στο σήμερα. Πολύ αγαπημένα τραγούδια απ’ όλες τις εποχές του, από το ρεμπέτικο, το λαϊκό μέχρι την έντεχνη γραφή του.

Δουλέψαμε πάνω στο λαϊκό τραγούδι και πώς τα λαϊκά τραγούδια των Τσιτσάνη, Ζαμπέτα, Χιώτη επηρέασαν τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, τον Ξαρχάκο, τον Μαρκόπουλο: Τα νέα παιδιά μού άνοιξαν ξανά την όρεξη για το λαϊκό τραγούδι. Είδα με τι πάθος τραγουδούν για 30 ευρώ σε μικρούς χώρους για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, χωρίς να νοιάζονται για τα λεφτά.

Γιατί οι προηγούμενες γενιές επέμεναν πολύ στο να γίνουν τραγουδιστές για να βγάλουν λεφτά. Οχι η δική μου γενιά, αλλά οι ενδιάμεσες. Κάτι που είναι μεγάλο λάθος. Το να ασχολείσαι με τη μουσική είναι πέρα από τα λεφτά. Δείχνει πόσο καλό κάνει το τραγούδι στον άνθρωπο», αναφέρει η Ελένη Τσαλιγοπούλου.

Η σπουδαία ερμηνεύτρια ξεκίνησε να τραγουδάει τη δεκαετία του ’80, συμμετέχοντας σε μικρές μπάντες, και κατάφερε με την εξαιρετική φωνή της να χαράξει μια αξιοθαύμαστη πορεία στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

«Το αγαπημένο μου απ’ όλα είναι η επαφή με τον κόσμο, το πώς φτάνει ένα τραγούδι στις ψυχές των ανθρώπων. Και τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να φωνάζει τόσο δυνατά ένα λαϊκό τραγούδι. Αυτό μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση. Ψάχνω πολλά χρόνια να βρω γιατί το λαϊκό τραγούδι είναι τόσο διαχρονικό. Ο κόσμος το έχει στο αίμα του», είπε, η τραγουδίστρια στο «Secret».

Στη συνέχεια, η αγαπημένη ερμηνεύτρια εξομολογείται για τη ζωή της: «Οταν ξεκίνησα, είχα τον φόβο της γιαγιάς μου, που, όταν της είπα ότι θα γίνω τραγουδίστρια, χτύπησε το μάγουλό της και είπε: “Ωι, Παναΐα μου, τραγουδίστρια θα γίνεις, θα παίζεις και το ντέφι;”.

Η γιαγιά μου είχε στον νου της ότι όποια γινόταν τραγουδίστρια έβγαζε το μπούτι έξω και ντυνόταν ελαφρά. Τώρα, το να βγουν τα ρούχα είναι απλώς ένας ρόλος. Από μικρή ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο αυτό για ένα νέο παιδί. Στην αρχή έχασα τον κόσμο μου. Μπορεί να έκανα πολύ καλά τη δουλειά μου και να επέλεγα σωστά τους συντελεστές και τους σύνθετες, αλλά αυτά ήταν για μένα δύσκολα».

Και κατέληξε: «Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταφέρω να είμαι καλή μάνα, καλή σύντροφος, καλή φίλη. Γιατί τότε δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Τα έδωσα όλα στη μουσική.

Κι αυτό ευτυχώς το κατάλαβα σχετικά σύντομα, γιατί θα μπορούσα να τρελαθώ και να καβαλήσω το καλάμι. Γλύτωσα την έπαρση μάλλον επειδή δεν το είχα μέσα μου ως άνθρωπος. Ολα τα άλλα τα πλήρωσα ακριβά. Πάντα λένε ότι κάτι κερδίζεις στη ζωή και κάτι χάνεις.

Γιατί έχω κι ένα παιδί. Εκανα μετά μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσω να διορθώσω κάποια λάθη μου, κάποια πράγματα που τα είχα χάσει με τα χρόνια. Με το τραγούδι έχω έναν τρόπο να αντέχω την πάρα πολύ σκληρή ζωή. Γιατί με τη μουσική η δική μου ζωή περνάει λίγο καλύτερα. Δουλεύει και ψυχαναλυτικά, δηλαδή ξεσκάω με τη μουσική. Μαλακώνουν τα προβλήματά μου με τη μουσική».